<p class="ql-block">《油茶菌苞赋》xkr0424c</p><p class="ql-block">时维暮春,序属清明。</p><p class="ql-block">霡霂弥野,岚雾隐岑。</p><p class="ql-block">苔痕侵石径,鸟语透云林。</p><p class="ql-block">江南烟雨织罗幕,油茶青枝缀玉琛。</p><p class="ql-block">菌丝潜润萌异质,瘿苞初结蕴仁心。</p><p class="ql-block">东君运化三千世界,地母潜移百万青枝。</p><p class="ql-block">有真菌侵润兮而滋萌,见碧枝承浆兮以孕奇。</p><p class="ql-block">初若赤珠缀叶昂,渐如雪卵垂枝低。</p><p class="ql-block">清明染色绛霞,谷雨褪变霜衣。</p><p class="ql-block">乍看疑是瑶池果,细辨方知造化机。</p><p class="ql-block">千丛攒簇挂珊瑚,万萼葳蕤缀珠玑。</p><p class="ql-block">此物非花非实,似菌似芝,</p><p class="ql-block">更似出笼小肉包,仙人遗忘落青枝。</p><p class="ql-block">玉色丰满诱惑人,一见垂涎三尺滴。</p><p class="ql-block">山民谓之曰榛包,天地馈贫之珍馐,</p><p class="ql-block">人间难遇之美食。</p><p class="ql-block">忆昔总角之年,常负伐薪之具。</p><p class="ql-block">穿雾壑以寻材,过茶冈而偶遇。</p><p class="ql-block">讶异果之垂垂,撷琼苞以充腹。</p><p class="ql-block">嚼冰玉而沁甘,咀霜腴以回馥。</p><p class="ql-block">争相攀摘有顽童,竞储庖厨乃村妪。</p><p class="ql-block">或烩春菘益清甜,或调咸菜回甘足。</p><p class="ql-block">野蔌佐新醅,山珍荐初酤。</p><p class="ql-block">惟憾天工太吝啬,不教遍野尽铺陈。</p><p class="ql-block">每望茶林烟雨中,犹思玉粒透清芬。</p><p class="ql-block">嗟乎!</p><p class="ql-block">物界多奇巧,瘿瘤本非常。</p><p class="ql-block">然此菌苞得雨露钟灵,反成山野珍馐而含章,自蕴天地玄黄。</p><p class="ql-block">值此烟雨迷离之际,正宜戴斗笠,负筠篓,踏青磴,入翠微,撷灵木之奇珍,感四时之滋养也。</p><p class="ql-block">噫吁哉!</p><p class="ql-block">瘿瘤本为病疾,造化偏成珍奇。</p><p class="ql-block">观此菌苞异变,岂非穷通倚伏之理乎?寒山得雨添新色,病木逢春发异葩。</p><p class="ql-block">万物枯荣皆有道,且品且饮对烟霞。</p> <p class="ql-block">以上照片摄于茶乾xkr0424</p> <p class="ql-block">以上视频制作于xkr425</p>