《风雨送春归》

张居辉

<p class="ql-block">  ——刊首</p><p class="ql-block">春意渐消,桃李早已褪尽浓妆。谷雨的风过后,落樱摇落的相思,匍匐于地,无声无息地亲吻泥土。听细雨在作回归本前告白。</p><p class="ql-block"> 稀落的蛙声,偶间寂夜的一声鸣叫,惊落残败的柳絮,化作晚春的浮萍,嬉戏春江的鱼儿。</p><p class="ql-block"> 尽管春光无限好,亦有将幕的凄清。花开花落本寻常,莫悲于一季、一物、一花、一草,一世界。 愿在布谷催耕的声中,听对夏日热情的召唤,对秋丰收的期许。向往未来的一切美好,您的心情将花开四季。</p> <p class="ql-block">《风雨送春归》</p><p class="ql-block">风,轻推大地的门楣,</p><p class="ql-block">羞了寒梅,舒了柳眉。</p><p class="ql-block">织一帘清梦。</p><p class="ql-block">看序曲相约如期。</p> <p class="ql-block">雨,涤去灵魂的旧尘,</p><p class="ql-block">绿了江村,红了桃唇,</p><p class="ql-block">结一颗珠玑。</p><p class="ql-block">看初芽一片冰心</p> <p class="ql-block">  送,春江片叶的心舟,</p><p class="ql-block">上了西楼,下了溪流,</p><p class="ql-block">卷一帘风月</p><p class="ql-block">载游子四季乡愁。</p> <p class="ql-block">春,裂解节序的密码,</p><p class="ql-block">卸了银装,披了春衫</p><p class="ql-block">织一副苏锦。</p><p class="ql-block">让河山生机盎然。</p> <p class="ql-block">归,才听啼叫的杜鹃鸣,</p><p class="ql-block">别了清明,悲了落樱,</p><p class="ql-block">待一场谷雨,</p><p class="ql-block">送春行最后一程。</p>