牡丹花开

子兮

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 呼啸了两日的大风终于歇了,植物园那几株牡丹悄然绽放。清晨我便挎着相机出门,天气还是有一点点凉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 转过青石小径时,已有几个人再拍花,他们镜头对准的却不是往年那片花海,而是栏杆旁斜倚着一株玄色牡丹,暗红花瓣边缘泛着鸦青,像是从敦煌壁画里出走的飞天,又似浸在暮色中的宫灯。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 这抹暗色在满园中显得有点格格不入。我记得去年此时此地不曾见过这个颜色的一株牡丹。花萼处凝结的露水折射出奇异的光晕,重瓣层叠间仿佛藏着千百年的岁月。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 风起时,碗口大的花朵在风中竭力保持着平衡,缎面般的花瓣簌簌颤动着。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 蹲下身调整光圈时,取景框里的世界忽然暗了几度,风裹挟着香气掠过耳际,恍惚听见环佩叮当。待要细看,一片花瓣落在镜头前——那分明是褪了色的宫绢,边缘还沾着经年的胭脂。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 我屏住呼吸按下快门,取景框里的牡丹开始晃动,整片花圃氤氲着一层淡淡的雾气。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 雾气里浮出朱红廊柱的轮廓。我似乎被拽进一团混沌的光影里,于是整个人开始飘忽不定。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><i style="font-size:15px;"><u>图文作者:子兮</u></i></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><i style="font-size:15px;"><u><span class="ql-cursor"></span></u></i></p>