佳丽佳句(完)

墨池

<p class="ql-block">冰肌藏月魄,烟鬟雾鬓总被词人浸入砚池:温庭筠看见“鬓云欲度香腮雪”,李清照却道“雾鬓风鬟,怕见夜间出去”。</p><p class="ql-block">最妙是李商隐用沧海珠泪喻不可方物,而韦庄偏说“皓腕凝霜雪”,教西子湖的菱花都羞敛了颜色。</p> 风流娇媚 <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">媚眼随羞合,丹唇逐笑分。</span></p><p class="ql-block">——何思澄《南苑逢美人》</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">态浓意远淑且真,肌理细腻骨肉匀。</span></p><p class="ql-block">——杜甫《丽人行》</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">初学严妆,如描似削身材,怯雨羞云情意。举措多娇媚。</span></p><p class="ql-block">——柳永《斗百花》</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">雪胸鸾镜里,琪树凤楼前。</span></p><p class="ql-block">——温庭筠《女冠子·含娇含笑》</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">雅态芳姿闲淑,雪映钿装金斛。水溅青丝珠断续,酥融香透肉。</span></p><p class="ql-block">——阎选《谒金门·美人浴》</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">靓妆眉沁绿,羞脸粉生红。</span></p><p class="ql-block">——晏几道《临江仙·斗草阶前初见》</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">酥胸斜抱天边月,玉手轻弹水面冰。</span></p><p class="ql-block">——苏轼《鹧鸪天·佳人》</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">小颦微笑尽妖娆,浅注轻匀长淡净。</span></p><p class="ql-block">——晏几道《玉楼春·琼酥酒面风吹醒》</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">远山眉黛长,细柳腰肢袅。妆罢立春风,一笑千金少。</span></p><p class="ql-block">——晏几道《生查子》</p> <p class="ql-block">那些含辞未吐的幽兰气,行止间环佩轻鸣的琳琅韵,终究在曹植《洛神赋》的“翩若惊鸿”里化作永恒——原来天地灵气铸就的绝色,从来都是诗人悬在笔尖不敢落下的那滴千年丹砂。</p>