古诗词十三 <p class="ql-block">一、《书湖阴先生壁二首其一》</p><p class="ql-block"> 北宋 王安石</p><p class="ql-block">茅檐长扫净无苔,花木成畦手自栽。</p><p class="ql-block">一水护田将绿绕,两山排闼送青来。</p><p class="ql-block"> 注:茅檐:茅屋檐下,此指庭院。</p><p class="ql-block"> 排闼:推开门。闼,门。</p> <p class="ql-block">69X28cm</p> <p class="ql-block">二、《北山》</p><p class="ql-block"> 北宋 王安石</p><p class="ql-block">北山输绿涨横陂,直堑回塘艳艳时。</p><p class="ql-block">细数落花因久坐,缓寻芳草得归迟。</p><p class="ql-block"> 注:北山:即今南京钟山。</p><p class="ql-block"> 陂:池塘。</p><p class="ql-block"> 艳艳:形容春水被阳光照射后闪闪发光的样子。</p> <p class="ql-block">69x28cm</p> <p class="ql-block">三、《江上》</p><p class="ql-block"> 北宋 王安石</p><p class="ql-block">江北秋阴一半开,晚云含雨却低徊。</p><p class="ql-block">青山缭绕疑无路,忽见千帆隐映来。</p> <p class="ql-block">69X28cm</p> <p class="ql-block">四、《泊船瓜州》</p><p class="ql-block"> 北宋 王安石</p><p class="ql-block">京口瓜州一水间,钟山只隔数重山。</p><p class="ql-block">春风又绿江南岸,明月何时照我还。</p> <p class="ql-block">69X28cm</p> <p class="ql-block">五、《秋凉晚步》</p><p class="ql-block"> 南宋 杨万里</p><p class="ql-block">秋气堪悲未必然,轻寒正是可人天。</p><p class="ql-block">绿池落尽红蕖却,荷叶犹开最小钱。</p> <p class="ql-block">69x28cm</p> <p class="ql-block">六、《元日》</p><p class="ql-block"> 北宋 王安石</p><p class="ql-block">爆竹声中一岁除,春风送暖入屠苏。</p><p class="ql-block">千门万户瞳瞳日,总把新桃换旧符。</p> <p class="ql-block">69x28cm</p>