<p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">永和九年上巳节</p><p class="ql-block ql-indent-1">东晋书圣<b>王羲之</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">与谢安等众多贤士</p><p class="ql-block ql-indent-1">雅集于会稽山兰亭</p><p class="ql-block ql-indent-1">曲水流觞,临流痛饮赋诗</p><p class="ql-block ql-indent-1">并为此挥就</p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>天下第一行书</b></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>《兰亭集序》</b></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">王羲之写道</p><p class="ql-block ql-indent-1">集会的宗旨在<b>修禊事也</b></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>禊</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">即为上巳日的节俗</p><p class="ql-block ql-indent-1">祈取福祉、祓除不祥</p><p class="ql-block ql-indent-1">实则《兰亭集序》通篇</p><p class="ql-block ql-indent-1">并未提及祓禊仪式</p><p class="ql-block ql-indent-1">名士们似乎并不打算</p><p class="ql-block ql-indent-1">原原本本地践行节礼</p><p class="ql-block ql-indent-1">只是借着过节的由头雅集</p><p class="ql-block ql-indent-1">不失随性风流</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>农历三月初三上巳节</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">兰汤沐浴,柳枝秉露,拂除不祥</p><p class="ql-block ql-indent-1">尊兰草为灵草</p><p class="ql-block ql-indent-1">芬馥的兰气</p><p class="ql-block ql-indent-1">辟邪祛病</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">浸泡兰草来沐浴</p><p class="ql-block ql-indent-1">除去旧秽</p><p class="ql-block ql-indent-1">以柳枝蘸取花瓣水</p><p class="ql-block ql-indent-1">点头点身</p><p class="ql-block ql-indent-1">同样是一种祈福避祸的仪式</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>暮春者,春服既成,</b></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>冠者五六人,童子六七人,</b></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>浴乎沂,风乎舞雩,咏而归。</b></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">那个遥远癸丑年的上巳日</p><p class="ql-block ql-indent-1">天朗气清,惠风和畅</p><p class="ql-block ql-indent-1">正是暮春惯常的好天气</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">早春总像是还未</p><p class="ql-block ql-indent-1">从冬日的掌控中挣脱出来</p><p class="ql-block ql-indent-1">真正允许万物由内而外舒展</p><p class="ql-block ql-indent-1">往往要到暮春</p><p class="ql-block ql-indent-1">此时,从发丝到指尖</p><p class="ql-block ql-indent-1">无不充斥着“呼吸感”</p><p class="ql-block ql-indent-1">春风梳理妥帖</p><p class="ql-block ql-indent-1">每一寸焦灼的等待</p><p class="ql-block ql-indent-1">这本就值得欢歌雀跃</p><p class="ql-block ql-indent-1">春光的长度早被额定</p><p class="ql-block ql-indent-1">从很久很久以前起</p><p class="ql-block ql-indent-1">我们所能做的</p><p class="ql-block ql-indent-1">就是增拓春天的厚度</p><p class="ql-block ql-indent-1">尽可能地</p><p class="ql-block ql-indent-1">在春天里,做快乐事</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">春三月,上巳日</p><p class="ql-block ql-indent-1">最重要的就是</p><p class="ql-block ql-indent-1">在春天里纵情烂漫</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b>兰亭集序</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">王羲之 〔魏晋〕</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">永和九年,岁在癸丑,暮春之初,会于会稽山阴之兰亭,修禊事也。群贤毕至,少长咸集。此地有崇山峻岭,茂林修竹;又有清流激湍,映带左右,引以为流觞曲水,列坐其次。虽无丝竹管弦之盛,一觞一咏,亦足以畅叙幽情。 是日也,天朗气清,惠风和畅。仰观宇宙之大,俯察品类之盛,所以游目骋怀,足以极视听之娱,信可乐也。夫人之相与,俯仰一世,或取诸怀抱,悟言一室之内;或因寄所托,放浪形骸之外。虽趣舍万殊,静躁不同,当其欣于所遇,暂得于己,快然自足,不知老之将至。及其所之既倦,情随事迁,感慨系之矣。向之所欣,俯仰之间,已为陈迹,犹不能不以之兴怀。况修短随化,终期于尽。古人云:“死生亦大矣。”岂不痛哉!每览昔人兴感之由,若合一契,未尝不临文嗟悼,不能喻之于怀。固知一死生为虚诞,齐彭殇为妄作。后之视今,亦犹今之视昔。悲夫!故列叙时人,录其所述,虽世殊事异,所以兴怀,其致一也。后之览者,亦将有感于斯文。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:18px;">兰亭集序</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">译文</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 永和九年,时在癸丑之年,三月上旬,我们会集在会稽郡山阴城的兰亭,为了做禊礼这件事。诸多贤士能人都汇聚到这里,年长、年少者都聚集在这里。兰亭这个地方有高峻的山峰,茂盛高密的树林和竹丛;又有清澈激荡的水流,在亭子的左右辉映环绕,我们把水引来作为漂传酒杯的环形渠水,排列坐在曲水旁边,虽然没有管弦齐奏的盛况,但喝着酒作着诗,也足够来畅快表达幽深内藏的感情了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 这一天,天气晴朗,和风习习,抬头纵观广阔的天空,俯看观察大地上繁多的万物,用来舒展眼力,开阔胸怀,足够来极尽视听的欢娱,实在很快乐。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 人与人相互交往,很快便度过一生。有的人在室内畅谈自己的胸怀抱负;有的人就着自己所爱好的事物,寄托自己的情怀,不受约束,放纵无羁的生活。虽然各有各的爱好,安静与躁动各不相同,但当他们对所接触的事物感到高兴时,一时感到自得,感到高兴和满足,竟然不知道衰老将要到来。等到对于自己所喜爱的事物感到厌倦,心情随着当前的境况而变化,感慨随之产生了。过去所喜欢的东西,转瞬间,已经成为旧迹,尚且不能不因为它引发心中的感触,况且寿命长短,听凭造化,最后归结于消灭。古人说:“死生毕竟是件大事啊。”怎么能不让人悲痛呢?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><a href="https://www.meipian.cn/5byg9lwb" target="_blank">梨花似雪暗香浮动</a></p>