<p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">明正德年间,仕阳溪坪许家少爷,患风寒虐疾,卧床不起。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">财主遣长工,往仕阳溪东取药。临行嘱曰:“速去速返,万勿延误!”。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">时值寒冬,天降大雪,鹅毛纷飞,沿路皆为雪覆。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">长工应诺,遂持铜钱,披蓑戴笠,往仕阳而去。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">行数里,至洋望,其衣单薄,未带食物,已是饥饿难耐。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">长工思忖,若行至仕阳,不死也冻僵,勿言返程。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">又思道:店之草药,多为枯枝草茎,路旁干枝甚多,何不取而充冒。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">恰见道旁有株老桑树,细察之,桑枝与药相似,遂折数枝,携归。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">财主见长工所取之药,疑曰:“何仅得一味药?大夫何所言?”</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">长工答曰:“大夫称此乃新药,公子试服,无他言。” </b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">财主闻言,深信不疑,命人熬煎。孰知,服数次,公子竟渐有起色,称神思清爽。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">财主大喜,急令长工再往取药。长工如前,至老桑处,复折枝而归。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">经半月,公子痊愈如初,财主渐忘长工取药之事。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">本以为事已毕,殊不知药店大夫深负职责,久不见财主取药,亲往送药。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">大夫至溪坪财主宅前,遇长工于门首扫地。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">未及开口,长工即拉其至旁,曰:“大夫,公子之病已愈,烦请回罢!”</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">大夫大惑,忆长工最后来取药时,公子病犹沉笃,何久未服药,反得痊愈?</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">长工乃以未往药肆,折老桑之枝充药之事相告。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">大夫惊愕,莫非公子之病,竟因此老桑之枝而愈?</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">大夫不信,长工乃私引其窥公子,果见公子已不复病容,神气活现。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">大夫曰:“汝于何处折得此枝,引吾一观。”</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">长工与大夫约,若引往观,则需为其守秘,不告财主,大夫许之。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">至桑所,大夫细察,方知长工所折非桑枝,乃寄生桑上之植物也。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">后大夫试此枝入药,果有疗效,遂记之。</b></p>