<p class="ql-block">唐代诗人描写洛阳桥的诗主要有以下几首:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">《上洛桥》——李益</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">金谷园中柳,春来似舞腰。</p><p class="ql-block">何堪好风景,独上洛阳桥。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">《洛桥晚望》——孟郊</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">天津桥下冰初结,洛阳陌上人行绝。</p><p class="ql-block">榆柳萧疏楼阁闲,月明直见嵩山雪。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">《天津桥望春》——雍陶</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">津桥春水浸红霞,烟柳风丝拂岸斜。</p><p class="ql-block">翠辇不来金殿闭,宫莺衔出上阳花。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">《杨柳枝词八首·其二》——白居易</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">陶令门前四五树,亚夫营里百千条。</p><p class="ql-block">何似东都正二月,黄金枝映洛阳桥?</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">《客中月(一作望月)》——于邺</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">离家凡几宵,一望一寥寥。</p><p class="ql-block">新魄又将满,故乡应渐遥。</p><p class="ql-block">独临彭蠡水,远忆洛阳桥。</p><p class="ql-block">更有乘舟客,凄然亦驻桡。</p> <p class="ql-block">以下是一些宋代诗人写洛阳桥的诗:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">- 《洛阳桥》——王十朋:北望中原万里遥,南来喜见洛阳桥。人行跨海金鳌背,亭压横空玉虹腰。功不自成因砥柱,患宜预备有风潮。蔡公力量真刚者,遗爱胜于郑国侨。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">- 《洛阳桥》——陈傅良:跨海为桥布石牢,那知直下压灵鳌。基连岳屿规模壮,势截渊潭气象豪。铁马著行横绝漠,玉鲸张鬣露寒涛。缣图已幸天颜照,应得元丰史笔褒。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">- 《洛阳桥》——汪元量:日西来到洛阳城,下马桥边信步行。红紫已无花烂漫,青黄只有草纵横。风吹渭水秋砧急,月满秦川夜柝清。我醉欲眠眠不得,更听人唱楚歌声。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">- 《洛阳桥》——刘子翚:跨海飞梁叠石成,晓风十里度瑶琼。雄知建业牙城峙,势若常山蛇陈横。脚底波涛时汹涌,望中烟屿晚分明。往来利涉歌遗爱,谁复题桥继长卿。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">- 《水调歌头·上巳日领客往洛阳桥》——程大昌:坐上羽觞釂,水际洧衣褰。适兹胜赏,风轻云薄有情天。不用船舷悲唱,真俯阑干小海,乐事可忘年。莫向歌珠里,却叹鬓霜鲜。送朝潮,迎夕汐,思茫然。知他禊饮,此地过了几千千。既有相催春夏,自解转成今古,谁后更谁前。堪笑兴怀客,不似咏归川。</p> <p class="ql-block">目前能找到的元代诗人描写洛阳桥的诗是黎伯元的《次韵答高茂绩其二》,全诗为:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">乌衣谢家巷,杜宇洛阳桥。</p><p class="ql-block">花泪英雄恨,柳眉儿女娇。</p><p class="ql-block">交游成契合,句律慰荒寥。</p><p class="ql-block">早献安边策,群凶计日枭。</p> <p class="ql-block">目前能找到的明代诗人描写洛阳桥(天津桥)的诗是刘士皆的《天津桥》,全诗如下:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">洛阳天津桥,乃是隋所造。</p><p class="ql-block">炀帝久巳亡,斯桥犹自好。</p><p class="ql-block">云昔创建初,督役苦凌暴。</p><p class="ql-block">万姓困莫当,妻孥不相保。</p><p class="ql-block">衅石皆膏脂,涂地总肝脑。</p><p class="ql-block">虽能不日成,未免逆天道。</p><p class="ql-block">自从登綵舟,甘向扬州老。</p><p class="ql-block">桥上虽繁华,龙舆不复到。</p><p class="ql-block">空馀杠与梁,纵横走群盗。</p><p class="ql-block">吁嗟炀帝心,何事太颠倒。</p><p class="ql-block">人意既巳离,安能事穷讨。</p><p class="ql-block">汴水日夜流,波涛终浩浩。</p><p class="ql-block">似有哀痛音,怨君苦昏眊。</p><p class="ql-block">我来数经过,临风亦嗟悼。</p><p class="ql-block">何必闻鹃声,自然伤怀抱。</p> <p class="ql-block">目前找到的清代诗人描写洛阳桥或天津桥的诗有以下几首:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">《吴将军造天津桥成种树千株行旅便之公暇往游》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">作者:杨圻</p><p class="ql-block">原文:</p><p class="ql-block">洛水何清浅,飞桥百丈横。</p><p class="ql-block">两边惟柳色,数里有蝉声。</p><p class="ql-block">落日远山尽,黄河新月生。</p><p class="ql-block">上阳迷处所,牧笛晚来清。</p> <p class="ql-block">郁达夫涉及洛桥的诗是《梦醒枕上作》,全诗如下:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">床前凉月夜三更,帘外新霜雁一声。</p><p class="ql-block">梦到阑珊才惜别,秋于我辈独无情。</p><p class="ql-block">私家礼乐麟毛少,乱世文章马骨轻。</p><p class="ql-block">惆怅此生闲里过,洛桥愁听杜鹃鸣。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">此诗通过描写凉月、新霜、雁声等景象,营造出一种孤寂、凄凉的氛围,表达了诗人对乱世的感慨以及对自己人生的惆怅之情,洛桥在诗中是诗人寄托愁绪的意象。</p>