黎民心上系 忧乐总难抛

无人问津(吴江汉)

<p class="ql-block">文/吴江汉</p> <p class="ql-block">《画堂春 · 春》</p><p class="ql-block">蜂媒蝶使杜鹃郎,春情款款还乡。</p><p class="ql-block">乍来堂燕换新妆,拂水穿杨。</p><p class="ql-block">梦里不知容变,醉中频惹花香。</p><p class="ql-block">占巢脱树费思量,无限风光。</p> <p class="ql-block">《临江仙 · 岳阳楼览胜》</p><p class="ql-block">八百里湖光览胜,江山更是妖娆。飞虹横贯洞庭桥,乾坤开画卷,日月涌波涛。</p><p class="ql-block">吴楚东南天一角,古今多少英豪!登楼述志荡云霄,黎民心上系,忧乐总难抛。</p> <p class="ql-block">《朝中措 · 竹》 </p><p class="ql-block">坚贞原不厌凌云, 压抑几曾伸? 节节虚怀劲直, 枝枝侧向旁人。 南山啸雨, 西溪傲雪, 北涧迎春。 更约梅花数点, 重修俊骨三分。</p> <p class="ql-block">《鹧鸪天 · 渔家》</p><p class="ql-block">云淡风轻浪欲平,送行啼鸟一声声。</p><p class="ql-block">湖心四面开妆镜,檐翘三围挂玉衡。</p><p class="ql-block">山隐约,月分明。万家灯火映江城。</p><p class="ql-block">谁人识得渔家苦,水上浮游过此生!</p>