鹰包寨主人的美篇

鹰包寨主人

<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 月亮像一枚药片</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">‍月亮像一枚药片</p><p class="ql-block">悬浮在夜的深潭</p><p class="ql-block">清冷的辉芒</p><p class="ql-block">是治愈沙漠里孤独的仙丹</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">‍星子们围拢过来</p><p class="ql-block">一如细碎的药引</p><p class="ql-block">在无垠的穹顶</p><p class="ql-block">编织着梦幻的精致图案</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">‍我摊开带有纹路的掌心</p><p class="ql-block">承接着那些银色的碎片</p><p class="ql-block">试图拼凑起</p><p class="ql-block">被时光揉皱的思念</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">‍晚风是温柔的药杵</p><p class="ql-block">研磨着记忆的残渣</p><p class="ql-block">将往事细细舂烂</p><p class="ql-block">和着月色慢慢咽下</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">‍那挂在树梢的药片</p><p class="ql-block">溶解在夜的苦酒里</p><p class="ql-block">微醺的灵魂</p><p class="ql-block">在静谧中缓缓疗伤</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">‍我在这月光的药房</p><p class="ql-block">怀揣着隐痛</p><p class="ql-block">等待着黎明</p><p class="ql-block">将最后的苦涩驱散</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">‍昨晚的睡梦太沉 </p><p class="ql-block">让我没能记起</p><p class="ql-block">与臀部紧邻的 </p><p class="ql-block">瘙痒顽疾</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">‍当晨曦来临</p><p class="ql-block">药片被医圣带出村口</p><p class="ql-block">用余温拯救着黑夜失眠的骑士</p><p class="ql-block">和一群写诗泼墨的骚客 </p><p class="ql-block"> (乙巳年正月二十四,86岁高龄的幺姑在与摔伤搏斗了百余天后,于高台村新湾寒舍走完了她人生的最后旅程。在陪伴老人灵柩告别人寰的那个夜晚,我深感孤独与伤感。二十八日丑时,我走出小屋,独自漫步山村小径,来到风吹阵阵竹声瑟瑟作响的竹林旁,面对一片寂静的黑夜,面对寒风侵袭,我期盼此时此刻有一片月色,想到李白、王维、孟浩然有关“月亮 ”的诗句,仿若灵光跃出,不禁诗意来临,遂一挥而就《月亮像一枚药片》) </p>