临王福𠂆书《文待诏题画绝句》

志勋

<p class="ql-block">  王福庵(1880年~1960年),原名禔、号福庵,七十岁后称持默老人,斋名麋研斋。浙江杭州人。现代书法篆刻家,“西泠印社”创始人之一。精篆刻,书法工篆、隶。得吴昌硕鼓励,另辟蹊径,专攻小篆与金文。所书小篆工整规范,秀美遒劲。</p><p class="ql-block">‍ 王福庵的隶书别出机杼,吸收篆书的技法,游离于篆隶之间,显得古朴凝重,有人称之为篆隶。形成了独特的隶书风格。</p> <p class="ql-block">(一)</p><p class="ql-block">‍千山罨画拥飞楼,山木苍苍水漫流。</p><p class="ql-block">青鸟乱啼花细落,石梁南畔是瀛洲。</p><p class="ql-block">细路盘盘转石根, 苍藤古木带斜曛。</p><p class="ql-block">短筇不觉行来远, 回首青山半是云。</p><p class="ql-block">丹枫绝壁照空江,万里晴天在野航。</p><p class="ql-block">卧展南华秋水读,</p> <p class="ql-block">(二)</p><p class="ql-block">‍不知岚翠湿衣裳。</p><p class="ql-block">天削芙蓉万玉攒,十分寒思属吟鞍。</p><p class="ql-block">不知拥褐茅檐下,别有幽人冷眼看。</p><p class="ql-block">斜桥曲径带流水,疏树平皋阴浓绿。</p><p class="ql-block">输却长吟抱膝人,镇日临矶弄寒玉。</p><p class="ql-block">高树扶疏弄夕晖,秋光欲上野人衣。</p> <p class="ql-block">(三)</p><p class="ql-block">‍寻行觅得空山句, 独绕溪桥看竹归。</p><p class="ql-block">水绕山迴石路深,幽怀都付膝前琴。</p><p class="ql-block">春来多谢垂杨柳,分得谿亭半榻阴。</p><p class="ql-block">玉虹千丈落潺湲。石壁岩岩翠扫烟。</p><p class="ql-block">料得诗翁劳应接。耳中流水眼中山。</p><p class="ql-block">阴阴灌木压虚檐, 六月林亭意爽然。</p> <p class="ql-block">(四)</p><p class="ql-block">‍百叠煙霞闻绝壑, 一窗风雨听飞泉。</p><p class="ql-block">积雨初收消夏湾,緑萝吹雪覆潺湲。</p><p class="ql-block">何当湖上垂双足,俯看清流仰看山。</p><p class="ql-block">长林结暝昼生寒,坐爱虚亭带浅滩。</p><p class="ql-block">吟就夕阳诗未就,碧云千叠上栏杆。</p><p class="ql-block">谡谡松风灏碧川,</p> <p class="ql-block">(五)</p><p class="ql-block">‍高人踪迹在渔船。</p><p class="ql-block">一痕斜日青山外,万顷晴波白鸟前。</p><p class="ql-block">宻树縁山冻不分,天垂暮色转氤氲。</p><p class="ql-block">山童贳酒归何处,雪压茒檐有隐君。</p><p class="ql-block">萧萧落木四山空, 无限秋光夕照中 。</p><p class="ql-block">嚣起奚童将绿绮,要临流水写松风。</p> <p class="ql-block">(六)</p><p class="ql-block">‍行尽崎岖路万盘,满山空翠湿衣寒。</p><p class="ql-block">松风涧水天然调,抱得琴来不用弹。</p><p class="ql-block">江南春暖树交青, 树杪芙蓉列画屏。</p><p class="ql-block">有約相携过桥去, 隔溪別有见山亭。</p> <p class="ql-block">(七)</p><p class="ql-block">‍遥山过雨翠微茫,疏树离离挂夕阳。</p><p class="ql-block">飞尽晚霞人寂寂,虚亭无赖领秋光。</p><p class="ql-block">题 识:右录文待诏题画绝句。</p><p class="ql-block">‍丁亥冬,福庵 王禔。</p>