<p class="ql-block"> 最近又有些纠结,怎么回事?</p><p class="ql-block"> 是因为我写的一首“仄韵脚”的七律诗,</p><p class="ql-block"> 杜老师点评说:“你那是古律,根本就不是格律诗”。</p><p class="ql-block"> 完全符合格律诗的一切规定,代入“律诗校验表”进行校验,也无任何格律问题,怎么就说不是格律诗呢?</p><p class="ql-block"> 杜老师是这样说的:</p><p class="ql-block"> “⋯标准律诗的韵脚必须是平声韵律,不可以押仄声韵,⋯ ⋯,否则,就不能称为格律诗(近体诗)。</p><p class="ql-block"> 押仄韵的诗,不是真正的近体诗,而被后人称为“古律”或“古绝”,属于古风⋯”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 并用近期我才发现的一个“诗词吾爱”校验表进行证实:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 我们再看看这个“表格”对这首诗的平仄要求:</p> <p class="ql-block"> 显然,人家要求是平声韵脚,而我是仄声韵脚,</p><p class="ql-block"> 证实杜老师所说。</p><p class="ql-block"> 至于“白脚”部位,我用了平声字,显然平仄也“错了”许多(六处)</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 我的原诗:</p><p class="ql-block"> 七律.相思泪(去声一送)</p><p class="ql-block"> 作者·付根虎</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 泪浸衣襟湿,忧愁丝断空。</p><p class="ql-block"> 惆然漫漫哀,眷念常常梦。</p><p class="ql-block"> 脉脉长相思,怊怊憾心恸。</p><p class="ql-block"> 困情终戚凄,苦恋最伤痛</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 纳闷在哪里呢?</p><p class="ql-block"> 就是我上面所说的,完全符合格律诗的一切格律之规定,就是因为韵脚用了仄声字,就被踢出格律诗的范畴,归入“古风”。</p><p class="ql-block"> 格律诗的四个基本句式:</p><p class="ql-block"> 1:仄仄平平仄,2:平平仄仄平,</p><p class="ql-block"> 3:平平平仄仄,4:仄仄仄平平。</p><p class="ql-block"> 很容易推导出:</p><p class="ql-block"> 2:平平仄仄平,1:仄仄平平仄,</p><p class="ql-block"> 4:仄仄仄平平,3:平平平仄仄。</p><p class="ql-block"> 哪里错了?</p><p class="ql-block"> 相替,相粘,相对都符合呀?</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 即然杜老师指正,绝不是空穴来风,是不是我孤陋寡闻?</p><p class="ql-block"> 到底是因为什么原因被踢出格律诗之外呢?总的搞清楚吧。</p><p class="ql-block"> 我的一根筋的毛病又犯了。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 杜老师又说:</p><p class="ql-block"> “王力先生格律诗讲义摘录</p><p class="ql-block"> (二)古绝 </p><p class="ql-block"> 古绝既然是和律诗对立的,它就是不受律诗格律束缚的。它是古体诗的一种。凡合於下面的两种情况之一的,应该认为古绝:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">(1)用仄韵; </p><p class="ql-block">(2)不用律句的平仄,有时还不粘、不对。当然,有些古绝是两种情况都具备的,⋯⋯ ”</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 于是,我开始翻阅王力先生的“汉语诗律学”上册。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 王力先生的“汉语诗律学”分上下两册,上册是专门论述诗,即格律诗(近体诗)与古体诗。</p><p class="ql-block"> 下册专门论述词、曲。</p> <p class="ql-block"> 我从第一页开始阅读,</p><p class="ql-block"> 当读到第7页时有这么一句话:“近体诗喜欢用平声作韵脚,因为平声是一个长音,便于曼声歌唱的缘故,……”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 当读到第41页时:“近体绝句产生在律诗之后,在原则上只用平韵,(仄韵罕见)⋯”</p><p class="ql-block"> “实际上近体诗和古体诗的界限是相当清楚的;但若不认清近体诗主要条件,就把那界限泯没了。</p><p class="ql-block"> 这主要条件就是它那平仄的严格的规律。⋯⋯”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 阅读到第51页时:“近体诗以平韵为正例,仄韵非常罕见。仄韵律诗很像古风;我们要辨认它们是不是律诗,仍旧应该以其是否用律句的平仄为标准。</p><p class="ql-block"> 下面是一些仄韵律诗的例子:</p><p class="ql-block"> 五律</p><p class="ql-block"> 湘中纪行十首(录一) 刘长卿</p><p class="ql-block"> 浮石濑</p><p class="ql-block"> 秋月照潇湘,月明闻荡浆。</p><p class="ql-block"> 石横晚濑急,水落寒沙广。</p><p class="ql-block"> 众岭猿啸重,空江人语响。</p><p class="ql-block"> 清晖朝复暮,如待扁舟赏。</p><p class="ql-block"> 十首之中,有五首是平韵五律,其余五首自应认为仄韵五律。平仄合于律诗”。⋯⋯”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 读到52页最下面的一段:“仄韵律诗和绝句可以说是近体诗的交界处。</p><p class="ql-block"> 近体诗和古体诗的界限相当分明 ,只有仄韵律绝往往也可认为入律的古风(参看第二章第九节),因为近体诗毕竟是平韵为主的”。</p><p class="ql-block"> 于是我翻到第二章第九节第465页,有这样一段话:</p><p class="ql-block"> “⋯这里附带说一下仄韵的律诗,有人认为律诗只应有平韵,不应有仄韵。依此说法,则第一章第四节里所举的仄韵五律都该认为是仄韵五古,只不过是全篇入律(或似律)的古风罢了。</p><p class="ql-block"> 现在再举个例子:⋯⋯”</p> <p class="ql-block"> 然后我又返回从52页开始,当读到81页时有这么一段话:“末了我们将谈一谈仄韵近体诗的平仄,⋯⋯,依盛唐人的规矩,在五律仄韵诗里,各联出句的末字须平仄相间。</p><p class="ql-block"> 上文第四节所举刘长卿和刘禹锡的仄韵五律,都合于这个规矩的。现在再举两个例子:⋯⋯”</p> <p class="ql-block"> 直至翻到古风篇章,在第344页有这样一段话:“因为近体诗以用平韵为原则,所以凡用仄韵的诗差不多都是古风”。</p> <p class="ql-block"> 第467页:“凡不承认有仄韵五律的,自然也不承认有仄韵七律,于是第四节里所举的仄韵七律也可认为入律的七古。</p><p class="ql-block">⋯⋯</p><p class="ql-block"> 恐怕最强有力的理由还是律诗不能有仄韵。</p><p class="ql-block"> 但是,像这样全篇句句入律,总该认为律古之间的诗”。</p> <p class="ql-block"> 第十节(475页)“古风式的律诗</p><p class="ql-block"> 要谈古风式的律诗,首先要把那些似律非律的诗分辨清楚。</p><p class="ql-block"> 律诗有三个要素:第一是字数合律,五言诗四十个字,七言诗五十六个字;第二是对仗合律,中两联必须讲对仗;第三是平仄合律,每句平仄须依一定的格式,并且讲究粘对,如果三个要素具备,就是纯粹的律诗;如果只具备前两个要素,就是古风式的律诗,亦称拗律;如果只具备第一个要素,就不算是律诗,只是字数偶然相同而已”</p><p class="ql-block">。</p> <p class="ql-block"> 第477页:“⋯⋯,既然有人认为律诗无仄韵,则一切仄韵诗都被排斥在律诗范围之外了。</p><p class="ql-block"> 即使退一步承认仄韵律诗的存在,也该要平仄合律,对仗合律”。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 只要认真阅读,仔细分析,字里行间可看出王力先生并没有否认仄韵律诗的存在。</p><p class="ql-block"> 虽然说言语有些含混。</p><p class="ql-block"> 并没有找到:“凡仄韵脚的诗就是古风”的肯定的字眼。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 于是我开始在网上寻找答案:</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 怎么个不符合法?</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 王力先生的《诗词格律》,我没有看过,不敢妄言,但总觉得不可能和《汉语诗律学》中的观点截然不同吧?</p> <p class="ql-block"> 那究竟是什么原因呢?</p><p class="ql-block"> 于是我继续问了“天工”,查找理论根据。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 好像还是没有说清楚吧?</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 目前在网上还有一位诗词界的顶尖人物,那就是梧桐院的“梧桐边羽”先生。</p><p class="ql-block"> 他的关于介绍诗词知识的小视频大概已讲到298集了吧,</p><p class="ql-block"> 他在第8、10以及第13集中分别论述了有关仄韵律诗,说:“一般是平声韵⋯⋯,极少情况下也有仄声韵⋯⋯”。</p><p class="ql-block"> 这和王力先生在“汉语诗律学”中的观点是一致的。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 我是龙风诗社第十一期毕业生。为期一年的讲义(共24讲)详实具体,有根有距,由浅入深。👍!</p><p class="ql-block"> 为什么说它有根有据呢?因为它的参考文献为:</p><p class="ql-block">[1]董文焕.声调四谱图说[M].上海.上海医学书局.1927.</p><p class="ql-block">[2]王力.汉语诗律学[M].上海.上海教育出版社.1962.</p><p class="ql-block">[3]洪成玉.古代汉语教程[M].北京.中华书局出版社.1990。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 第六讲至第九讲中,不但承认有仄韵律诗的存在,还详细介绍了仄韵诗谱。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 龙风文化发展中心第十二期讲义 第六讲</p><p class="ql-block">---------------------------------------------------</p><p class="ql-block">3.1.2仄起平脚押二仄韵式</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">仄仄仄平平,</p><p class="ql-block">平平平仄仄。对(韵)</p><p class="ql-block">平平仄仄平,粘</p><p class="ql-block">仄仄平平仄。对(韵)</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">3.1.3平起仄脚押三仄韵式</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">平平平仄仄, (韵)</p><p class="ql-block">仄仄平平仄。对(韵)</p><p class="ql-block">仄仄仄平平,粘</p><p class="ql-block">平平平仄仄。对(韵)</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">3.1.4仄起仄脚押三仄韵式</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">仄仄平平仄, (韵)</p><p class="ql-block">平平平仄仄。对(韵)</p><p class="ql-block">平平仄仄平,粘</p><p class="ql-block">仄仄平平仄。对(韵)</p><p class="ql-block">⋯⋯</p> <p class="ql-block"> 举出了古今不少的诗人写的仄韵律诗:(一部分)</p> <p class="ql-block">3.5.1.历代五绝仄韵诗赏读:</p><p class="ql-block">1.闺人赠远五首 其四</p><p class="ql-block">唐·王涯</p><p class="ql-block">啼莺绿树深,语燕雕梁晚。</p><p class="ql-block">不省出门行,沙场知近远。</p> <p class="ql-block">2.五绝·远寺钟</p><p class="ql-block">唐·司空曙</p><p class="ql-block">杳杳疏钟发,因风清复引。</p><p class="ql-block">中宵独听之,似与东林近。</p><p class="ql-block">3.五绝·新柳</p><p class="ql-block">唐·司空曙</p><p class="ql-block">全欺芳蕙晚,似妒寒梅疾。</p><p class="ql-block">撩乱发青条,春风来几日。</p><p class="ql-block">4.五绝·咏琥珀</p><p class="ql-block">唐·韦应物</p><p class="ql-block">曾为老茯神,本是寒松液。</p><p class="ql-block">蚊蚋落其中,千年犹可觌。</p><p class="ql-block">5.五绝·惜暮景</p><p class="ql-block">唐·皎然</p><p class="ql-block">疏阴花不动,片景松梢度。</p><p class="ql-block">夏日旧来长,佳游何易暮。</p><p class="ql-block">6.五绝·山下泉 </p><p class="ql-block">唐·皇甫曾</p><p class="ql-block">漾漾带山光,澄澄倒林影。</p><p class="ql-block">那知石上喧,却忆山中静。</p><p class="ql-block">7.五绝·奉和虢州刘给事使君三堂新题二十一咏 月池</p><p class="ql-block">唐·韩愈</p><p class="ql-block">寒池月下明,新月池边曲。</p><p class="ql-block">若不妒清妍,却成相映烛。</p><p class="ql-block">8.五绝·雪后</p><p class="ql-block">宋·陈起</p><p class="ql-block">青山当户牖,雪后非吾有。</p><p class="ql-block">为问谢家池,绿波还在否。</p><p class="ql-block">9.五绝·武夷七咏(其五)趋真亭</p><p class="ql-block">南宋·朱熹</p><p class="ql-block">危亭久已倾,祇有颓基在。</p><p class="ql-block">何事往来人,不知容鬓改。</p> <p class="ql-block">10.五绝·秋华四首(其一)木芙蓉</p><p class="ql-block">南宋·朱熹</p><p class="ql-block">红芳晓露浓,绿树秋风冷。</p><p class="ql-block">共喜巧回春,不妨闲弄影。</p><p class="ql-block">3.5.2 龙风文化发展中心教师五绝仄韵诗习作赏读:</p><p class="ql-block">1.五绝·劝学【入声十一陌】</p><p class="ql-block">刘玉娥</p><p class="ql-block">求知岂有高,解语空思易。</p><p class="ql-block">洗耳涧声悠,凝眸寻妙迹。</p><p class="ql-block">2.五绝·迎新年随笔【入声十三职】</p><p class="ql-block">刘玉娥</p><p class="ql-block">天心向素冰,世事随文墨。</p><p class="ql-block">岁旦共留松,春临争秀色。</p><p class="ql-block">3.五绝·秋【上声十三阮】</p><p class="ql-block">闫朝霞</p><p class="ql-block">暮雨又天凉,君行归路远。</p><p class="ql-block">秋风瑟瑟吟,雁过情思返。</p><p class="ql-block">4.五绝·新航重启【上声八荠】</p><p class="ql-block">闫朝霞</p><p class="ql-block">龙风三月礼,几友诗筒递?</p><p class="ql-block">复续旧时缘,新航重又启。</p><p class="ql-block">5.五绝·春意【去声七遇】</p><p class="ql-block">陈勇</p><p class="ql-block">小草含羞露,清风和细雨。</p><p class="ql-block">苔茵绿色萌,物笑人欢姹。</p><p class="ql-block">6.五绝·人生感悟【入声十一陌】</p><p class="ql-block">陈勇</p><p class="ql-block">岁月行无迹,人生皆过客。</p><p class="ql-block">经年有几何,一笑温今昔。</p><p class="ql-block">----------------------------------------------------------------</p><p class="ql-block">龙风文化发展中心第十三期讲义 第六讲 第8页</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 特别是讲义中还介绍了诗界的祖师爷董文焕先生对仄韵格律诗的有关论述:</p> <p class="ql-block"> “尽管董文焕先生在其律绝仄韵声调图谱(律绝仄韵诗谱)中指出:其用仄韵少,却未道出原由。</p><p class="ql-block"> 其实造成律绝诗作“其用韵平多仄少”原因很多,如我们第一讲“概述”中所提及:历朝历代“科举取士”规定押平韵之“制度导向”也是原因之一,但绝非“无诗谱”之缘故。</p><p class="ql-block"> 原因很简单:无论平韵、仄韵之律绝,虽用韵有殊、而粘对之法则一。拗律亦然。</p><p class="ql-block"> 二、董文焕《声调四谱图说》律绝诗谱划分:①仄起平韵正格;②平起平韵偏格;③仄起仄韵正格;④平起仄韵偏格。其中于各正格、偏格图谱后再解曰:又以第一句不用韵者为正格”。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 可以看得出来,不论是龙风诗社的讲义,还是几位领军大家,都不否认有仄韵律诗的存在,</p><p class="ql-block"> 只不过是比较量少而已。</p><p class="ql-block"> 尤其董文焕先生对仄韵律诗的肯定及仄韵诗谱,使我更加清晰了我的认知。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 而在百度网、以及一些资料中查看,明显的是分成两派。</p> <p class="ql-block"> 最具代表性的就是这个“诗词吾爱”校验表,只要是仄韵脚的诗,一律认为你是出律了。</p><p class="ql-block"> 我们不妨再代入两首古人的仄韵诗看看:</p><p class="ql-block"> 一:</p><p class="ql-block"> 五绝·闺人赠远五首 其四(上声十三阮)</p><p class="ql-block"> 唐·王涯</p><p class="ql-block">啼莺绿树深,语燕雕梁晚。</p><p class="ql-block">不省出门行,沙场知近远。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 二:</p><p class="ql-block"> 3.五绝·新柳(入声四质)</p><p class="ql-block"> 唐·司空曙</p><p class="ql-block">全欺芳蕙晚,似妒寒梅疾。</p><p class="ql-block">撩乱发青条,春风来几日。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 从表上面给出的平仄诗谱就可以看得出来,你不是押的平声韵。</p> <p class="ql-block"> 不但不认仄韵诗,变格的格律诗它也多数不认。</p><p class="ql-block"> 我们再举一例:</p><p class="ql-block"> 五律·天末怀李白</p><p class="ql-block"> 杜甫</p><p class="ql-block"> 凉风起天末,君子意如何。</p><p class="ql-block"> 鸿雁几时到,江湖秋水多。</p><p class="ql-block"> 文章憎命达 ,魑魅喜人过 。</p><p class="ql-block"> 应共冤魂语 ,投诗赠汨罗 。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 把它代入《诗词吾爱》:</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 可是如果我们把这首诗代入搜韵“律诗校验表”呢:</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 我们先看平仄问题,陈了三个绿字外,再无错误。</p><p class="ql-block"> “过”由于处在韵脚位置,我们待会再说。</p><p class="ql-block"> 除之外就剩“如”与“共”两字,把它们以“平、仄”換之,代入表中,得到下图:</p> <p class="ql-block"> 我们看到这首诗的平仄是一点儿问题都没有的。</p><p class="ql-block"> 首句“凉风起天末、平平仄平仄”,是一个正常的“拗句自救”(表中已告知),</p><p class="ql-block"> 可在“诗词吾爱”校验表中标的是“仄仄平平仄”。显然你是“错”的。</p><p class="ql-block"> (“过”字出韵了,在这里应是个平声字,可能是不得已而为之,这在古人写的诗里常见,并不失为一首好的格律诗)。</p><p class="ql-block"> 可照“诗词吾爱”的检测结果,出现16处错误,那已不成诗了。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 这就是说,这个“诗词吾爱”校验表,除仄韵律诗外、把许多拗句、变格诗也都拒之门外了,</p><p class="ql-block"> 正像杜老师所说:“这个软件是检测标准律诗的”。</p><p class="ql-block"> 另外它对“重字”的认识、观点,更是不敢苟同。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 下面是上述两首仄韵诗在“律诗校验表”中的检测结果:</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 可见两首没有一点儿格律问题。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 我这里想要说的是:</p><p class="ql-block"> 坚持“仄韵诗不是格律诗”的大有人在,而且十分扛硬,</p><p class="ql-block"> 连王力先生也得退避三舍,他在“汉语诗律学”中的言语就能感觉到。</p><p class="ql-block"> 包括拗救、变格诗,都争议很大。</p><p class="ql-block"> 孰是孰非、谁对谁错,各有理论根据,各执一词,</p><p class="ql-block"> 这使得诗词界有些混乱🤪。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 坚持“仄韵诗不是格律诗”的最根本理论根据,迄今为止我查到得是:</p><p class="ql-block"> “格律诗规定只押平声韵”。再无其它。</p><p class="ql-block"> 也可能是我孤陋寡闻。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 我还是喜欢用“律诗校验表”为标准检测我的诗,</p><p class="ql-block"> 因为我跟随上述几位大家以及龙风诗社的观点。</p><p class="ql-block"> 并且表下面的栏目中会帮你分析出错原因,以及给出解决办法。</p><p class="ql-block"> 是一个准确、明了,易于理解、易懂的比较全面的检测表。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 如果我写得诗、不得已出律太多,那就叫古风又何妨。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"> 付根虎·写作于2025.2.20号</p>