<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">《偶题》唐代•杜甫</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">文章千古事,得失寸心知。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">作者皆殊列,名声岂浪垂。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">骚人嗟不见,汉道盛于斯。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">前辈飞腾入,馀波绮丽为。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">后贤兼旧列,历代各清规。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">法自儒家有,心从弱岁疲。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">永怀江左逸,多病邺中奇。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">騄骥皆良马,骐驎带好儿。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">车轮徒已斫,堂构惜仍亏。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">漫作潜夫论,虚传幼妇碑。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">缘情慰漂荡,抱疾屡迁移。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">经济惭长策,飞栖假一枝。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">尘沙傍蜂虿,江峡绕蛟螭。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">萧瑟唐虞远,联翩楚汉危。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">圣朝兼盗贼,异俗更喧卑。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">郁郁星辰剑,苍苍云雨池。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">两都开幕府,万宇插军麾。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">南海残铜柱,东风避月支。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">音书恨乌鹊,号怒怪熊罴。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">稼穑分诗兴,柴荆学土宜。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">故山迷白阁,秋水隐黄陂。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">不敢要佳句,愁来赋别离。</span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);">【译文】文学创作是关乎年代久远的事情,但其创作中的成败甘苦只有自己知道。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 历代作家都是不同的流派,他们的名誉声望怎么会随便地流传于后世。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 可惜的是以屈原为代表骚体诗的作者均已作古,在汉代开始出现的五、七言诗至今盛行。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 汉末魏初,建安、黄初一代诗人勇于创新,以矫健的姿态跃入诗坛。可叹的是到南北朝时,诗歌便流于形式上的绮丽。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 后来的一些杰出作家兼擅以往的创作经验,而各个时代又各具独自的创作方法。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 诗歌的创作方法自然是具有儒家学说的读书人方才有之;我本人诗歌创作的意念从幼年时即接受家庭的熏陶。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 我永远景仰江东那些风流盖世的诗坛先辈,我也赞美并喜欢魏都邺中的那些文学奇才。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 那江左、邺中的人才都是些良马,只有像曹操、阮璃这些才能杰出的人,才能带出好的人才。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 那作车轮的工匠仅仅是把轮子做好了,他的儿子却不能作轮子而失其传统,可惜呀,就像父亲确定了房屋的盖法,仍然不足的是儿子却不肯去筑堂基,盖房子,失去了继承祖业的人才。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 尽管朋友们认为我随意就能写出像《潜夫论》那样的好文章,认为我有写《曹娥碑》式的绝妙文笔,那只是虚誉而已。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 自己缘情作诗,抒发贫病在身、屡屡漂泊、迁移流浪生活的情怀,聊以自慰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 惭愧自己无有经世济民的良策,只好像那小鸟借深林的一枝,流寓到这偏僻的边远之地。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 蜀地战乱不休,环境险恶,蜂虿伴着尘沙,蛟螭缠绕江峡,人多于难,民不聊生。望眼前萧瑟荒凉、触目生悲的景象。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 想那唐虞之际的太平盛世相去已远了;目前藩镇割据,战争连续不断,真像当年楚汉两雄相争,弄得时势岌岌可危。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 如今我大唐圣朝还有那些肆意作乱者存在,尤其夔州这荒僻地区的习俗更喧闹低下,实在令人生悲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 我这颗忧伤沉闷的心啊,就如狱屋基下埋藏的宝剑虽闪紫光而未现;犹如茫无边际池水中一条困守的蛟龙,不得云雨如何飞腾。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 那两都为武将掌权,都开建有幕府机关,普天之下,军麾如林,烽火不息,战事不断。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 在南海边地,汉时马援所立的铜制界柱已被毁坏,西部吐蕃人也数寇唐境,占领长安,皇上也不得不避乱出奔。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 远方的音书不至,怨恨那喜鹊不能及时报喜,夔州这边远之地荒僻,且责怪山间野兽为什么咆哮声那么疾厉。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:15px;"> 在这里从事些农业劳动,可以排解作诗的情趣,住在简陋的房屋里,学习些当地的风俗习惯。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 临江远眺,望不到家乡终南山那险峻的山峰白阁,遥忆那渼陂秋天的湖水,想起长安城美丽的风光。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px; color:rgb(237, 35, 8);"> 我哪里敢强求写出精采的诗句,在那苦愁袭来之时,只是借诗歌抒写离别的情怀。</span></p>