骈体散文《长白山赋》

燕东皓月

<p class="ql-block"><b>作者 :燕东皓月</b></p><p class="ql-block"><b>美篇号:236271</b></p> <p class="ql-block"><b>《长白山赋》</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p><p class="ql-block"><b>巍巍长白山,赫赫关东巅。横亘千里,纵越万年。峰岭峻峭,直插碧落之表;林壑幽深,暗藏玄冥之间。</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p><p class="ql-block"><b>若夫春至长白,冰雪渐消,繁花似锦。春风拂而芳草绿,春雨润而杜鹃红。鹿鸣幽谷,蝶舞芳丛。溪涧潺潺,奏和谐之曲;松涛阵阵,响天籁之声。</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p><p class="ql-block"><b>至若夏令,佳木葱茏,浓荫蔽日。清风徐来,凉意透骨;白云缭绕,如梦如诗。天池澄澈,倒映碧落之蓝;瀑布飞悬,溅起银珠之玉。</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p><p class="ql-block"><b>及秋之临,枫叶如火,层林尽染。霜露降而果实熟,金风过而稻粱丰。鸿雁南飞,嘹唳长天;麋鹿呦呦,食野之苹。</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p><p class="ql-block"><b>冬来则千峰皑皑,万壑寂寂。雪花纷飞,天地一白。冰挂悬崖,晶莹剔透;雾凇凝枝,玉树琼花。温泉水暖,热气腾腾;兽踪隐现,生机暗藏。</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p><p class="ql-block"><b>嗟夫!长白山之美,难以尽言。其雄伟之姿,灵秀之韵,实乃天地之造化,自然之神功。吾辈生于斯土,当护其生态,传其美名,使长白之胜景,永耀人间!</b></p> <p class="ql-block"><b>作者 :燕东皓月</b></p><p class="ql-block"><b>美篇号:236271</b></p><p class="ql-block"><b>图文均为原创</b></p>