七绝·冯氏绝句56法练笔次韵示例116首(上)

禾溪居士

<p class="ql-block">第一法</p><p class="ql-block">1、自洪州迁饶州,离乡愈远之一</p><p class="ql-block">作客洪州已五霜,驰年不复返青阳。</p><p class="ql-block">奈何更渡饶州水,却眺洪州是梓乡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">2、乡思之一</p><p class="ql-block">久客孤怀返未期,洪州月夜步莲池。</p><p class="ql-block">何当执手游花径,却话洪州月夜时。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第1法:</p><p class="ql-block">四句旋转而下,第四句有一二字与第一、二句相复者,而句首并多用“却”字。凡绝句,三四句必紧接,而与第一、二句却多不即不离,以转捩关键,全在第三句也。惟此类,则第四句必与第一、二句呼应极紧,盖四句一气转下者也。如唐贾岛《渡桑乾》“客舍并州已十霜,归心日夜忆咸阳。无端更渡桑乾水,却望并州是故乡”;李商隐《夜雨寄北》:“君问归期未有期,巴山夜雨涨秋池。何当共剪西窗烛,却话巴山夜雨时”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第二法</p><p class="ql-block">3、无题之一</p><p class="ql-block">年老游山更爱山,下山幸自醉山间。</p><p class="ql-block">山泉汩淴山长好,山水相亲山亦闲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">4、无题之二</p><p class="ql-block">半生心绪只图闲,未待松闲发早斑。</p><p class="ql-block">更欲消除闲腿脚,要临重水要登山。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">5、渔翁之一</p><p class="ql-block">惯寻生计弄扁舟,一任扁舟水上游。</p><p class="ql-block">却返斜阳舟系岸,舟中载梦岂添愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第2法:</p><p class="ql-block">或四句,或三句,与第一、二句俱有相复之字,而与前一法稍异。如宋王安石《游钟山》“终日看山不厌山,买山终待老山间。山花落尽山长在,山水空流山自闲”;明僧德祥《爱闲》:“一生心事只求闲,求得闲来鬓已斑。更欲破除闲耳目,要听流水要看山”;清江湜《舟中二绝》(其一):“浮生已是一孤舟,更被孤舟载出游。却羡舟人挾妻子,家于舟上去无愁”。</p> <p class="ql-block">第三法</p><p class="ql-block">6、渔翁之二</p><p class="ql-block">谁知日出即穷涯,行至穷涯便是家。</p><p class="ql-block">已叹縠纹弥水底,縠纹还被碧烟遮。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">7、自洪州迁饶州,离乡愈远之二</p><p class="ql-block">西向崇山眺砥京,云烟霭霭不禁情。</p><p class="ql-block">前尘已道洪州远,今过洪州又一程。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第3法:</p><p class="ql-block">第三、四两句,轱辘而下,故第四句必有一二字与第三句相复,而又用“还”、“又”等字以紧系之,而第三句或先用“已”字以启其意。如宋李遘《绝句》:“人言落日是天涯,望极天涯不见家。已恨碧山相掩映,碧山还被暮云遮”;明姚汝循《回雁峰》:“回雁峰头望帝京,寒云黯黯不胜情。贾生已道长沙远,今过长沙又几程”。欧阳永叔词云:“平芜尽处是春山,行人更在青山外”,亦此句法。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第四法</p><p class="ql-block">8、绮怀之一</p><p class="ql-block">孤馆风暄绿柳枝,繁花满眼燕归时。</p><p class="ql-block">休言韶气无愁到,陡顿愁来谁复知。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">9、绮怀之二</p><p class="ql-block">皎皎蟾光泻地流,独居寒馆耐商秋。</p><p class="ql-block">放眸休向天河望,夜半天河隔女牛。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第4法:</p><p class="ql-block">与前一法同,故三四两句必有复字。特前一法为尤整齐耳。如唐李益《度破讷沙》:“眼见风来沙旋转,经年不省草生时。莫言塞外无春到,总有春来何处知”;明黄荣《牡牛图》:“江草青青江水流,卧吹孤笛弄清秋。放牛莫放南山下,昨日南山虎食牛”。</p> <p class="ql-block">第五法</p><p class="ql-block">10、绮怀之三</p><p class="ql-block">去岁元宵叹梦余,交辉灯月不吾吾。</p><p class="ql-block">今年颓顿差无梦,中夜元宵见月无。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">11、绮怀之四</p><p class="ql-block">去年折柳别烟春,话语依依泪湿巾。</p><p class="ql-block">今日逢春犹寂寞,梦中不见去年人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第5法:</p><p class="ql-block">首二句与末二句作今昔之比较,故首二句多有“去岁”、“去年”等字,而三句多有“今年”、“今日”等字,而首二句与末二句又必有相复之字,以见呼应。如宋杨万里《中秋前二夕钓雪舟中静坐》:“去岁中秋正病余,爱他明月强支吾。今年老矣差无病,后夜中秋有月无”;宋李遘《送春呈袁祖州》:“去年春尽在宜春,醉送东风泪满巾。今日春归倍惆怅,相逢不是去年人”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第六法</p><p class="ql-block">12、自洪州迁饶州,离乡愈远之三</p><p class="ql-block">前年犹宿洪州地,满目池塘发藕花。</p><p class="ql-block">今日饶州身远徙,寒郊空寂白芦斜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">13、渔翁之三</p><p class="ql-block">昨日烟舟着笠蓑,风前浪簸钓竿何。</p><p class="ql-block">今朝顾自舷窗看,一样川青云白多。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第6法:</p><p class="ql-block">亦首二句与末二句作今昔之比较者,故首二句多用“前年”、“昨日”等字,而第三句则用“今日”、“今朝”等字,惟不以复字作呼应,斯与前法差异耳。如宋皱浩《仁老寄墨梅》:“前年谪向新州去,岭上寒梅正作花。今日霜缣玩标格,宛然风外数枝斜”;宋朱熹《水口行舟》“昨日扁舟雨一蓑,满江风浪夜如何。今朝试卷孤篷看,依旧青山绿树多”。</p> <p class="ql-block">第七法</p><p class="ql-block">14、怀古之一</p><p class="ql-block">铜驼泣雨万千秋,宝刹洪钟古帝丘。</p><p class="ql-block">今日凭临瀍涧水,谁知居易泯中州。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">15、怀古之二</p><p class="ql-block">献计隆中只数年,便匡皇叔霸西川。</p><p class="ql-block">如今凭吊千人涌,感服祠堂享永眠。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第7法:</p><p class="ql-block">亦首二句与末二句作今昔之比较者,但于第三句用“今日”、“如今”等字,而首句则不用“昔年”、“去岁”等字,然其实指往日之意,固隐含于其中也。如唐杜甫《解闷》:“一辞故国十经秋,每见秋瓜忆故丘。今日南湖采薇蕨,何人为觅郑瓜州”;明袁凯《扬州逢李十二衍》:“与子相逢俱少年,东吴城郭酒如川。如今白发知多少,风雨扬州共被眠”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第八法</p><p class="ql-block">16、怀古之三</p><p class="ql-block">金碧穷奢三阁新,欢歌酣饮不禁春。</p><p class="ql-block">只今唯有江流水,曾伴黄奴宫里人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">17、怀古之四</p><p class="ql-block">妙舞台城醉暮朝,狂歌广乐入云消。</p><p class="ql-block">只今惟有墙边柳,犹藉东风擢楚腰。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第8法:</p><p class="ql-block">第三句用“只今”、“惟有”四字作起,与前法小异。如唐李白《苏台怀古》:“旧苑荒台杨柳新,菱歌清唱不胜春。只今唯有西江月,曾照吴王宫里人”;明王廷相《芜城歌》:“莫向隋宫问六朝,璚枝玉蕊已烟消。只今惟有湖边柳,犹对春风学舞腰”。</p> <p class="ql-block">第九法</p><p class="ql-block">18、怀友之一</p><p class="ql-block">野鹤翾飞入越吴,潇湘别后白云孤。</p><p class="ql-block">巴山旧友如相问,欲抒豪怀击唾壶。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">19、怀友之二</p><p class="ql-block">半世谋差头尽斑,当年湘水唱阳关。</p><p class="ql-block">陕南窗友如相问,二载挨磨告老还。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第9法:</p><p class="ql-block">以“如相问”三字置第三句后,其所问者何事,不必说明,但观其第四句答词,则其问意自显矣。如唐王昌龄《芙蓉楼送辛渐》:“寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶”;明杨慎《赠宋文百户石岗舍人》:“七十从戎鬓已斑,劳君相送出滇关。过家儿子如相问,为报衰翁二月还”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第十法</p><p class="ql-block">20、怀友之三</p><p class="ql-block">黉门一出未回还,独雁孤云飘渺间。</p><p class="ql-block">借问秋声何处起,鸣泉落叶满千山。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">21、羁怀之一</p><p class="ql-block">重峦西眺隔天涯,云霭迢遥只雁斜。</p><p class="ql-block">为问前尘何所似,随风起落漫飞花。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第10法:</p><p class="ql-block">第三句用“借问”、“欲问”、“试问”、“为问”等字作起,其下并著以“何”、“谁”等字,以明其所问之事,而第四句则答之之词也。如唐高适《塞上闻笛》:“雪净胡天牧马还,月明羌笛戍楼间。借问梅花何处落,风吹一夜满关山”;明汪本《舟中有成》:“故乡南望渺无涯,水面云深日又斜。欲问浮生何所似,试来风处看杨花”。</p> <p class="ql-block">第十一法</p><p class="ql-block">22、乡思之二</p><p class="ql-block">虎簪发际悬香艾,龙扎门楣插剑蒲。</p><p class="ql-block">为问端阳人簇拥,河边还看赛船无。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">23、乡思之三</p><p class="ql-block">门前丹桂去时栽,每自中秋花便开。</p><p class="ql-block">试问旁邻童子女,几人不为觅香来。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第11法:</p><p class="ql-block">第三句亦用 “为问”、“试问”等字作起,以三四两句作连属诘问语,故“无”、“几”、“何”、“谁”等字著在第四句,而不在第三句。如唐杜牧《秋浦途中》:“潇潇山路穷秋雨,淅淅溪风雨岸蒲。为问寒沙新到雁,来时还下杜陵无”;宋苏轼《又和景文韵》:“牡丹松桧一时栽,付与春风自在开。试问壁间题字客,几人不为看花来”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第十二法</p><p class="ql-block">24、绮怀之五</p><p class="ql-block">红凋绿暗子规啼,飞絮濛濛日又西。</p><p class="ql-block">何处春魂愁易满,东风兀自绕长堤。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">25、访友之一</p><p class="ql-block">绿柳垂垂曲水塘,无人烟岸舣轻航。</p><p class="ql-block">何年结束公门事,来享凡尘半日凉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第12法:</p><p class="ql-block">以第三句作诘问语,用“何”、“谁”、“几”、“安”、“那”等字作起,或以第四句作答,如唐白居易《魏王堤》:“花寒懒发鸟慵啼,信马闲行到日西。何处未春先有思,柳条无力魏王堤”;或并第四句亦承上句一气作问,如明陆容《题画》:“林屋重重枕野塘,水花千顷一归航。何年了却公家事,来趁山人几日凉”。</p> <p class="ql-block">第十三法</p><p class="ql-block">26、羁怀之二</p><p class="ql-block">孤身漂泊越吴乡,西望家山雾渺茫。</p><p class="ql-block">月冷风残宿何处,暗蛩声里结愁肠。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">27、羁怀之三</p><p class="ql-block">凭栏西望夕阳斜,云路茫茫天地涯。</p><p class="ql-block">幽瑟谁弹吴越曲,满街列树舞杨花。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第13法:</p><p class="ql-block">亦以第三句作诘问语,但“何”、“谁”等字不著在句首而在句中。如唐孟浩然《送杜十四之江南》:“荆吴相接水为乡,君去春江正淼茫。日暮征帆泊何处,天涯一望断人肠”;明钟顺《清夜闻笛》:“小楼人醉月初斜,归思迢迢隔海涯。短笛谁吹断肠曲,满庭香雪落梅花”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第十四法</p><p class="ql-block">28、元宵夜</p><p class="ql-block">似昼街衢月映灯,烂银缀树尚悬冰。</p><p class="ql-block">如何风送觥筵笑,知在茶楼第二层。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">29、无题之三</p><p class="ql-block">公事操劳叹可嗤,弓身劬力似无期。</p><p class="ql-block">如何每困幽宵里,惨淡徒留月半规。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第14法:</p><p class="ql-block">第三、四两句作连属诘问语,而但于第三句冠以“如何”二字。如唐李商隐《无题》:“紫府仙人号宝灯,云浆未饮结成冰。如何雪月交光夜,更在瑶台十二层”;宋朱熹《之德化宿剧头铺,夜闻杜宇》:“王事贤劳只自嗤,一官今是五年期。如何独宿荒山夜,更拥寒裘听子规”。</p> <p class="ql-block">第十五法</p><p class="ql-block">30、大寒</p><p class="ql-block">漫天琼屑牖边听,梅蕊先知春气生。</p><p class="ql-block">斟酒围炉消漏夜,如何吟咏寄心声。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">31、访友之二</p><p class="ql-block">宜居山野悦心神,遍植周围竹色匀。</p><p class="ql-block">亲种葱青蔬蓏好,如何呵护养生民。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第15法:</p><p class="ql-block">但以第四句作诘问语,故“如何”二字,即冠其句首。如宋项安世《夜雨》:“夜窗疏雨不堪听,独坐寒斋万感生。今夜故人江上宿,如何禁得打篷声”;清何绍基《无园种菜》:“五更风露有精神,浩荡天恩处处匀。菜色青葱真可爱,如何比拟到饥民”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第十六法</p><p class="ql-block">32、访友之三</p><p class="ql-block">筑室林中未足奇,前溪风过泛明漪。</p><p class="ql-block">何如逾午酣眠后,自在闲吟垂钓时。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">33、访友之四</p><p class="ql-block">竹掩山深自住家,宾稀客少暮啼鸦。</p><p class="ql-block">何如只许流莺叫,门外听凭开野花。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第16法:</p><p class="ql-block">以“何如”二字冠第三句者。如元唐朝《五无吟六首之一》:“云在空中变态奇,风来江上浪漪漪。何如风定云开后,秋水长天一色时”;明王世贞《题溪山深隐图》:“古木寒流一两家,柴门昼掩待归鸦。何如只向人间住,与客携壶踏落花”。</p> <p class="ql-block">第十七法</p><p class="ql-block">34、羁怀之四</p><p class="ql-block">李白桃红竞绽花,飘蓬牵滞未还家。</p><p class="ql-block">不知心底无端闷,那可根除挥莫邪。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">35、乡思之四</p><p class="ql-block">溪谷韶华宿昔游,讴吟揽秀与同流。</p><p class="ql-block">不知孤鹤迁移后,又过逍遥几个秋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第17法:</p><p class="ql-block">第三四两句作连属诘问语,故第三句必用“不知”二字作起,而第四句必用“何”、“几”、“那”、“无”等字以足之。如唐王翰《春日思归》:“杨柳青青杏发花,年光误客转思家。不知湖上菱歌女,几个春舟在若邪”(邪,音ya,二声,牙音。若邪:溪水名,在越州会稽县,今浙江绍兴城东北);明刘铉《题沈孟渊所藏王叔明竹》:“烟雨苕溪忆旧游,画图遗墨见风流。不知黄鹤飞归后,又是山中几度秋。”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第十八法</p><p class="ql-block">36、咏裁缝</p><p class="ql-block">款式谋新手艺高,背分燕尾束衣绦。</p><p class="ql-block">不知佳品何由制,裁剪全凭尺与刀。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">37、初春</p><p class="ql-block">柳线才黄弄碧漪,峭寒天气逞余威。</p><p class="ql-block">不知春意添多少,便见青凫贴水飞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第18法:</p><p class="ql-block">第三句皆用“不知”二字作起,以用作诘问语,故其下必用“谁”、“何”、“多少”等字。如唐贺知章《柳枝词》:“碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀”;金党怀英《立春》:“水结东溪冻未漪,风凌枯木怒犹威。不知春力来多少,便有青蝇负暖飞”。</p> <p class="ql-block">第十九法</p><p class="ql-block">38、咏游侠</p><p class="ql-block">快马钢刀破敌军,翩翩侠气树功勋。</p><p class="ql-block">不知一念存亡判,只为边关平战云。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">39、咏雨</p><p class="ql-block">夜打轩窗淅沥声,时连时断到晨明。</p><p class="ql-block">不知五稼皆滋润,转在前溪绿浪生。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第19法:</p><p class="ql-block">第三句亦用“不知”二字作起,但非用作诘问语,故其下不用“谁”、“何”、“多少”等字。如唐王涯《塞下曲》:“年少辞家从冠军,金鞍宝剑去邀勋。不知马骨伤寒水,惟见龙城起暮云”;清孙原湘《蕉窗听雨图吕生乞题》:“滴尽残窗碎雨声,破人秋梦到天明。不知一夜诗情好,转在潇潇叶上生”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第二十法</p><p class="ql-block">40、怀古之五</p><p class="ql-block">索沉江水戟沉沙,出没风波只钓家。</p><p class="ql-block">芦苇不知朝代易,犹于洲溆著秋花。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">41、怀古之六</p><p class="ql-block">残垣碎瓦尽颓基,废苑榛芜落日低。</p><p class="ql-block">山雀不知人事改,还来梁上筑新泥。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第20法:</p><p class="ql-block">“不知”二字,用在第三句三四二字,以非诘问语,故其下无“谁”、“何”、“多少”等字,而第四句则或用“犹”、“还”、“又”等字以呼应之。如唐杜牧《泊秦淮》:“烟笼寒水月笼沙,夜泊秦淮近酒家。商女不知亡国恨,隔江犹唱后庭花”;明田僧《题福教寺诗》:“残山剩水一荒基,古寺烟笼白塔低。燕子不知身是客,秋风还恋旧巢泥”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第二十一法</p><p class="ql-block">42、咏梅之一</p><p class="ql-block">一枝开后满坡香,倩影横斜映雪光。</p><p class="ql-block">但使骚人心若醉,不知何处是仙乡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">43、羁怀之五</p><p class="ql-block">飘摇身世似萍流,花盛花衰十数秋。</p><p class="ql-block">连月乡关难入梦,不知何日解离愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第21法:</p><p class="ql-block">第四句皆用“不知”二字作起,以用作诘问语,故其后必缀以“何”、“谁”、“无”、“几”等字。如唐李白《客中作》:“兰陵美酒郁金香,玉碗盛来琥珀光。但使主人能醉客,不知何处是他乡”;宋邵雍《天津感事》:“阳乌西去水东流,今古推移几度秋。四面远山长敛黛,不知终日为谁愁”。</p> <p class="ql-block">第二十二法</p><p class="ql-block">44、羁怀之六</p><p class="ql-block">西风落叶黯生愁,远眺重云独倚楼。</p><p class="ql-block">寒雁哀鸣何处去,不知归梦路遐悠。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">45、访友之五</p><p class="ql-block">结邻松竹远嚣尘,气净空明日日新。</p><p class="ql-block">羡尔禽声常佐梦,不知俗事足缠身。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第22法:</p><p class="ql-block">第四句虽冠以“不知”二字,而却非问语,故不用“谁”、“何”、 “无”、“几”等字。如唐李商隐《夕阳楼》:“花明柳暗绕天愁,上尽重城更上楼。欲问孤鸿向何处,不知身世自悠悠”;清周准《蝴蝶词》:“万花谷里逐芳尘,自爱翩跹粉泽新。多少繁华任意恋,不知只是梦中身”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第二十三法</p><p class="ql-block">46、怀古之七</p><p class="ql-block">熟察天文善射钩,荆州谋取又西州。</p><p class="ql-block">竭忠佐主躬身事,若个千年步武侯。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">47、访友之六</p><p class="ql-block">鸟跃花妍春意新,山围溪绕不沾尘。</p><p class="ql-block">苦争蜗利应如许,能解无为有几人。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第23法:</p><p class="ql-block">只第四句作诘问语,或但用“谁”、“几”、“何”、 “无”等字,或兼用“知”字于其句首。如唐李贺《南园》:“男儿何不带吴钩,收取关山五十州。请君暂上凌烟阁,若个书生万户侯”(若个:谁,那个);唐张继《与贾岛闲游》:“水北原南草色新,雪消风暖不生尘。城中车马应无数,能解闲行有几人”。</p> <p class="ql-block">第二十四法</p><p class="ql-block">48、惊蛰</p><p class="ql-block">日渐风暄百卉开,暗云欲破乍惊雷。</p><p class="ql-block">欣然蠢动增生气,知有蛇虫土下来。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">49、无题之四</p><p class="ql-block">名利于吾本斥疏,避开歧路走通途。</p><p class="ql-block">闲宵佐梦无他物,知在床头四部书。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第24法:</p><p class="ql-block">第四句用“知是”或“知有”、“知在”二字冠之,而第三句则必预言其所以知之之故也。如宋俞桂《溪流》:“云脚才行又复开,一声隐隐只空雷。家僮忽报溪流涨,知是前村落雨来”;宋晁冲之《夜行》:“老去功名意转疏,独骑瘦马取长途。孤村到晓犹灯火,知有人家夜读书”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第二十五法</p><p class="ql-block">50、荷池</p><p class="ql-block">伏暑消沉气渐清,池边踯躅寄山情。</p><p class="ql-block">输他出水茎犹直,漾影稀疏月下明。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">51、无题之五</p><p class="ql-block">都言世事每睽违,何必拘泥争是非。</p><p class="ql-block">不及真吾除系束,娱亲犹著老莱衣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第25法:</p><p class="ql-block">第三句以“不如”或“不及”、“不似”、“输与”、“输他”等字作起,所以见彼此比较之意也。如宋陆游《看梅归,马上戏作》:“江路疏篱已过清,月中霜冷若为情。不如折向金壶贮,画烛银灯看到明”;金刘昂《吊李仲坦》:“文章巧与世相违,身后新恩事已非。不及萋萋原上草,一番春雨绿如衣”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第二十六法</p><p class="ql-block">52、咏山桃</p><p class="ql-block">几树山桃谷底开,溪边赏玩久低徊。</p><p class="ql-block">行人不及游蜂醉,犹带熏蒸香气来。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">53、咏野草</p><p class="ql-block">野草原从旷宇生,芃芃郁郁莽榛荆。</p><p class="ql-block">休言不及山花秀,岂愿招摇为显名。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第26法:</p><p class="ql-block">亦于第三句用“不及”、“不如”、“不似”等字,以见比较之意,特此二字不用在第三句首,而用在三四二字,斯与前一法稍异耳。如唐王昌龄《长信秋词》:“奉帚平明金殿开,且将团扇暂徘徊。玉颜不及寒鸦色,犹带昭阳日影来”;宋陆游《杂感》:“故旧书来问死生,时闻剥啄叩柴荆。自嗟不及东家老,至死无人识姓名”。</p> <p class="ql-block">第二十七法</p><p class="ql-block">54、别友之一</p><p class="ql-block">头探车窗握别行,站台忽响笛鸣声。</p><p class="ql-block">群峰此去皆连亘,输与陈君一片情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">55、别友之二</p><p class="ql-block">殷勤款密谢毛郎,迎面春风似燠阳。</p><p class="ql-block">相识四年披胆语,不如昨日纵谈长。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第27法:</p><p class="ql-block">为第三句与第四句作比较者,故“不及”、“不似”、“不如”、“不比”、“输与”等字,用在第四句之首。如唐李白《赠汪伦》:“李白乘舟将欲行,忽闻岸上踏歌声。桃花潭水深千尺,不及汪伦送我情”;明解缙《赴广西别甥彭雪路》:“多情为我谢彭郎,采石江深似渭阳。相聚六年如梦过,不如昨夜一更长”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第二十八法</p><p class="ql-block">56、咏隐士</p><p class="ql-block">山林栖钓学先贤,消暑犹耽竹榻眠。</p><p class="ql-block">池里枯荷墙外柳,风姿不似醉吟前。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">57、怀友之四</p><p class="ql-block">窗友同游水叠重,粤南河北少年逢。</p><p class="ql-block">平分风月亭中坐,湖色不如情意浓。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">第28法:</p><p class="ql-block">只第四句前后自为比较,故“不似”、“不如”等字不著在句首而在句中。如明张羽《题陶处士象》:“五儿长大翟卿贤,彭泽归来只醉眠。篱下黄花门外柳,风光不似义熙前”;明龚诩《与王忠孟登玉峰共饮春风亭》:“山水千重复万重,少年相别老相逢。春风亭下一杯酒,山色不如人意浓”。</p><p class="ql-block">2025.1.6-2025.1.13</p>