《李白与江夏》(欧阳贞冰/原创)

欧也

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">原创(十七章)</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">欧阳贞冰 I 李白与江夏</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> [南吕.一枝花] 李白与江夏</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[一枝花]</p><p class="ql-block">荆襄锦绣乡,江夏风流巷。诗仙留胜迹,翰墨溢奇光。岁月悠长,故事千秋唱,豪情万古扬。想当年仗剑游方,遇李邕倾谈意畅。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[梁州第七]</p><p class="ql-block">灵泉寺同观翠嶂,古亭台共赋华章。商妇情愁他来讲。挥毫落纸,《江夏行》彰。青春远别,寂寞空房。那情思写入诗囊,韵悠悠千古流芳。叹宋公垂暮离乡,泪沾裳送友远疆。喜良宰义重情长,再逢,举觞。长诗倾诉心中怅,叹过往,意难放。十二诗篇韵绕梁,墨韵流芳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[隔 尾]</p><p class="ql-block">才情傲世无人挡,笔落惊风雨亦狂。山水之间任来往。声名远扬,诗章韵强,写不尽江夏情千丈。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[牧羊关]</p><p class="ql-block">修静寺中访,旧友音渺茫。念李邕思绪难藏。岁月如流,人非物伤。往事成追忆,浩叹满愁肠。看那诗碑上,墨香依旧长。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[骂玉郎]</p><p class="ql-block">《江夏别宋之悌》情悲怆,暮年谪,路茫茫。相知相惜难相忘。泪几行,酒几觞,心惆怅。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[采茶歌]</p><p class="ql-block">《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》长,才情挥洒韵铿锵。一生坎坷都凝上,满纸风云意蕴长。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[哭皇天]</p><p class="ql-block">还有那诸多诗章,首首含情韵满腔。说不尽心中志向,道不完世态炎凉。江夏的山川入画,诗仙的风采耀光。看滔滔江水,滚滚汤汤,流不尽这千古墨香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[乌夜啼]</p><p class="ql-block">他豪情似火任疏狂,醉卧江夏,笑傲沧桑。山川胜迹都收在诗囊放,韵绕回廊,情满轩窗。那诗篇闪耀若星芒,照千古墨客心驰往。意洋洋,韵长长,后人把他的故事讲了又讲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[贺新郎]</p><p class="ql-block">《江夏赠韦南陵冰》诉离伤,愁来饮酒千觞,醉中疏放。岁月匆匆如飞浪,抱负难酬心怅。叹命运几番跌宕。但看那诗韵传千里,任时光流转情难忘。十七首,韵回荡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[斗鹌鹑]</p><p class="ql-block">诗韵悠扬,豪情万丈。江夏风光,都入诗章。他足迹所至留墨香,故事千秋说未央。想当年,意气昂,仗剑天涯,赋诗韵长。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">[离亭宴煞]</p><p class="ql-block">看江夏胜迹依然亮,忆诗仙故事心中荡。他的诗篇是宝光,千古流芳,万世传扬。山川为他展画堂,风月为他添新酿。这一段佳话长,任那岁月沧桑,永远在人间流淌。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 沁园春.李白与江夏</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 荆楚名区,江夏风流,韵满画笺。忆谪仙过往,豪情似火;仗剑行处,逸兴如澜。李邕相邀,灵泉共赏,雅聚同吟岁月安。《江夏行》,记商妇离怨,情韵绵缠。</p><p class="ql-block"> 又逢宋悌分鞍,叹垂暮、远谪愁绪添。幸良宰情厚,重逢意暖;长歌寄意,倾诉千般。修静寺中,旧踪寻处,北海音容梦里牵。千秋后,看山川胜迹,诗韵长传。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 兰陵王.李白与江夏</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 柳丝碧,江夏风光似画。想当年,李邕相邀,共赏灵泉醉烟月。闻商妇泣说,离恨,情怨难歇。挥毫处,《江夏行》成,妙韵长留后人阅。</p><p class="ql-block"> 宋公又伤别,叹暮年远谪,天涯孤孑。重逢韦宰情真切。忆往昔欢事,历经风雨,长诗倾诉意千叠。叹身世飘瞥。</p><p class="ql-block"> 思切,旧居谒。对修静寺空,追念前哲。物是人非音尘绝。看江波依旧,韵留风阕。山川胜迹,载千古,故事烨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">(此词以秦观《兰陵王.雨初歇》为正体,三阕一百三十一字,上阕十句六仄韵,中阕八句五仄韵,下阕九句六仄韵,描写了李白在江夏的诸多故事和情感。)</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 莺啼序.李白与江夏</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 开元仗剑远旅,赴江夏胜境。正年少、辞亲出游,意气风发驰骋。遇李邕、相邀共赏,灵泉古寺同游兴。赋《江夏行》妙,诗中哀怨谁省?</p><p class="ql-block"> 又别宋公,暮年远谪,叹“泣无穷”哽。想当日、把酒言欢,怎堪今日愁凝。念良宰、重逢再聚,忆前事、感怀难静。写长诗,倾诉生平,墨含情盛。</p><p class="ql-block"> 旧居重访。修静寺中,故人已去影。空怅惘、触情伤绪,往事如烟,岁月如流,梦思难醒。才情傲世,诗心高远,诸多佳作留此处,任后人、吟诵皆崇敬。江夏故事,千秋万载流传,耀如星照乡径。</p><p class="ql-block"> 历经乱离,赦反归来,叹仕途未竟。更有那、情思无尽,墨韵长留,浩气长存,韵扬风正。山川胜迹,人文佳话,诗仙踪迹千古记,看今朝、依旧光辉炳。长歌当颂英名,浩渺江波,永传雅咏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 贺新郎.读李白《江夏行》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 乌龙泉波皱。记当年、李家铺畔,遇卿时候。商妇郑莲愁肠绕,寂寞时光空守。叹聚散、离多欢骤。太白闻情挥笔处,把相思、写入《江夏行》著。千载下,意如旧。</p><p class="ql-block"> 红颜暗换朱颜瘦。念良人、天涯漂泊,归期知否?独对残灯思无尽,空负韶华如漏。更哪堪、风欺雨骤。读罢诗篇心潮涌,感人间、别恨常盈袖。情切切,泪沾首。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 宝鼎现.读李白《江夏行》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 乌龙泉畔,记否当日,诗仙临处。逢郑女、愁眉深锁,商妇辛酸如诉缕。叹聚散、似飘蓬无定,肠断相思几处。忆往昔、红妆初嫁,满是柔情娇语。</p><p class="ql-block"> 怎奈别后音书阻。望归帆、心逐江浦。思不断、良辰虚设,寂寞空闺朝复暮。怕镜里、见朱颜憔悴,暗把韶华尽数。更苦那、良人久滞,独守春秋朝暮。</p><p class="ql-block"> 遥念青莲逸步,入江夏、情凝毫素。感商妇,悲戚索怀,挥毫赋就千秋句。这佳作、尽倾闺中怨,道尽人间离苦。至此刻、重读遗篇,依旧动人心腑。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 八声甘州.读李白《题江夏修静寺》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 念江夏旧地访遗踪,残寺惹情愁。叹贤才俊彦,李邕仙逝,岁月空流。十载阴阳两隔,昔日影难留。庭院空寥落,琴堂尘浮。</p><p class="ql-block"> 遥想当年风采,却遭奸佞妒,命丧荒丘。看诗仙凭吊,悲意满心头。忆生平、奔波苦觅,到头来、寂寞共谁酬?空长叹,古贤同调,一样悲秋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 江城子.读李白《江夏别宋之悌》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 千年诗韵墨流芳。读华章,意悠长。江夏离情,千载惹愁肠。楚水悠悠连碧海,杯酒尽,别思长。</p><p class="ql-block"> 谷鸟鸣日韵悠扬。晚风凉,猿声伤。豪杰情真,泪洒诉离伤。遥想当年分别处,情切切,意难忘。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 满江红.读李白《黄鹤楼送孟浩然之广陵》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 千古名章,今捧读、心潮翻涌。遥想见、鹤楼佳处,友人行踵。三月烟花添别意,一江春水含情重。望孤帆、渐远碧空遥,愁思种。</p><p class="ql-block"> 风流客,情堪颂。离别泪,诗中涌。叹知音远去,念如潮纵。笔底乾坤藏厚意,韵同今古留情浓。看诗仙、妙句永流传,千秋共。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 凤凰台上忆吹箫.读李白</p><p class="ql-block"> 《与史郎中钦听黄鹤楼上吹笛》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 黄鹤楼高,谪仙曾驻,笛声勾起哀愁。念贾生迁远,似己漂流。西望长安不见,心底事、难付箜篌。听梅落,江城五月,意惹新愁。</p><p class="ql-block"> 悠悠。那堪此际,思过往荣华,壮志难酬。叹宦途多舛,霜染心头。一曲清音呜咽,吹不尽、离恨如钩。凭栏处,诗章韵留,怅意长留。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 水龙吟.读李白《鹦鹉洲》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 江夏胜景传今古,鹦鹉洲头凝目。江波浩渺,滩头禽戏,韵含幽独。忆昔祢衡,才高遭忌,命如漂木。叹英魂远去,风流不再,空余那、声名馥。</p><p class="ql-block"> 又念诗仙行躅。对江天、愁怀难束。借题抒意,以文寄恨,韵如丝缕。岁月悠悠,篇章依旧,墨香盈腑。看山川胜迹,千秋故事,韵传遐陆。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 念奴娇.读李白《江上吟》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 千秋诗韵,赞谪仙笔下,豪情难掩。江上放舟寻意趣,美酒佳人相伴。玉管吹春,金樽盛月,逸兴风中漫。墨花飞舞,韵成天地同赞。</p><p class="ql-block"> 思古更念今朝,虚名浮利,怎把真心绊。屈子词章辉日月,台榭空遗荒岸。江夏情长,人生似梦,且把风流展。再吟佳篇,醉心诗意无限。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 诉衷情近.读李白《江夏赠韦南陵冰》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 翻开旧卷,恰似重临江夏。遥思太白当年,逢友泪盈难下。途舛路艰,窜身三巴远,叹多讶。</p><p class="ql-block"> 愁情怎化。幸有良朋慰藉。昔年同赏,意气皆挥洒。今牵挂。世途跌宕,寒灰待暖,酒消闷也。怅意心头挂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 满庭芳.读李白《江夏送友人》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 展卷凝思,墨香盈袖,恍临江夏名楼。雪裘飘逸,君别意难收。遥想黄鹤振羽,向帝阙、云路悠悠。叹吾辈,凤无琅实,何以赠离舟。</p><p class="ql-block"> 悠悠。离别处,愁肠百卷,思绪难休。念前路迢迢,独倚兰舟。往昔欢娱似梦,今分别、泪洒心头。情难断,诗意永在,千载韵长留。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 临江仙.读李白《江夏寄汉阳辅录事》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 展卷凝思江夏事,当年诗意如潮。汉阳遥念梦魂劳。水如白练窄,难阻念滔滔。</p><p class="ql-block"> 遥想诗仙羁旅处,凭栏心涌情潮。友朋千里意难消。相思无尽处,愁绪共谁聊。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 水调歌头.读李白《上李邕》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 展卷品诗韵,思绪越千年。遥怀当日,太白英气漫山川。笔下豪情奔涌,心底雄图翻涌,高唱对长天。壮志比鹏举,不屑俗情牵。</p><p class="ql-block"> 遭冷遇,心未馁,志犹坚。后生可畏,岂惧前路有波澜。笑看浮名荣辱,只把风流来铸,浩气永流传。后世瞻风采,千古颂遗篇。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 夜半乐.读李白《经乱离后天恩流夜郎 </p><p class="ql-block"> 忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 翻开锦卷吟赏,诗章浩渺,如见风云变。忆少壮豪情,志高心远。玉京仙抚,长生结发,意扬轻踏长安,梦求荣显。奈尘世、风波总将人绊。</p><p class="ql-block"> 纵才傲世亦叹,佞幸谗言,仕途多舛,空怅惘、君王难知真善。乱离时景,豺狼肆虐,宗庙烈火熊熊,万民哀怨。这愁苦、都于笔端流现。</p><p class="ql-block"> 幸逢良宰,谊厚情长,旧游重忆,把盏同欢难断。念前路、羁途几经迁转。夜郎流赦,归来意懒,却留翰墨千秋,韵高声远。读佳作、情思心中无限。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 2024年5月~2025年1月于武汉江夏</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">后记:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 唐代时的江夏主要包括现在的湖北武汉大部分地区。</p><p class="ql-block"> 李白从公元728年到760年期间,多次前往江夏拜谒前贤,访友游玩。</p><p class="ql-block"> 也许,江夏不如成长之地蜀中那样让李白思念,更比不上政治中心长安那样让他向往。然而,江水(长江古称)和夏水(汉水下游古称)这两条穿过江夏的古老河流,默默容蓄着李白的抱负和理想,愤怒和无奈,愁绪和怅惘,给予了他诸多的抚慰和温暖,这才有了他留下的与江夏有关的诗文50余篇。其中,以江夏入题的诗篇就有17首。</p><p class="ql-block"><br></p>