《 最高楼 》两阕

梅乡悠笛

<p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">文字 / 梅乡悠笛 / 图片/ 源于网络</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">韵依辛弃疾、无名氏 格律词</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">  花事远,秋菊亦新凉。同向客身旁。那时离别谁曾见,老来双鬓亦如钢。闭家门,勤谢客,步匆忙。 蹒跚步、左边留黛雪。落坐后、右边存病月。银海侧、玉楼扬。风流代有前人问,平时连手品冰琅。泪光清,才告别,旧山乡。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">  西风皱,珍惜晴川改。许是儿孙才絮在。其时讨得仙模样,玉肌骄面天然态。闺门里,厨房外,西风骇。 故旧带人千里外。寄去一枝卿莫派。此时书信同时晒。清晨懒得梳头发,满身花叶头边戴。未求人,寻收获,经年迈。</span></p>