观鸟有感

清湖

<p class="ql-block">  </p><p class="ql-block"> 观门外麻雀成群,叽叽喳喳,不知是吃饱喝足后欢天喜地在打情骂俏,还是在寒冬中长吁短叹与叫苦连天。鸟的世界,我们不理解,也无法猜测,只得静静的在远处观看。</p><p class="ql-block"> 联想到今之社会人世间的酸甜苦辣、温饱喜怒,不知是否与鸟的世界相同、兼而有之、或者是根本不同?</p><p class="ql-block"> 不禁感言:</p><p class="ql-block"> 人鸟不同,生物异种;门前鸟群,乱窜杂声。闲人无聊,隔窗观景;看鸟忙碌,自由欢庆。</p><p class="ql-block"> 小鸟无虑,旁若无人;叽叽喳喳,嚼食飞蹦。闲者对比,手足生蛆;<span style="font-size:18px;">思想是非,了</span>无闲情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 回到桌前,读宋人词《沁园春.甲子一周》一首,“良久有回味,始觉甘如饴”,耐人寻味,以了寂情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 《沁园春.甲子一周》</span></p><p class="ql-block"> 甲子一周,织鸟相催,又还十年。</p><p class="ql-block"> 但诗狂酒圣,坐常有客,书痴传癖,囊不留钱。</p><p class="ql-block"> 拍手浩歌,出门长笑,谁是知心有老天。</p><p class="ql-block"> 犹多事,更时游艺圃,日耨情田。</p><p class="ql-block"> 细思世事无边。</p><p class="ql-block"> 只好把清樽对眼前。</p><p class="ql-block"> 看槐国功名,有如戏剧,竹林宴赏,便似神仙。</p><p class="ql-block"> 富贵危机。荣华作梦,早已输人一著先。</p><p class="ql-block"> 从今去、莫将醉趣,与醒人传。</p>