云水禅心 一一粲丁(老四)的画

摸云楼主熊灿亭

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">粲丁兄(老四)之画,形式语言上有文人画笔墨趣味,言简而意赅,他把传统士大夫的书卷气,转换成现代人的无聊、泼皮、庸懒、消沉、享乐等具有世俗化的反叛意识。画上稚拙、歪斜和趋于白话文的题字,直接来源于明末以来“稚、斜、险”书法风格的变迁。同时,相对近现代油画尺幅式的“中国画”,他将小幅卷轴样式又重新利用,甚至册页、扇面的形制也特别有趣,雅俗共赏,受到世人的关注。</p><p class="ql-block">古人论画,有“咫尺千里”说法。咫尺,画幅之小;千里,意境之大。释彦悰《后画录》评展子虔:“尤善楼阁人马,亦长远近山川,咫尺千里。”</p><p class="ql-block">古人只占用物质上的“咫尺”,却实现了精神上的“千里”,这才是艺术创作。一平尺左右的书画,习惯称之为小品。我的这批水墨近作,约略半平尺,甚于咫尺之小,可笑称方寸,亦可谓小小品也。</p><p class="ql-block">堪之古今,殊为的论。扣之于本人,则曰:咫尺千里,千里可谓空间之大,亦可谓心情之远。如金冬心画梅,固然画幅咫尺,而画面纯然二维,非有空间之大,而其心之所寄,芬芳悱恻于深壑幽谷,杳杳千里矣。吾之笔墨,取意不在画中物象,而在超逸在世之烦,心随雁飞灭,託体同山阿,咫尺不可缚,千里亦不可限也。噫嚱,此寄远之志,岂非庄生鲲鹏之逍遥游哉!</p> <p class="ql-block">咫尺之间意韵长,老四笔下墨生香。</p> <p class="ql-block">文人趣味今犹在,世俗反叛入画章。</p> <p class="ql-block">书卷气息化无聊,泼皮慵懒亦成双。</p> <p class="ql-block">稚拙歪斜题字处,明末遗风岁月藏。</p> <p class="ql-block">小幅卷轴重拾起,册页扇面雅俗赏。</p> <p class="ql-block">古人论画咫尺里,千里意境心自翔。</p> <p class="ql-block">展子虔画楼阁马,远近山川皆入望。</p> <p class="ql-block">今吾画作半平尺,方寸之间寄远想。</p> <p class="ql-block">金冬心梅虽咫尺,芬芳悱恻幽壑长。</p> <p class="ql-block">吾之笔墨超物象,心随雁飞託山岗。</p> <p class="ql-block">咫尺不可缚心志,千里亦难限思量。</p> <p class="ql-block">庄生鲲鹏逍遥游,此志寄远韵悠长。</p> <p class="ql-block">光头男子伸懒腰,猫咪相伴乐逍遥。</p> <p class="ql-block">水墨晕染闲情意,云水禅心自在飘。</p> <p class="ql-block">世间烦恼皆抛却,悠然自得乐陶陶。</p> <p class="ql-block">老四笔下生妙趣,平凡生活亦成娇。</p> <p class="ql-block">老者坐地品茶香,猫咪相伴岁月长。</p> <p class="ql-block">蓝色衣衫手中杯,静谧时光心自安。</p> <p class="ql-block">老四画中见真意,云水禅心岁月闲。</p> <p class="ql-block">世事纷扰皆不顾,悠然自得乐无边。</p> <p class="ql-block">老人戴帽穿黄衣,放松神情意自得。</p> <p class="ql-block">老四笔下见真性,云水禅心岁月悠。</p> <p class="ql-block">悠闲生活入画卷,平凡之中见妙趣。</p> <p class="ql-block">世间烦恼皆抛却,悠然自得乐无边。</p> <p class="ql-block">老者坐椅休息间,云水禅心岁月闲。</p> <p class="ql-block">老四笔下见真意,平凡生活亦成娇。</p> <p class="ql-block">世间纷扰皆不顾,悠然自得乐陶陶。</p> <p class="ql-block">水墨晕染闲情意,自在飘然心自安。</p> <p class="ql-block">老者躺地睡梦中,猫咪相伴乐无边。</p> <p class="ql-block">老四画中见真性,云水禅心岁月悠。</p> <p class="ql-block">世间烦恼皆抛却,悠然自得乐陶陶。</p> <p class="ql-block">水墨晕染闲情意,自在飘然心自安。</p> <p class="ql-block">蓝衣人坐椅小憩,酒杯相伴岁月长。</p> <p class="ql-block">老四笔下见真意,云水禅心岁月闲。</p> <p class="ql-block">世间纷扰皆不顾,悠然自得乐无边。</p> <p class="ql-block">水墨晕染闲情意,自在飘然心自安。</p> <p class="ql-block">光头老汉眼镜滑,狗狗相伴乐无边。</p> <p class="ql-block">老四画中见真性,云水禅心岁月悠。</p> <p class="ql-block">世间烦恼皆抛却,悠然自得乐陶陶。</p> <p class="ql-block">水墨晕染闲情意,自在飘然心自安。</p> <p class="ql-block">老者躺椅休息间,猫咪相伴乐无边。</p> <p class="ql-block">老四笔下见真意,云水禅心岁月悠。</p> <p class="ql-block">世间纷扰皆不顾,悠然自得乐陶陶。</p> <p class="ql-block">水墨晕染闲情意,自在飘然心自安。</p> <p class="ql-block">熊灿亭生长沙地,文史书画皆精通。</p> <p class="ql-block">老四画中见真性,云水禅心岁月悠。</p> <p class="ql-block">世间纷扰皆不顾,悠然自得乐陶陶。</p> <p class="ql-block">水墨晕染闲情意,自在飘然心自安。</p> <p class="ql-block">《老四自述》</p><p class="ql-block">人至花甲,松烟心情,爱驰色衰,澄明心远,不热烈不高歌,不豪壮不随波逐流,静水流深,且有对生命和光阴的大深情。松烟阵阵,席卷一切爱恨情仇,且让风都吹散了去。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">老四虽食人间烟火,但不再关心红尘中来来往往,它是一人与山间明月秋风共饮,是浮云吹雪,世味煮茶。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">学诗词,阅万卷,玩潇洒,寻浪漫,写得春天百花艳;写内心,写表面,写好人生各阶段;写春鸟,写秋雁,春花净尽秋花绽;说一千,道一万,闲时散淡最风范。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">听琴观棋,看花听鸟,蓄养禽鱼,浇灌竹木”,这是李渔的《闲情偶寄》所描述的闲散生活,我常常想去体验一下这种闲适生活。所画也多是这种心境的表达。</p>