<p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">蜡梅</b></p><p class="ql-block">蜡梅科蜡梅属落叶灌木,原名黄梅,亦称金梅、腊梅、唐梅等。花被外轮蜡黄色,内轮黄色,有光泽蜡质、紫色条纹。花期11月至翌年3月,果期4-11月。</p><p class="ql-block">李时珍《本草纲目》记载,“此物本非梅类,因其与梅同时,香又相近,色似蜜蜡,故得此名。”原产中国中部的秦岭、大巴山、武当山一带,现西南、华东、华中、华北均有分布。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">--名称由来</b></p><p class="ql-block">蜡梅名称中有个“蜡”字。蜡梅开黄花,原称“黄梅”。《礼记》曰“蜡也有,索也。岁十二月,合聚万物而索飨之也。”古代十二月的一种祭祀就叫“蜡”。因当时岁暮为举行大祭祀之月,故农历十二月就叫“蜡月”。而蜡梅开于蜡月,故此得名。“蜡”字是周代所用,秦代改用了“腊”字。因而蜡月和蜡梅的“蜡”字,可和“腊”字通用。所以“蜡梅”亦可作“腊梅”。</p> <p class="ql-block">【明】王世懋《学圃余疏》考证,宋神宗熙宁年间(1068-1077年),王安石的五言诗《梅花》所写为黄梅,即蜡梅。到宋哲宗元祜年间(1086-1094年),苏东坡和黄庭坚(号“山谷”)见黄梅花似蜜蜡,遂将其命名为“蜡梅”,说它“香气似梅,类女工捻蜡所成,因谓蜡梅。”由此蜡梅名噪一时,鼎盛于京师。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】王安石《梅花》</b></p><p class="ql-block">墙角数枝梅,凌寒独自开。</p><p class="ql-block">遥知不是雪,为有暗香来。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">--蜡梅与梅花</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">共同点:</b></p><p class="ql-block">蜡梅和梅花都是中国传统名花,原产地均为中国,栽培历史悠久。有关蜡梅、梅花的传说、故事、神话、诗词都有相关联;花期都在寒冬至早春,具有冰中孕蕾雪中开花的特性,是中华民族的精神象征;皆有色有香,均为小型花,花香独特,沁人肺腑,令人陶醉。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">区别:</b></p><p class="ql-block">植物分类--蜡梅为蜡梅科蜡梅属;梅花为蔷薇科李属。</p><p class="ql-block">树型--蜡梅为枝干丛生的落叶灌木,树高仅2-4米;梅花为落叶乔木,主干可高达4-10米。</p><p class="ql-block">花期--蜡梅花期早于梅花约2个月,为初、中冬季;梅花花期为冬末春初。</p><p class="ql-block">花色--梅花花色繁多,有粉红色、红色、白色,还有花萼为绿色的绿萼梅;蜡梅花点单一,多为黄色。</p><p class="ql-block">花香--蜡梅香味浓烈;梅花香味清甜。</p><p class="ql-block">……</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">--主要品种</b></p><p class="ql-block">蜡梅品种繁多,主要品种达20余种,形态、花色均有所不同,常见的有:</p><p class="ql-block">素心蜡梅--花色纯黄,花较大,香气浓。</p><p class="ql-block">大花素心蜡梅--花色鲜黄,较大,径达3.5厘米以上。</p><p class="ql-block">馨口蜡梅--花色深鲜黄,径3-3.5厘米,红心,花期早而长。</p><p class="ql-block">小花蜡梅--花特小,常不足1厘米,花色淡黄,具紫色斑纹。</p><p class="ql-block">……</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">--主要价值</b></p><p class="ql-block">蜡梅花芳香美丽,是优良的园林绿化植物。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">药用价值:</b></p><p class="ql-block">【明】李时珍《本草纲目》载,蜡梅可以解暑生津,开胃散郁,解毒生肌,理气止咳,可用于暑热伤津,头晕呕吐,腕腹胀滿,胸闷咳喇和水火烫伤等。</p><p class="ql-block">蜡梅根、叶具有理气止痛,散寒解毒等功效,可用于治跌打、腰痛、风湿麻木、风寒感冒、刀伤出血;蜡梅花具有解暑生津,可用于治心烦口渴、气郁胸闷;花蕾油可用于治烫伤。</p><p class="ql-block">蜡梅花除散发清馨香气外,还具有药用保健价值。</p><p class="ql-block">《中国蜡梅》载,“蜡梅根、茎、叶、花蕾、果均可入药,根皮外用治刀伤出血,根主治风寒感冒、腰肌劳损、风湿关节炎、肺脓病诸症。”</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">经济价值:</b></p><p class="ql-block">蜡梅花含有芳樟醇、龙脑、桉叶素、蒎烯、倍半萜醇等芳香物质,可用于提取精油,窨制高级花茶的原料,且含有多种可溶性多糖和蛋白质等。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">--植物文化</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">文化特点:</b></p><p class="ql-block"><b><u>傲骨铮铮,为高凤亮节--</u></b></p><p class="ql-block">【清】李渔《闲情偶记》有“然而有此令德,亦乐与联宗。”认为蜡梅和梅花一样具有凌雪傲霜、坚毅高洁的品格,古代文人多有诗词咏赞。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】唐仲友《蜡梅》</b></p><p class="ql-block">凌寒不独早梅芳,</p><p class="ql-block">玉艳更为一样妆。</p><p class="ql-block">懒着霓裳贪野服,</p><p class="ql-block">自然仙骨有天香。</p><p class="ql-block">轻明最是宜风日,</p><p class="ql-block">冷淡从来傲雪霜。</p><p class="ql-block">欲识清奇无尽处,</p><p class="ql-block">中间深佩紫罗囊。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】韩元吉《蜡梅二首》</b></p><p class="ql-block"><b>其一:</b></p><p class="ql-block">白璧黄金取意裁,</p><p class="ql-block">极知变态自江梅。</p><p class="ql-block">风流一样香仍好,</p><p class="ql-block">共趁春前腊后开。</p><p class="ql-block"><b>其二:</b></p><p class="ql-block">未惬篱东染御黄,</p><p class="ql-block">天香特地剪蜂房。</p><p class="ql-block">应怜雪里昭君怨,</p><p class="ql-block">洗尽铅华试佛妆。</p><p class="ql-block"><b>三首诗词都赞颂了蜡梅凌寒开放,飘香如故的品性,犹如品格高洁之士即使遭遇坎坷,却绝不媚俗的高风亮节。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><u>暗暗远香,寄思念之情--</u></b></p><p class="ql-block">据相关资料,在211首咏赞蜡梅的古诗词中,有13首写到了思乡、思人、送别,正如蜡梅花香忽隐忽现,芬芳馥郁,暗香幽远,犹如思念之情谢而抑制,时而汹涌,恒久绵长。元代诗人张翥“故人堪寄,折枝代取,江南春信”表达了折枝蜡梅寄思念之情。宋代词人吴文英的蜡梅诗词,亦借蜡梅寄托着深沉的思念。古时以蜡封信,蜡梅让人联想到“远讯”,蜡梅飘落又如“飞玉”,加之玉箫悠悠,触物思人。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】吴文英</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《浣溪沙•琴川慧日寺蜡梅》</b></p><p class="ql-block">蝶粉蜂黄大小乔。</p><p class="ql-block">中庭寒尽雪微销。</p><p class="ql-block">一般清瘦各无聊。</p><p class="ql-block">窗下和香封远讯,</p><p class="ql-block">墙头飞玉怨邻箫。</p><p class="ql-block">夜来风雨洗春娇。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】吴文英《天香•蜡梅》</b></p><p class="ql-block">蟫叶黏霜,蝇苞缀冻,</p><p class="ql-block">生香远带风峭。</p><p class="ql-block">岭上寒多,溪头月冷,</p><p class="ql-block">北枝瘦南枝小。</p><p class="ql-block">玉奴有姊,先占立、墙阴春早。</p><p class="ql-block">初试宫黄澹薄,偷分寿阳纤巧。</p><p class="ql-block">银烛泪深未晓。</p><p class="ql-block">酒钟悭、贮愁多少。</p><p class="ql-block">记得短亭归马,暮衙蜂闹。</p><p class="ql-block">豆菀钗梁恨袅。</p><p class="ql-block">但怅望、天涯岁华老。</p><p class="ql-block">远信难封,吴云雁杳。</p> <p class="ql-block">类似的诗词还有宋代喻陟的《蜡梅香》、宋代王诜的《花心动(蜡梅)》、宋代李廌的《次韵秦少章蜡梅》、宋代张孝祥的《蜡梅》等。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】喻陟《蜡梅香》</b></p><p class="ql-block">晓日初长,</p><p class="ql-block">正锦里轻阴,小寒天气。</p><p class="ql-block">未报春消息,</p><p class="ql-block">早瘦梅先发,轻苞纤蕊。</p><p class="ql-block">揾玉匀香,</p><p class="ql-block">天赋与、风流标致。</p><p class="ql-block">问陇头人,音容万里。</p><p class="ql-block">待凭谁寄。</p><p class="ql-block">一样晓妆新,</p><p class="ql-block">倚朱楼凝盼,素英如坠。</p><p class="ql-block">映月临风处,</p><p class="ql-block">度几声羌管,愁生乡思。</p><p class="ql-block">电转光阴,须信道、飘零容易。</p><p class="ql-block">且频欢赏,</p><p class="ql-block">柔芳正好,滿簪同醉。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】王诜《花心动•蜡梅》</b></p><p class="ql-block">春欲来时,</p><p class="ql-block">看雪里、新梅品流珍绝。</p><p class="ql-block">气韵楚江,</p><p class="ql-block">颜色中央,数朵巧镕香蜡。</p><p class="ql-block">嫩苞珠泪圆金烛,</p><p class="ql-block">娇腮润、蜂房微缺。</p><p class="ql-block">画栏悄,佳人道妆,醉吟风月。</p><p class="ql-block">淡白轻红谩说。</p><p class="ql-block">算何事、东君用心偏别。</p><p class="ql-block">赋与异姿,添与清香,</p><p class="ql-block">堪向苦寒时节。</p><p class="ql-block">但教开后金尊满,</p><p class="ql-block">休惆怅、落时歌阕。</p><p class="ql-block">断肠也,繁枝为谁赠折。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】李廌</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>《次韵秦少章蜡梅》</b></p><p class="ql-block">底处娇黄蜡样梅,</p><p class="ql-block">幽香解向晚寒开。</p><p class="ql-block">故人未寄岭头信,</p><p class="ql-block">先报江南春意来。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】张孝祥</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>《风入松•蜡梅》</b></p><p class="ql-block">玉妃孤艳照冰霜。</p><p class="ql-block">初试道家妆。</p><p class="ql-block">素衣嫌怕妲娥妒,染成宫样鹅黄。</p><p class="ql-block">宫娥娇涂飞燕,缕金愁立秋娘。</p><p class="ql-block">湘罗百濯蹙香囊。</p><p class="ql-block">蜜露缀琼芳。</p><p class="ql-block">蔷薇水蘸檀心紫,</p><p class="ql-block">郁金熏染浓香。</p><p class="ql-block">萼绿轻移云袜,华清低舞霓裳。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><u>黄色奕奕,具宗教色彩--</u></b></p><p class="ql-block">据资料,211首咏蜡梅的古诗词中,有26首涉及佛教,如禅、三昧、佛面、佛妆、维摩谒、黄金仙、居士意、僧、黄金涂、金仙面、如来幻化身、菩萨面、黄面瞿芸等;11首涉及道教,如道家装束、道家黄、道人、道家冠、老子、道装、佳人道妆等;另有13首提及黄姑、金仙、金童仙、仙人、仙女、仙家、老仙、铜仙、容成子等词。</p><p class="ql-block">涉及宗教词语的古诗词,如宋代唐仲友的《蜡梅十五绝和陈天予韵》,诗中典故出自《维摩诘经》,维摩诘是早期佛教著名居士,身处五浊世间而不染。诗人把自己比作称疾的维摩诘,将铜瓶中插贮的蜡梅比作天女抑或芳香的天花。相关诗词还有宋代苏轼《蜡梅一首赠赵景贶》、宋代张镃的《病起见瓶中蜡梅偶书》、宋代曾几《郑侍郎送蜡梅次韵三首》及《咏蜡梅》、宋代赵蕃《以蜡梅分供堂头希卢首座冲南首座惠绝句次韵》等。</p><p class="ql-block"><b>由此可见,蜡梅因在纯洁静谧的寒冬开放,金黄灿烂的花色如佛面奕奕;芳香幽远馥郁,如经文中的瞻葡,散发佛法功德之香,而颇具佛教禅意。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】唐仲友</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《蜡梅十五绝和陈天予韵》</b></p><p class="ql-block"><b>其一:</b></p><p class="ql-block">袂剪黄罗亦可人,</p><p class="ql-block">君诗剩觅小园春。</p><p class="ql-block">最怜丈室铜瓶里,</p><p class="ql-block">独对维摩似病身。</p><p class="ql-block"><b>其二:</b></p><p class="ql-block">点缀何曾待化人,</p><p class="ql-block">密房琐琐暗藏春。</p><p class="ql-block">定应昔与江梅友,</p><p class="ql-block">惹得清香尚满身。</p><p class="ql-block"><b>其三:</b></p><p class="ql-block">不管江梅妒杀人,</p><p class="ql-block">壶中日月己先春。</p><p class="ql-block">恰如姑射神仙子,</p><p class="ql-block">野服高闲物外身。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】苏轼</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《蜡梅一首赠赵景贶》</b></p><p class="ql-block">天工点酥作梅花,</p><p class="ql-block">此有蜡梅禅老家。</p><p class="ql-block">蜜蜂采花作黄蜡,</p><p class="ql-block">取蜡为花亦其物。</p><p class="ql-block">天工变化谁得知,</p><p class="ql-block">我亦儿嬉作小诗。</p><p class="ql-block">君不见万松岭上黄千叶,</p><p class="ql-block">玉蕊檀心两奇绝。</p><p class="ql-block">醉中不觉度千山,</p><p class="ql-block">夜闻梅香失醉眠。</p><p class="ql-block">归来却梦寻花去,</p><p class="ql-block">梦里花仙觅奇句。</p><p class="ql-block">此间风物属诗人,</p><p class="ql-block">我老不饮当付君。</p><p class="ql-block">君行适吴我适越,</p><p class="ql-block">笑指西湖作衣钵。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】张镃</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《病起见瓶中蜡梅偶书》</b></p><p class="ql-block">南湖地胜无凡木,</p><p class="ql-block">只说寒梅夸不足。</p><p class="ql-block">四般风韵两般高,</p><p class="ql-block">黄如蜂蜡白如玉。</p><p class="ql-block">余品缃红亦总嘉,</p><p class="ql-block">早开最喜黄白花。</p><p class="ql-block">去年树下看不厌,</p><p class="ql-block">吟兴被压空长嗟。</p><p class="ql-block">今冬一病恰半月,</p><p class="ql-block">未暇寻梅踏残雪。</p><p class="ql-block">数枝蜡蕊忽先来,</p><p class="ql-block">吹香大慰经年别。</p><p class="ql-block">道人不作群作痴,</p><p class="ql-block">三嗅唤醒胜良医。</p><p class="ql-block">黄绢幼妇语难辨,</p><p class="ql-block">一默自有无穷诗。</p><p class="ql-block">此机亦似维摩老,</p><p class="ql-block">何曾真难文殊倒。</p><p class="ql-block">从兹不病是谈禅,</p><p class="ql-block">命花却为黄金仙。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】曾几</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《郑侍郎送蜡梅次韵三首》</b></p><p class="ql-block"><b>其一:</b></p><p class="ql-block">江梅难以蜡妆成,</p><p class="ql-block">女手虽工未必能。</p><p class="ql-block">香气恼人眠不著,</p><p class="ql-block">若为学得定中僧。</p><p class="ql-block"><b>其二:</b></p><p class="ql-block">折来梅与句争清,</p><p class="ql-block">强和馀音本不能。</p><p class="ql-block">欲向都官论一字,</p><p class="ql-block">略无佳处似诗僧。</p><p class="ql-block"><b>其三:</b></p><p class="ql-block">小瓶梅映短檠灯,</p><p class="ql-block">幽兴何人似我能。</p><p class="ql-block">枉沐歌词无用处,</p><p class="ql-block">维摩诘是在家僧。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】曾几《咏蜡梅》</b></p><p class="ql-block">花时冶游郎,纷若一哄市。</p><p class="ql-block">蜡梅空自芳,俗眼不称意。</p><p class="ql-block">洗心无一尘,坐觉香细细。</p><p class="ql-block">乃知成风斤,要斲郢人鼻。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】赵蕃</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《以蜡梅分供堂头希卢首座冲南首座惠绝句次韵》</b></p><p class="ql-block">蜜黄初出一枝春,</p><p class="ql-block">分似堂中得定人。</p><p class="ql-block">各各闻香获三昧,</p><p class="ql-block">信知文字本非真。</p> <p class="ql-block">许多咏蜡梅的诗词还提及了诸如佛身、佛祠、佛寺等,有些用以比喻蜡梅,有的点明了蜡梅种植的地点。如宋代唐仲友的《蜡梅十五绝和陈天予韵》、宋代韩元吉的《蜡梅二首•其二》(见前述)、宋代白玉蟾的《蜡梅》、宋代陈与义的《蜡梅四绝句》以及现代郭沫若《咏蜡梅》等。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】唐仲友</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《蜡梅十五绝和陈天予韵》</b></p><p class="ql-block">的皪光明色照人,</p><p class="ql-block">枝头已有十分春。</p><p class="ql-block">我惊唤作菩提树,</p><p class="ql-block">为是如来幻化身。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】白玉蟾《蜡梅》</b></p><p class="ql-block">破苍如凝蜡,粘枝似滴酥。</p><p class="ql-block">恍疑菩萨面,初以粉金涂。</p><p class="ql-block">【宋】陈与义《蜡梅四绝句》</p><p class="ql-block"><b>其一:</b></p><p class="ql-block">奕奕金仙面,排行立晓晴。</p><p class="ql-block">殷勤夜来雪,少住作珠璎。</p><p class="ql-block"><b>其二:</b></p><p class="ql-block">亭亭金步摇,朝日明汉宫。</p><p class="ql-block">当时好光景,一似此园中。</p><p class="ql-block"><b>其三:</b></p><p class="ql-block">花房小如许,铜剪黄金涂。</p><p class="ql-block">中有万斛香,与君细细输。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【现代】郭沫若《咏蜡梅》</b></p><p class="ql-block">疑是浮屠丈六身,</p><p class="ql-block">风飘片片黄金鳞。</p><p class="ql-block">天香熏入游蜂梦,</p><p class="ql-block">真蜡未同野马尘。</p><p class="ql-block">瘦削只缘冰镂骨,</p><p class="ql-block">孤高宜借月传神。</p><p class="ql-block">羞从脂粉增颜色,</p><p class="ql-block">磐口檀心自可人。</p><p class="ql-block">述诗词中“金仙面”源自《涅槃经》;“珠璎”取自《维摩经》。</p><p class="ql-block"><b>蜡梅,以其凌寒之气魄、疏朗之风韵、蜡黄之色彩、清雅之芬芳,获得人们的欣赏,并冠之以具佛性禅心之品,其色似佛面庙宇,其香洗涤心灵,其格似维摩诘洁净。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">传说:</b></p><p class="ql-block">传说蜡梅原本并无芳香的气味。西周鄢国(今河南鄢陵西北)国君很喜爱黄梅花,但又嫌其无香味。便下令花匠限期让黄梅吐香,否则全部处死。花匠们束手无策。此时,一位姚姓叫化子带来几枝臭梅,嫁接于黄梅树上。过了一段时间,黄梅花苞散发出了阵阵清香。国君龙颜大喜,遂令招姚姓乞丐如园做花匠。后鄢国被郑国所灭,宫廷成了废墟。但花园留存了下来,后来成为了一个村庄--姚家村。从此这里广植黄梅。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">花语:</b></p><p class="ql-block">慈爱之心,高尚的心灵。</p><p class="ql-block">忠实、独立、坚毅、忠贞、刚强、坚贞、高洁。</p><p class="ql-block">高风亮节、傲气凌人、澄澈的心、浩然正气、独立创新。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">--咏蜡梅的古诗词</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】黄庭坚《蜡梅》</b></p><p class="ql-block">天工戏剪百花房,</p><p class="ql-block">夺尽人工更有香。</p><p class="ql-block">埋玉地中成故物,</p><p class="ql-block">折枝镜里忆新妆。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】杨万里《蜡梅》</b></p><p class="ql-block"><b>其一:</b></p><p class="ql-block">栗玉圆雕蕾,金鐘细著行。</p><p class="ql-block">来从真蜡国,自号小黄香。</p><p class="ql-block">夕吹撩寒馥,晨曦透暖光。</p><p class="ql-block">南枝本同姓,唤我作它扬。</p><p class="ql-block"><b>其二:</b></p><p class="ql-block">天向梅梢别出奇,</p><p class="ql-block">国香未许世代知。</p><p class="ql-block">殷懃滴蜡缄封却,</p><p class="ql-block">偷被霜风折一枝。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】韩元吉</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>《菩萨蛮•蜡梅》</b></p><p class="ql-block">江南雪里花如玉。</p><p class="ql-block">风流越样新装束。</p><p class="ql-block">恰恰缕金裳。</p><p class="ql-block">浓熏百合香。</p><p class="ql-block">分明篱菊艳。</p><p class="ql-block">却作妆梅面。</p><p class="ql-block">无处奈君何。</p><p class="ql-block">一枝春更多。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【宋】何应龙《蜡梅》</b></p><p class="ql-block">晴日烘开小蜜房,</p><p class="ql-block">紫檀心里认蜂黄。</p><p class="ql-block">一冬不被风吹落,</p><p class="ql-block">却讶江梅易断肠。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【元】叶颙《蜡梅》</b></p><p class="ql-block">春满紫绡裳,淡黄宫样妆。</p><p class="ql-block">蔷薇露下色,山麝晚来香。</p><p class="ql-block">月下开金盏,风前换玉裳。</p><p class="ql-block">尚馀风骨在,疏影卧寒塘。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【元】耶律楚材</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>《蜡梅二首•其二》</b></p><p class="ql-block">冰姿梦里慕姚黄,</p><p class="ql-block">滴蜡凝酥别样妆。</p><p class="ql-block">生妒白红太浓淡,</p><p class="ql-block">懒施朱粉自芬芳。</p><p class="ql-block">寒英深染蔷薇露,</p><p class="ql-block">冷艳微熏笃耨香。</p><p class="ql-block">受用清绝恣吟绕,</p><p class="ql-block">惜花一念未全忘。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【明】释函是《蜡梅》</b></p><p class="ql-block">雪里鹅黄亦是梅,</p><p class="ql-block">寒香一簇入帘来。</p><p class="ql-block">似韬洁白随人意,</p><p class="ql-block">嚼碎金茎献宝胎。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">--雪中赏蜡梅</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">约是2017年腊月,因公赴扬州,遇大雪。恰好所住宾馆近瘦西湖。公务闲暇之余,冒雪观览瘦西湖。恰遇湖畔一大片蜡梅盛放,瑞雪凝聚枝头,雪白衬着鹅黄的蜡梅花,尤显花之娇艳,引人驻足尽赏。</span></p>