风寒冬月黄叶地,丹桂幽香碧云天。

王晓津

<p class="ql-block"> 《 送寒衣 》</p><p class="ql-block"> 李明</p><p class="ql-block">岁寒多珍重,送寒衣千万里。</p><p class="ql-block">山中秋色留不住,叶凋落、薄霜雾。</p><p class="ql-block">野径荒凉疏鸟语,</p><p class="ql-block">松风冷月,蛩音凄楚,</p><p class="ql-block">溪流婉转出幽谷,爱恨情丝万千缕。</p><p class="ql-block">寒衣奉上亲可顾。始信芬芳土。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.1.</p> <p class="ql-block">​ 《 赞 》</p><p class="ql-block"> 王国良</p><p class="ql-block">古稀相聚浦江边,携手共忆岁月长。</p><p class="ql-block">九秩高龄情愈暖,传奇故事永流芳。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.1.</p> <p class="ql-block">​ 知足心常泰,无求品自高;释怀是智慧,心宽是格局。善待自己,释怀执念,把心结打开,把往事放下,把故人忘掉,内心宁静,生命坦然。</p><p class="ql-block"> 释怀人情,解脱自己,该淡的淡,该忘的忘,活得轻松自在。释怀人生,不刻意别人生活,而是过好自己的余生,感受幸福,潇洒从容。</p><p class="ql-block">​ ——王晓津 2024.11.2.</p> <p class="ql-block">​ 七绝 ·《隐居黄山峦》</p><p class="ql-block"> 王晓津</p><p class="ql-block">清晨静寂鸟鸣莺,古驿桥边烟雨萦。</p><p class="ql-block">溪水潺潺风拂面,朦胧影里坳渟泓。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.2.</p> <p class="ql-block"> 《十月…十一月》</p><p class="ql-block"> 王国良</p><p class="ql-block">秋风已冷,🌲叶渐落。</p><p class="ql-block">还没来得及好好欣赏静美惬意的秋日,</p><p class="ql-block">她便从指尖悄悄溜走。</p><p class="ql-block">还没来得及细细品味累累硕果,</p><p class="ql-block">她却匆匆在世面撤摊。</p><p class="ql-block">还没来得及与丰盈的十月深情拥抱,</p><p class="ql-block">她便转向明年的轮回。</p><p class="ql-block">彩蝶般的🍁纷扬,将同我们道别,</p><p class="ql-block">我们不舍,不舍这美好的秋季。</p><p class="ql-block">如画似的金秋十月再见。</p><p class="ql-block">如诗般的初冬十一月你好!</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.3.</p> <p class="ql-block">​ 《 菊色傲霜 》</p><p class="ql-block"> 李明</p><p class="ql-block">菊傲霜华无可替,宛如仙子舞秋时。</p><p class="ql-block">莫叹晚秋景色少,秋色璀璨胜春姿。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.3.</p> <p class="ql-block"> 《 自 勉 》</p><p class="ql-block"> 王国良</p><p class="ql-block">欲诵秋晚情难已,六甲轮回殊未央。</p><p class="ql-block">七十有三时过半,古稀修心不修狂。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.3.</p> <p class="ql-block">​ 《今游太平湖》</p><p class="ql-block"> 王晓津</p><p class="ql-block"> 佳境映蓝天,一桥跨两山。</p><p class="ql-block"> 芙蓉草木翠,游客好悠闲。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.3.</p> <p class="ql-block"> 秋妆冬鉴</p><p class="ql-block"> 李明</p><p class="ql-block"> 秋树彩妆,橙黄橘绿,霜叶缤纷,各种色彩“碰撞”交织,晕染出一幅幅五彩斑斓的画卷,浪漫唯美。树叶披上了斑斓的华服,它们在阳光的照耀下闪闪发光,仿佛是秋天独有的调色板,点缀满了林间的每一个角落,有爬满皱纹的梧桐叶;有生着可爱雀斑的海棠叶;有珊瑚一般红的紫薇叶;有像金色小扇子的银杏叶,有如手掌般的枫树叶.....色彩纷飞,五光十色,橙黄,金黄,姜黄,棕黄,赭红,橙红,茜红,紫棕,橘绿,粉绿……</p><p class="ql-block"> 抬头向上望去,那些枝丫交错的树木,就像是守护这片土地的巨人。它们的树冠繁茂,叶子层层叠叠,形成了一幅生动的画卷。阳光透过缝隙,斑驳陆离地洒在地面上,如同点点星光,最终落叶归根,归土化尘。</p><p class="ql-block"> 随风飘落的树叶,则像是秋天的信使,带着清晨的祝福,夜晚的问候,轻轻地落在人们的肩头、发梢,甚至是心间。它们告诉我们,秋天不仅仅是一个季节,更是一个故事,一个关于收获和感恩的故事。</p><p class="ql-block"> 这个金秋时节,让我们放慢脚步,收拾时光的馈赠,让心灵与自然相融,聆听那片片落叶轻轻诉说的故事……</p><p class="ql-block">初冬郊外访东篱,百草凋零叶落时。</p><p class="ql-block">雨打玉丛舒瘦骨,霜摧金菊傲冰姿。</p><p class="ql-block">秋妆芳华芙蓉笔,橙飞黄舞孔雀驰。</p><p class="ql-block">千古疏狂同一醉,秋风过尽自心知。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.4.,</p> <p class="ql-block">​ 《 晚 秋 》 </p><p class="ql-block"> 王国良 </p><p class="ql-block"> 秋风瑟瑟,寒意如针。</p><p class="ql-block"> 叶似离人泪,簌簌而落。</p><p class="ql-block"> 晚秋的静美惬意,如梦幻泡影,未及赏,已消逝。硕果的甜蜜,还没咂摸透,便被时光藏起。</p><p class="ql-block"> 阳光穿透的🍁宛如彩蝶,宛如飞花,宛如落霞,在风中舞出离别的忧伤。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.4.</p> <p class="ql-block"> 《贺津京联谊》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 静阅斋主</span></p><p class="ql-block">菊花枫叶盛秋景,津京联谊荡春风。</p><p class="ql-block">银发翁媪常相聚,笑语欢歌乐融融。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.7.</p> <p class="ql-block">​ 《立冬日·津城聚》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 静阅斋主</span></p><p class="ql-block"> 秋气冬日风,菊华开正浓。</p><p class="ql-block"> 津城邀相聚,友情似亲情。</p><p class="ql-block"> 缘起牧羊海,天意自冥冥。</p><p class="ql-block"> 酒酣耳热时,欢歌笑语盈。</p><p class="ql-block"> 执手话离别,感恩有此生。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.7.</p> <p class="ql-block"> 七绝 ·《 立 冬 》</p><p class="ql-block"> 王晓津</p><p class="ql-block">雨雪寒风冷过头,西山红叶满街稠。</p><p class="ql-block">冬来秋去芬芳谢,留有菊花情自悠。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.7.</p> <p class="ql-block"> 江城子 • 《 立 冬 》</p><p class="ql-block"> 李明</p><p class="ql-block">庭前木叶半青黄,</p><p class="ql-block">鸦雀稀,秋冬往,寒霜轻上。</p><p class="ql-block">拭目向,时光如烟而衔觞,</p><p class="ql-block">立为始,万物藏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">涓涓细流集成洋,俱往矣,徒感伤。</p><p class="ql-block">不啻微芒,造势炬成阳。</p><p class="ql-block">立冬恰逢暖阳日,温酒煮饺膳补汤。</p><p class="ql-block">循序进,身心康。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.7.</p> <p class="ql-block">​ 《 立冬即景 》</p><p class="ql-block"> 王国良</p><p class="ql-block"> 暮云重叠碧,似画掩苍穹。</p><p class="ql-block"> 远树浅深红,如燃映碧空。</p><p class="ql-block"> 银杏满地黄,金扇舞秋风。</p><p class="ql-block"> 丹枫纷飞扬,赤焰耀寒丛。</p><p class="ql-block"> 霜华添秀色,立冬韵无穷。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.7.</p> <p class="ql-block">​ 残荷秋韵</p><p class="ql-block"> 李明</p><p class="ql-block">霜摧挺立傲冰姿,千古同醉展疏狂。</p><p class="ql-block">一夜谢花落红妆,洗尽铅华送暗香。</p><p class="ql-block">百草凋零,匝丛经霜,</p><p class="ql-block">干枯轮阔,几何形状,</p><p class="ql-block">沧桑纹理,对影成双。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">繁华凋尽,不惜过往,</p><p class="ql-block">枝残叶败,萧瑟寒荒!</p><p class="ql-block">枯寂!凋零!存在!失去!</p><p class="ql-block">瞬间!永恒!</p><p class="ql-block">势蓄待发,秋收冬藏,</p><p class="ql-block">繁花荣衰皆过客,来年蓄势展霓裳。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.8.</p> <p class="ql-block"> 七绝 ·《 黄 山 》</p><p class="ql-block"> 王晓津</p><p class="ql-block">峻峰高耸入云端, 仙境令人陶醉欢。 </p><p class="ql-block">岭顶神奇烟雾绕, 黄山美景誉皇冠。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.8.</p> <p class="ql-block">  读书是读人,书里蕴含着作者的思想,读的是文字,其实读到了背后人。读书,让我们走进纷繁复杂世界,了解花鸟虫鱼,了解日月星辰,知晓岁月变迁,懂得万物生命周期,理解世界运行逻辑。</p><p class="ql-block"> 读书,表面上读的是线性文字,而实际是作者的网状思维。让我们不出家门就可阅天下人,知天下事。读书读人,读世界。</p><p class="ql-block"> 读书不在多,在于坚持,在于精!</p><p class="ql-block">​ ——王晓津 2024.11.9.</p> <p class="ql-block"> 夏日避暑 · 咏怀</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 静阅斋主</span></p><p class="ql-block">一怀乡愁向夜空,许我山月与清风。</p><p class="ql-block">西口未歌泪先涌,明日白发客将行。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> ——2024.11.10.</span></p> <p class="ql-block"> 《黄山芙蓉谷》</p><p class="ql-block"> 王晓津</p><p class="ql-block"> 芙蓉岭上降溪流,空翠漫山游。</p><p class="ql-block"> 谷里寻秋信步走,潭忽觅春悠。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.11.</p> <p class="ql-block">​ 沉默能聆听心声,克制表达,让自己更强大。有气质,不炫耀,有智慧,不急于证明自己。言语不虚荣,心灵才宁静,活着清醒和独立。</p><p class="ql-block"> 保持沉默,守住内心是智慧,倾听观察,汲取改进,低调前行,丰富自我。</p><p class="ql-block"> 强大从沉默开始,沉默是金,是勇气,是境界。用沉默的力量过好自己的生活!</p><p class="ql-block">​ ——王晓津 2024.11.11.</p> <p class="ql-block">  不比财富不比权,花开花落顺自然,生活不完美,曲折也是景,适合自己,享受自己的生活。</p><p class="ql-block"> 缘来缘去终会散,随缘自在,自在随缘。忘言,忘烦,忘年龄,善忘是福气。健康是财富,人品最珍贵。腹有诗书气自华,内心丰盈眼界宽,人格独立,灵魂有香气。</p><p class="ql-block"> 用人生创造生活,用生活丰富人生!</p><p class="ql-block"> ​——王晓津 2024.11.12.</p> <p class="ql-block">​ 更漏子 •《冬夜忆秋声》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 静阅斋主</span></p><p class="ql-block">写写停,停停写。窗外深秋红叶。</p><p class="ql-block">心似月,月映身。菊花香近人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">去去来,来来去。笔传你我心意。</p><p class="ql-block">更漏静,落叶轻。细细听寒蛩。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.12.</p> <p class="ql-block"> 《 夕阳秋景 》</p><p class="ql-block"> 文 / 悟道缘</p><p class="ql-block">夕阳秋景如画廊,满目金黄映晚光。</p><p class="ql-block">林叶飘红随碧水,秋花吐艳伴芬芳。</p><p class="ql-block">楼间彩笔描秋色,桥下轻舟荡晚凉。</p><p class="ql-block">此景此情无限好,何须惆怅叹斜阳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">注:挑选9~10月份拍的夕阳晚霞照片配写《夕阳秋景》一首与友分享。</p><p class="ql-block"> —— 2024.11.13.</p> <p class="ql-block">  更漏子 •《 秋 意 》</p><p class="ql-block"> 王国良</p><p class="ql-block">叶飘飘,风瑟瑟。秋意漫山铺色。</p><p class="ql-block">云淡淡,雁声声。天涯羁旅程。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">霜华冷,菊香静。暮霭炊烟相映。</p><p class="ql-block">更漏转,夜凉增。愁怀对孤灯。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.13.</p> <p class="ql-block">​ 更漏子 •《 瑟瑟风 》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 静阅斋主</span></p><p class="ql-block">瑟瑟风,潇潇雨。更有离愁堪苦。</p><p class="ql-block">桐落叶,鬓早秋。一腔怨难休。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">倦鸿飞,城乌起。阑干与谁同倚。</p><p class="ql-block">烛光暗,笔墨枯。情该怎样书。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.14.</p> <p class="ql-block">早间诗词: 《 陋室铭 》</p><p class="ql-block"> 唐 <span style="font-size:18px;">刘禹锡</span></p><p class="ql-block"> 山不在高,有仙则名,水不在深,有龙则灵。斯是陋室,惟吾德馨。苔痕上阶绿,草色入帘青,谈笑有鸿儒,往来无白丁。可以调素琴,阅金经。无丝竹之乱耳,无案牍之劳形。南阳诸葛庐,西蜀子云亭,孔子云:何陋之有?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">译文:山不在于高,有仙人居住就有盛名;水不在于深,有蛟龙潜藏就显示神灵。这虽然是间简陋的小屋,但我品德高尚、德行美好。苔痕布满阶石,一片翠绿;草色映入帘栊,满室葱青。往来谈笑的都是饱学多识之士,没有一个浅薄无识之人。可以弹未加彩饰的琴,可以阅读佛经。没有嘈杂的音乐声使耳朵被扰乱,没有官府的公文使身体劳累。南阳有诸葛亮的草庐,西蜀有扬雄的玄亭。正如孔子说的:“有什么简陋之处呢?”</p><p class="ql-block"> 文章巧妙地将描写景色、抒发情感和阐述观点融为一体,灵活采用对比、简洁白描、含蓄隐喻及典故引用等多样艺术手法,借陋室之简陋凸显主人的高尚品德。全文虽言“陋”却字字彰显“德”,行文跌宕起伏,回旋往复,句式错落有致,语调铿锵和谐,篇幅虽短却意蕴深远,令人回味无穷。</p><p class="ql-block"> 朋友们好!</p><p class="ql-block">​ ——李明(转)2024.11.15.</p> <p class="ql-block">  七绝 ·《手指飞石心生疑》</p><p class="ql-block"> 王晓津</p><p class="ql-block">云罩峰峦怪石奇,古松苍翠客生疑。</p><p class="ql-block">千姿百态蓬莱境,笑指风光耄耋痴。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.16.</p> <p class="ql-block"> 人是没有觉悟的佛,佛是已经觉悟的人。世人手空,世间一切,只能使用,而非所有,如妻儿财富,甚至自己的身体,终归尘土。</p><p class="ql-block"> 缘起缘灭,得之我幸,失之我命,强求不得,强求无用。只有放下,才能走远。心态平衡,接受所有不平。没人能拯救我们的灵魂,只有自己超度自己。</p><p class="ql-block"> 佛不遥远,就在心中,你就是你自己的佛!</p><p class="ql-block">​ ——王晓津 2024.11.17.</p> <p class="ql-block">​ 《 山 居 》</p><p class="ql-block"> 文 / 小羽</p><p class="ql-block">薄雾蒙蒙露晓阳,清烟袅袅送炊香。</p><p class="ql-block">喧嚣已远山村隐,淡饭粗茶自品尝。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.17.</p> <p class="ql-block">​ 嗷嗷鹿鸣,海晏河清</p><p class="ql-block"> ——鹿群摄影作品观后感</p><p class="ql-block"> 李明 </p><p class="ql-block"> “呦呦鹿鸣”等几幅鹿群拍摄美图以细腻的美感刻画了鹿群在自由漫步的和谐场景,仿佛能听到鹿鸣声此起彼伏,交织成一首自然界的悠扬乐章,传递出宁静致远、和谐共生的美好意境。这几幅作品深刻体现了君子之交淡如水的哲学思想,寓意着人际交往中真诚、尊重与高雅的交往准则,展现了高尚情操与人格魅力的融合。</p><p class="ql-block"> 在中国悠久的传统文化中,鹿被赋予了极高的象征意义,它是祥瑞与福祉的使者,代表着富贵、长寿与吉祥,寄托了人们对美好生活的无限向往。 </p><p class="ql-block"> 鹿还象征着一种理想化的社会和谐状态,人们如同鹿群般,在相互尊重与理解的基础上,和谐共处,共同构建一个更加美好、公正的社会环境。</p><p class="ql-block"> 此外,这一意象在文学作品中亦被频繁引用,作为增强作品艺术感染力与情感深度的修辞手段,赋予了“呦呦鹿鸣”更加丰富的文化内涵与艺术价值。</p><p class="ql-block"> 综上所述,摄影作品不仅是一幅描绘自然和谐之美的画卷,更是对君子之交、社会理想及美好愿景的深刻诠释。</p><p class="ql-block"> 鹿群摄影的每一幅都仿佛是一扇自然之窗,让我们得以窥见鹿群在自然中的自由与灵动。那细腻的光影、生动的身姿,在芦荻草丛中的嬉戏,与湖水的倒影,还有它们与环境的完美融合,都让人赞叹不已。摄影师的技艺真是高超,能够捕捉到这些稍纵即逝的美好瞬间,把它们定格成永恒。给人以置身于那片宁静且和谐之中的美感。“嗷嗷鹿鸣,海晏河清”宁静致远,福泽家园。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.17.</p> <p class="ql-block"> 《2016年的秋》</p><p class="ql-block"> 张平</p><p class="ql-block"> 秋风把片片树叶吹黄,</p><p class="ql-block"> 着急离开枝干的叶子</p><p class="ql-block"> 散落在大路和树旁。</p><p class="ql-block"> 几株丁香树早已</p><p class="ql-block"> 没有了夏天的阵阵清香,</p><p class="ql-block"> 圆叶无聊的挂在枝上。</p><p class="ql-block"> 迎春悄悄站在小径相尽头.</p><p class="ql-block"> 是否还在怀念早春的芬芳。</p><p class="ql-block"> 2016年的深秋已临近.</p><p class="ql-block"> 冷风在小园中肆虐的扫荡。</p><p class="ql-block"> 高大的银杏树叶,</p><p class="ql-block"> 已泛出那耀眼的金黄,</p><p class="ql-block"> 但依然不能把秋阳遮挡。</p><p class="ql-block"> 细碎的槐树叶,</p><p class="ql-block"> 被凉风吹的哗哗作响,</p><p class="ql-block"> 像深情的秋歌在欢唱。</p><p class="ql-block"> 看铺滿落叶的草地上,</p><p class="ql-block"> 有株红黄月季不畏秋霜</p><p class="ql-block"> 自顾自的美丽开放。</p><p class="ql-block"> 散步在公园的小径上.</p><p class="ql-block"> 心中涌起无限的暇想。</p><p class="ql-block"> ——2024.冬日重新整理.</p> <p class="ql-block"> 静阅斋主</p><p class="ql-block">​ 人生如同这植物.</p><p class="ql-block"> 经过了春夏秋冬一场,</p><p class="ql-block"> 老了需要依偎在儿女身旁。</p><p class="ql-block"> 谁都不願离开生命的大树!</p><p class="ql-block"> 像月季严冬来临前的绽放。</p><p class="ql-block"> 个体生命没有不息,</p><p class="ql-block"> 我们面对了现实们无常。</p><p class="ql-block"> 当生命迎来自己的秋霜,</p><p class="ql-block"> 严冬的到来</p><p class="ql-block"> 不曾和谁有过商量?</p><p class="ql-block"> 给生命一份今世的温暖.</p><p class="ql-block"> 不让离去的人感到悲凉,</p><p class="ql-block"> 永别后我们的心中会坦荡,</p><p class="ql-block"> 问心无愧的的来世一趟!</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.18.</p> <p class="ql-block">​ 七绝 •《 渔妇吟 》</p><p class="ql-block"> 文 / 王志立</p><p class="ql-block">粼粼碧水映斜辉,外出伊人总不归。</p><p class="ql-block">菡萏香残蜂蝶去,惟留白鹭镜湖飞。</p><p class="ql-block"> ——2024.​11.19.</p> <p class="ql-block">  更漏子 •《初冬念春景》</p><p class="ql-block"> 王国良</p><p class="ql-block">忆忆思,思思忆。窗外初冬冷雨。</p><p class="ql-block">情如柳,柳依堤。菊花风拂衣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">聚聚离,离离聚。笺寄往昔欢趣。</p><p class="ql-block">雾罩湖,落雁迷。幽幽念春景。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.20.</p> <p class="ql-block">​ 《 小雪日 》</p><p class="ql-block"> 静阅斋主</p><p class="ql-block">秋去冬来草木衰,云光将收影徘徊。</p><p class="ql-block">天意随愿飞白絮,莫教玉粉染尘埃。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.22.</p> <p class="ql-block">​ 水龙吟 •《 秋之咏叹 》 </p><p class="ql-block"> 静阅斋主</p><p class="ql-block">秋来秋去,西风断雁,添几分幽怨。</p><p class="ql-block">萧瑟林表,凭高怀远,星河渐暗。</p><p class="ql-block">曾几何时,囤田五原,苦寒尝遍。</p><p class="ql-block">对黄沙蓬草,天边红日,</p><p class="ql-block">兄弟共、唯一愿。</p><p class="ql-block">须信天公有感。乾坤转、时光荏苒。</p><p class="ql-block">屈指算来,五十余载,髭发霜染。</p><p class="ql-block">料谁似我,才疏学浅,笔枯墨淡。</p><p class="ql-block">纸短灯残,奈何诗心一片,</p><p class="ql-block">作今日咏叹!</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.22.小雪日.</p> <p class="ql-block">​ 《 小 雪 》</p><p class="ql-block"> 李明</p><p class="ql-block"> 执笔问安,落雪为念,</p><p class="ql-block"> 人间安暖,今冬不寒。</p><p class="ql-block"> 新雪初霁,岁月勤勉。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.22.</p> <p class="ql-block">​ 七绝 ·《 今日小雪 》</p><p class="ql-block"> 王晓津</p><p class="ql-block">冬寒小雪随风来,败柳荷枯草木衰。</p><p class="ql-block">寂寞闲人沾酒醉,吟诗提笔赋徘徊。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.22.</p> <p class="ql-block">​ 《小雪无雪,晴空有梦》 </p><p class="ql-block"> 王国良</p><p class="ql-block">皇城根下,风在街巷徘徊,</p><p class="ql-block">寻觅着雪的踪迹。</p><p class="ql-block">“小雪”不见雪,只见艳阳天,</p><p class="ql-block">落叶铺满院。</p><p class="ql-block"> 秃枝伸向天空,追问雪在哪里?</p><p class="ql-block">那洁白的精灵,是否迷失了方向?</p><p class="ql-block">雪在远方,在大西北,在边陲山坳,</p><p class="ql-block">稍待一个恰当的时刻,</p><p class="ql-block">给臣民一个惊喜的拥抱。</p><p class="ql-block"> 等待的日子里,</p><p class="ql-block">让人们守着晴空的梦,</p><p class="ql-block">期待琼花的舞蹈,为京城披上银装。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.22.</p> <p class="ql-block">​ 《 小 雪 》</p><p class="ql-block"> 王国良</p><p class="ql-block"> 小雪时虽至,琼花未见飘。</p><p class="ql-block"> 霜风摧败叶,寒雾隐荒郊。</p><p class="ql-block"> 心盼银装舞,眸寻玉絮娇。</p><p class="ql-block"> 唯期冬韵里,瑞雪把春邀。</p><p class="ql-block">​ ——2024.11.22.</p> <p class="ql-block">​ 南乡子 •《 咏地肤草 》</p><p class="ql-block"> 李明</p><p class="ql-block">乱蕊压枝头,金钱簇拥闹成秋。</p><p class="ql-block">风起红绿相交映,悠悠。</p><p class="ql-block">彩簇成团景更幽。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">地衣妆点御凉秋,牵动人心意未休。</p><p class="ql-block">欲折一枝遮望眼,柔柔。</p><p class="ql-block">蝶舞蜂飞醉香洲。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.23.</p> <p class="ql-block">  没有脑子才是修心,把修行的执着放下,简单自在,该吃就吃,该睡就睡,专注当下,不胡思乱想。</p><p class="ql-block"> 修心,要像孩子那样纯真,应像花草一样自然,不追求玄妙,而是朴实淡定。至人无己,神人无功,圣人无名,大智若愚,返璞归真。</p><p class="ql-block"> 修行不需想的太多,不用脑子。</p><p class="ql-block">​ ——王晓津 2024.11.23.</p> <p class="ql-block">​ 小雪是篱菊尽来低覆水,塞鸿飞去远连霞;是北方的湖面初结冰;也是南方的山林藏白长。寒未深,雪花未瑕,已作别的暮秋颜色还飘散在寻常巷瓦。</p><p class="ql-block"> 小雪是绿蚁新醅酒,红泥小火炉;是炉火炽热,书卷盈香;是岁月凝结了一年的芬芳把平凡的日子点缀以冬的流光。</p><p class="ql-block"> 小雪是一枝参透乾坤缊,生意都从小雪来。属于冬日的灿烂正用寸寸封冰把大地点缀,是时间的深邃,也是万物蓄势待发前的沉醉。</p><p class="ql-block"> 人们总会盼望指尖的一朵雪花在来年化开整个春天的明媚。</p><p class="ql-block">​ ——李明 2024.11.23.</p> <p class="ql-block">  “修行”,修什么?对父母修孝道,这是美德的基本,感恩和陪伴是体现。夫妻之间修忠诚,是信任基石,不仅是身体上的不出轨,更是精神上的专一。</p><p class="ql-block"> 孩子面前修脾气,控制情绪,修炼涵养,充满智慧。朋友面前修人品,做到真诚、正直、守信。</p><p class="ql-block"> 强者面前修谦虚,认识不足,学习强者优点和成功经验。弱者面前修善良,充满慈悲和爱,展现人性光辉。</p><p class="ql-block"> 修行打磨内心,心灵蜕变,不断提升,成为一个更好的人。</p><p class="ql-block"> ​——王晓津 2024.11.24.</p> <p class="ql-block">​ 好事近 •《 冬月霁雪 》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 静阅斋主</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> </span>冬月寂寞天,冻云冷雨飞雪。</p><p class="ql-block"> 帘幕无重数,这等闲时节。</p><p class="ql-block"> 沉思往事已尘埃,华发对愁绝。</p><p class="ql-block"> 踌躇更助无寐,听寒窗风切。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.26.</p> <p class="ql-block">​</p><p class="ql-block">​ 酒文化韵味杂谈~历史典故之四</p><p class="ql-block"> 《乾隆千叟宴》</p><p class="ql-block"> 康熙第一次举行千人大宴,曾赋《千叟宴》诗一首:</p><p class="ql-block">百里山川积素妍,古稀白发会琼筵。</p><p class="ql-block">还须尚齿勿尊爵,且向长眉拜瑞年。</p><p class="ql-block">莫讶君臣同健壮,愿偕亿兆共昌延。</p><p class="ql-block">万几惟我无休暇,七十衰龄未歇肩。</p><p class="ql-block"> 千叟宴最早始于康熙,盛于乾隆时期,是清宫中的规模最大,与宴者最多的盛大皇家御宴,在清代共举办过4次。</p><p class="ql-block"> 千叟宴旨在践行孝德,为亲情搭建沟通平台,营造节日气氛。加强友善的邻里、家庭等关系。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 乾隆千叟宴在现代社会仍然具有重要的象征意义‌。它象征着尊老、敬老的传统美德,鼓励社会各界关注和尊重老年人。此外,乾隆千叟宴的盛况和规模也展示了古代中国的礼仪文化和皇家的盛大庆典,对于研究清代历史和文化具有重要的参考价值‌。</p><p class="ql-block"> ——王治强 2024.11.26.</p> <p class="ql-block">​叶嘉莹</p><p class="ql-block"> 掬水月在手,弄花香满衣。</p><p class="ql-block"> 诗词润众生,豪情耀时空。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 叶先生一路走好!</p><p class="ql-block"> ——李明 2024.11.26.</p> <p class="ql-block"> 酬乐天咏老见示</p><p class="ql-block"> 唐 刘禹锡</p><p class="ql-block"> 人谁不顾老,老去有谁怜。</p><p class="ql-block"> 身瘦带频减,发稀冠自偏。</p><p class="ql-block"> 废书缘惜眼,多灸为随年。</p><p class="ql-block"> 经事还谙事,阅人如阅川。</p><p class="ql-block"> 细思皆幸矣,下此便倏然。</p><p class="ql-block"> 莫道桑榆晚,为霞尚满天。</p><p class="ql-block"> ——李明(转)2024.11.28.</p> <p class="ql-block">  《酬乐天咏老见示》这是刘禹锡回赠给白居易的一首诗。</p><p class="ql-block"> 晚年二老同病相怜,都患有眼疾、足疾,看书、行动多有不便……白居易产生了消极、悲观的情绪,写了《咏老赠梦得》一首给刘禹锡(字梦得):“与君俱老矣,自问老何如?眼涩夜先卧,头慵朝未梳。有时扶杖出,尽日闭门居。懒照新磨镜,休看小字书。情於故人重,迹共少年疏。唯是闲谈兴,相逢尚有馀。”</p><p class="ql-block"> 刘禹锡读了白居易的诗,便写了《酬乐天咏老见示》回赠:“人谁不顾老,老去有谁怜?身瘦带频减,发稀帽自偏。废书缘惜眼,多灸为随年。经事还谙事,阅人如阅川。细思皆幸矣,下此便翛然。莫道桑榆晚,为霞尚满天。”</p><p class="ql-block"> 先两句:“人谁不顾老,老去有谁怜?”意思是说:人谁不顾虑,不怕老,老了又有谁来怜惜你呢?接着四句:“身瘦带频减,发稀帽自偏。废书缘惜眼,多灸为随年。”意思是说:身体消瘦衣带常常紧缩,头发稀疏帽子便自动偏斜,为了爱惜眼睛而废弃书籍不读了,经常请医生调理、治疗,是为了延年益寿。这部分是承接白居易原诗而来的,表示了对白居易的“咏老”思想情怀的回应,说明在对“老”的看法上颇有同感。读来极为亲切。</p><p class="ql-block"> 后六句诗意思产生了巨大的转折,诗情一振而起,“经事还谙事,阅人如阅川。细思皆幸矣,下此便翛然。莫道桑榆晚,为霞尚满天。”是说人老了经历的事多,理解也深刻透彻,看人也像看山河一样,一目了然,有很深的洞察力。表达了诗人对老朋友的真情关爱和真诚劝勉。最后两句是精华,“莫道桑榆晚,为霞尚满天。”是说:不要说日到桑榆已是晚景了,而撒出的晚霞还可以照得满天彤红、灿烂无比呢!这里诗人用一个令人神往的深情比喻,托出了一种豁达乐观、积极进取的人生态度。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.29.</p> <p class="ql-block">  八六子 •《 寒露临 》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 静阅斋主</span></p><p class="ql-block">寒露临。归雁难寻。时有塞风频频。</p><p class="ql-block">见无边落木萧瑟,</p><p class="ql-block">怅怀如昨往事,下笔自云。</p><p class="ql-block">沉吟。难掩秋深。</p><p class="ql-block">桂香飘渺远去,惟有寒意袭身。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">叹情怀老矣:</p><p class="ql-block">夜雨敲窗,暗淡烛光,睡眼沉昏,</p><p class="ql-block">道来别是一番滋味,说也无人问询。</p><p class="ql-block">红枫燃,尚暖这片秋心。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.30.</p> <p class="ql-block"> 摸鱼儿 •《 夜不寐 》</p><p class="ql-block"> 静阅斋主</p><p class="ql-block">夜不寐,重忆往昔,</p><p class="ql-block">撷来聊以慰籍。</p><p class="ql-block">同学少年曾记否,高原鶯歌雁喜。</p><p class="ql-block">游故地。</p><p class="ql-block">漫笑道、同为痴情共男女。</p><p class="ql-block">夏风如语。</p><p class="ql-block">问雁鸥蒲柳,戏水鸣禽,还识货我和你。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">休提起,苦寒往事谁记。</p><p class="ql-block">索尽断腸诗句。</p><p class="ql-block">风袭落叶飘零久,太多离情别绪。</p><p class="ql-block">念去去。</p><p class="ql-block">有明月、人在篝火声歌里。</p><p class="ql-block">呼朋喚侣。</p><p class="ql-block">待来日再聚,与君一道,同沐花前雨。</p><p class="ql-block"> ——2024.11.30.</p>