美篇四十七·觉悟明道

青芝闲人

<p class="ql-block">七绝·觉悟明道</p><p class="ql-block">道成天上众生度,</p><p class="ql-block">名著人间一世殷。</p><p class="ql-block">礼让谦恭修本性,</p><p class="ql-block">致诚忧乐谓慈仁。</p><p class="ql-block">‍注:名著:名分明确。 《礼记‧大传》: “名著而男女有别。” 郑玄 注: “著, 明也。 母妇之名不明则人伦乱也。”</p><p class="ql-block">修本栍:修本:犹溯源。《孔子家语·哀公问政》:“燔燎羶薌,所以报魄也。此教民修本反始,崇爱上下用情,礼之至也。</p><p class="ql-block">本性:固有的性质或个性。《荀子·性恶》:“然则礼义积伪者,岂人之本性也哉!”</p><p class="ql-block">‍忧乐:忧愁和欢乐。
《左传·襄公三十一年》:“忧乐同之,事则从之;教其不知,而恤其不足。” 汉 荀悦 《申鉴·杂言上》:“为世忧乐者,君子之志也。” </p><p class="ql-block">慈仁:仁爱慈善。忧仁慈:出处《吕氏春秋》:“于是行大仁慈,以恤黔首。”</p> <p class="ql-block">七律·凭栏倦想</p><p class="ql-block">远山亭阁雾云遮,</p><p class="ql-block">近水楼台晚照斜。</p><p class="ql-block">晓日西流思去处,</p><p class="ql-block">夕阳东渡念归家。</p><p class="ql-block">普提树潏千年露,</p><p class="ql-block">莲界华严满月霞。</p><p class="ql-block">萦梦平生乘极乐,</p><p class="ql-block">吟魂素韵任天涯。</p><p class="ql-block">注:普提树:本师佛祖释迦牟尼当年修道成佛,即在菩提树下觉悟。故此,菩提子亦成了佛缘之物,菩提树因此成为觉悟的代名词。</p> <p class="ql-block">老子三不朽:立德、立功、立言;</p><p class="ql-block">孔子:克己复礼,屈己從人。</p> <p class="ql-block">七绝·悟</p><p class="ql-block">浮华尘世是非多,</p><p class="ql-block">宇宙洪荒無奈何。</p><p class="ql-block">正觉豁然菩提树,</p><p class="ql-block">明心见性念弥陀。 </p><p class="ql-block">不着尘埃。 常表示超尘脱俗,</p><p class="ql-block">身是菩提树,心如明镜台。时时勤拂拭,勿使惹尘埃。</p> <p class="ql-block">听一曲云水禅心,斟一盏禅茶一味。</p> <p class="ql-block">经年素雅,流光生香。</p><p class="ql-block">清风相约,浮欢作伴。</p><p class="ql-block">喜度红尘,笑看岁月,</p><p class="ql-block">悲凉惨淡,美丽依然。</p> <p class="ql-block">蘸墨香静性,阅诗书怡情。</p><p class="ql-block">以禅水涵心,养菩提修德。</p> <p class="ql-block">图片来自网络 </p>