白露时节草原行

雨水

<p class="ql-block">  今天是秋天的第三个节气——白露。在《中国诗词大会》上,蒙曼老师说:二十四节气中,有两个最美的节气,一个是清明,一个是白露。</p><p class="ql-block"> 古人以四时配五行,秋属金,金色白,以白形容秋露,故名“白露”。</p><p class="ql-block"> 白露不仅名字美,白露时节更美。暑气渐消,秋高气爽,丹桂飘香,天地间一片清爽。</p><p class="ql-block"> 古人对这一节日更是情有独钟,或借景抒情,或借古喻今,或赞叹不绝,以诗为证:</p><p class="ql-block"> 最绝美的白露诗:蒹葭苍苍,白露为霜。</p><p class="ql-block">《诗经·蒹葭》</p><p class="ql-block">蒹葭苍苍,白露为霜。所谓伊人,在水一方。溯洄从之,道阻且长。溯游从之,宛在水中央。</p><p class="ql-block">蒹葭萋萋,白露未晞。所谓伊人,在水之湄。溯洄从之,道阻且跻。溯游从之,宛在水中坻。</p><p class="ql-block">蒹葭采采,白露未已。所谓伊人,在水之涘。溯洄从之,道阻且右。溯游从之,宛在水中沚。</p><p class="ql-block"> 最伤感的白露诗:叶下和秋吹,惊看两鬓毛。</p><p class="ql-block">《白露八月节》</p><p class="ql-block">唐·元稹</p><p class="ql-block">露沾蔬草白,天气转青高。</p><p class="ql-block">叶下和秋吹,惊看两鬓毛。</p><p class="ql-block">养羞因野鸟,为客讶蓬蒿。</p><p class="ql-block">火急收田种,晨昏莫辞劳。</p><p class="ql-block"> 最思念的白露诗:露从今夜白,月是故乡明。</p><p class="ql-block">《月夜忆舍弟》</p><p class="ql-block">唐·杜甫</p><p class="ql-block">戍鼓断人行,边秋一雁声。</p><p class="ql-block">露从今夜白,月是故乡明。</p><p class="ql-block">有弟皆分散,无家问死生。</p><p class="ql-block">寄书长不达,况乃未休兵。</p><p class="ql-block"> 最惆怅的白露诗:空园白露滴,孤壁野僧邻。</p><p class="ql-block">《灞上秋居》</p><p class="ql-block">唐·马戴</p><p class="ql-block">灞原风雨定,晚见雁行频。</p><p class="ql-block">落叶他乡树,寒灯独夜人。</p><p class="ql-block">空园白露滴,孤壁野僧邻。</p><p class="ql-block">寄卧郊扉久,何年致此身。</p><p class="ql-block"> 最悲愁的白露诗:莫遣西风吹叶尽,却愁无处着秋声。</p><p class="ql-block">《秋夜》</p><p class="ql-block">宋·陈与义</p><p class="ql-block">中庭淡月照三更,白露洗空河汉明。</p><p class="ql-block">莫遣西风吹叶尽,却愁无处着秋声。</p><p class="ql-block"> 最清新优美的白露词:白露收残月,清风散晓霞。</p><p class="ql-block">《南柯子》</p><p class="ql-block">宋·仲殊</p><p class="ql-block">十里青山远,潮平路带沙。</p><p class="ql-block">数声啼鸟怨年华。</p><p class="ql-block">又是凄凉时候,在天涯。</p><p class="ql-block">白露收残月,清风散晓霞。</p><p class="ql-block">绿杨堤畔问荷花:</p><p class="ql-block">记得年时沽酒,那人家?</p><p class="ql-block"> 最苍茫悲凉的白露诗:白云映水摇空城,白露垂珠滴秋月。</p><p class="ql-block">《金陵城西楼月下吟》</p><p class="ql-block">唐·李白</p><p class="ql-block">金陵夜寂凉风发,独上高楼望吴越。</p><p class="ql-block">白云映水摇空城,白露垂珠滴秋月。</p><p class="ql-block">月下沉吟久不归,古来相接眼中稀。</p><p class="ql-block"> 最婉约的白露词:凭栏久,金波渐转,白露点苍苔。</p><p class="ql-block">《满庭芳·碧水惊秋》</p><p class="ql-block">宋·秦观</p><p class="ql-block">碧水惊秋,黄云凝暮,败叶零乱空阶。</p><p class="ql-block">洞房人静,斜月照徘徊。</p><p class="ql-block">又是重阳近也,几处处,砧杵声催。</p><p class="ql-block">西窗下,风摇翠竹,疑是故人来。</p><p class="ql-block">伤怀!增怅望,新欢易失,往事难猜。</p><p class="ql-block">问篱边黄菊,知为谁开?</p><p class="ql-block">谩道愁须殢酒,酒未醒、愁已先回。</p><p class="ql-block">凭栏久,金波渐转,白露点苍苔。</p><p class="ql-block"> 最可爱的白露诗:吴姬缓舞留君醉,随意青枫白露寒。</p><p class="ql-block">《重别李评事》</p><p class="ql-block">唐·王昌龄</p><p class="ql-block">莫道秋江离别难,舟船明日是长安。</p><p class="ql-block">吴姬缓舞留君醉,随意青枫白露寒。</p><p class="ql-block"> 最哲理的白露诗:拟欲青房全晚节,岂知白露已秋风。</p><p class="ql-block">《秋莲》</p><p class="ql-block">元·</p><p class="ql-block">瘦影亭亭不自容,淡香杳杳欲谁通?</p><p class="ql-block">不堪翠减红销际,更在江清月冷中。</p><p class="ql-block">拟欲青房全晚节,岂知白露已秋风。</p><p class="ql-block">盛衰老眼依然在,莫放扁舟酒易空。</p> <p class="ql-block">在欣赏优美诗词的同时,也不能冷落了这大美时光,打点行囊,走进大自然,来到号称山东第一古村落——西厢村,穿行淄博最美空中草原。这是户外爱好者秋天最爱打卡地。</p><p class="ql-block"> 从村西侧,沿蜿蜒曲折小路,灌木丛生,遮荫蔽日,大约十几分钟,眼前豁然开朗,秋高气爽,天空中飘着淡淡的白云,微风拂面,阵阵野草花香,犹如误入人间仙境一般。</p> <p class="ql-block">空中草原</p><p class="ql-block">一手抚三县,</p><p class="ql-block">鸟瞰大草原,</p><p class="ql-block">极目无穷尽</p><p class="ql-block">行驴渐进远。</p><p class="ql-block"><br></p>