<p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">序</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“江南佳丽地,金陵帝王州。”南京,古称金陵,历史上无数文人墨客为之驻足,为之吟咏。这座城市见证了六朝的繁华与兴衰,承载着千年的文化与故事。本文将以古诗词为引,探寻南京在诗画中的美丽与神韵,感受那穿越时空的“金陵古韵”。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;"> “烟笼寒水月笼沙,夜泊秦淮近酒家。”秦淮河畔,月色与水色交织,勾勒出一幅宁静而唯美的夜景。而“千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。”则描绘了江南春日的生机盎然,让人仿佛置身于诗意的画卷之中。南京的每一处景色,都如同诗人笔下的画卷,引人入胜。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">南京的美,不仅在于她的自然风光,更在于她深厚的历史文化。从“乌衣巷口夕阳斜”的六朝遗迹,到“石头城下水无痕”的苍茫岁月,南京的历史如同一条悠长的诗行,让人感慨万千。而“登飞来峰,看南京城”的壮志豪情,更是南京文化底蕴的体现。【以下感悟仅是个人的理解和心得体会,如有疑问,欢迎提出批评,一起探讨,共同进步】</span></p> <p class="ql-block">大报恩寺</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">入朝曲</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">【南北朝】谢朓</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">江南佳丽地,金陵帝王州。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">逶迤带绿水,迢递起朱楼。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">飞甍夹驰道,垂杨荫御沟。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">凝笳翼高盖,叠鼓送华辀。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">献纳云台表,功名良可收。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">江南,一片富饶美丽的土地,金陵,更是历史上各朝帝王的都城。绿水蜿蜒曲折,朱红色的楼宇高耸入云。飞檐翘角,甍瓦如翼,驰道宽阔,垂柳掩映着御沟。远处传来悠扬的笳声,如同高飞的鸟儿,护卫着高大的车盖。鼓声激昂,如同波涛汹涌,伴随着华美的车辇。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">朝堂之上,群臣肃立,云台之上,献纳着各地的贡品。这是一幅壮丽的画卷,展现了我国古代帝王的威仪和繁荣。而这一切,都是因为有着一群忠诚的臣子,他们为国家效力,为民族争光,功名利禄,皆在掌握之中。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">入朝曲,是一首赞美江南美景和金陵帝都的诗歌,更是一首歌颂忠诚臣子和忠诚为国家付出的诗歌。让我们在欣赏这首诗歌的同时,也感受到了古代帝王的威严和繁荣,以及忠诚臣子的担当和付出。</span></p> <p class="ql-block">牛首山</p> <p class="ql-block">夫子庙乌衣巷</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">乌衣巷</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">【唐】刘禹锡</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">朱雀桥边野草花,乌衣巷口夕阳斜。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">旧时王谢堂前燕,飞入寻常百姓家。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">乌衣巷,一条寻常的巷子,却承载着厚重的历史。它坐落在金陵城,见证了六朝的兴衰,如今,却只剩下野草花和夕阳的余晖。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">朱雀桥边的野草花,随风摇曳,它们不知道巷子曾经的辉煌,只是静静地生长,装饰着这座城市的角落。夕阳斜照在乌衣巷口,光影交错,仿佛在诉说着过往的故事。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">曾经,这里是有名的王家、谢家的府邸,堂前燕子,轻盈地飞舞,它们是贵族的常客,习惯了豪华与繁荣。而今,那些豪门已经远去,燕子却依然回来,只是它们飞入的是寻常百姓的家。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">这首诗,以乌衣巷为背景,通过对野草花、夕阳、燕子的描写,展现了时光的流转和历史的变迁。乌衣巷,曾是贵族的象征,如今却成为了普通人生活的一部分。这首诗,表达了对过去辉煌的怀念,同时也反映了社会变迁的无常和人生的沧桑。</span></p> <p class="ql-block">夫子庙</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">桃花扇</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">明清·孔尚任</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">梨花似雪草如烟,春在秦淮两岸边。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">一带妆楼临水盖,家家粉影照婵娟。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">《桃花扇》是明清时期的著名戏剧,由孔尚任创作。这部作品以明末清初的南京秦淮河为背景,讲述了李香君与侯朝宗的爱情故事,同时也反映了那个时代的社会变迁和风土人情。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“梨花似雪草如烟”,描绘了春天秦淮河两岸的景色。梨花如雪般洁白,草地如烟雾般轻盈,展现了一幅春意盎然的画面。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“春在秦淮两岸边”,进一步强调了春天的气息,秦淮河两岸生机勃勃,充满了春天的活力。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“一带妆楼临水盖”,描述了河边的建筑。妆楼是指装饰华丽的楼阁,临水盖则是指楼阁临水而建,楼顶覆盖着美丽的屋顶。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“家家粉影照婵娟”,描绘了河边的家庭生活。家家户户的窗户中映照出美丽的倩影,婵娟指的是美丽的女子。这里展现了秦淮河边人家生活的美好。</span></p> <p class="ql-block">没有总统的南京总统府</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">金陵酒肆留别</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">【唐】李白</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">风吹柳花满店香,吴姬压酒唤客尝。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">金陵子弟来相送,欲行不行各尽觞。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">请君试问东流水,别意与之谁短长。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">春风轻拂,柳絮如雪,飘满了酒肆,带来淡淡的清香。吴地的美女,轻盈地压低了酒杯,呼唤着客人品尝那香醇的美酒。金陵的年轻人,纷纷前来相送,有的即将远行,有的留守,我们共同举杯,饮尽离愁。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">请你向东流的水问一问,离别的情绪与流水相比,究竟哪一个是更长的?我们的友情,我们的欢笑,是否能够随着这流水,到达那未知的远方?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">李白在这首诗中,以金陵酒肆为背景,描绘了一幅别离的画面。他的诗充满了对友情的珍视和对别离的感伤。通过对东流水的提问,表达了对人生旅程的沉思和对未来相见的渴望。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">这首诗不仅展现了李白的豪放与激情,也反映了他对人生无常和朋友情谊的深刻感悟。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block">古鸡鸣寺</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">江南春</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">【唐】杜牧</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“千里莺啼绿映红”,诗人以宏观的视角描绘了江南春天的景色。千里之内,莺鸟的歌声此起彼伏,绿树与红花相互映衬,形成了一幅生机勃勃的画面。这里的“绿”与“红”分别代表了春天的自然色彩,绿色是春天的基调,红色则是春天的亮点,两者交织在一起,构成了春天的主旋律。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“水村山郭酒旗风”,诗人转向具体的场景描绘。水边的村庄,山麓的城郭,酒旗在春风中飘扬。这不仅描绘了江南的地理特色,也展现了当地居民的生活风情。酒旗的出现,暗示了江南人享受生活,乐于交际的性格。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“南朝四百八十寺”,诗人提到了南朝时期留下的寺庙。南朝时期,佛教盛行,寺庙林立,这句诗反映了江南地区浓厚的宗教文化氛围。四百八十是一个虚数,用来形容寺庙之多,也表达了江南地区的历史悠久和文化积淀。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“多少楼台烟雨中”,诗人以“烟雨”来形容江南特有的湿润气候,楼台在烟雨中若隐若现,增添了一种朦胧美。这不仅描绘了自然景观,也隐喻了历史的沧桑和文化的深远。江南的楼台,不仅仅是建筑,更是历史的见证,文化的载体。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">有人说,到南京旅游,不是看墓,就是看山,要不然就是看寺庙。南京庙宇众多,鸡鸣寺、栖霞寺、灵谷寺、大报恩寺、佛顶寺……大大小小的寺庙大概有近百个。真的是三步一寺,七步一庙。</span></p> <p class="ql-block">南京六朝博物馆</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">《南朝》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">李商隐</span></p><p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">地险悠悠天险长,金陵王气应瑶光。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">休夸此地分天下,只得徐妃半面妆。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">南朝,那个风华绝代的年代,金陵,这座千年古都,承载了无数帝王的梦想与荣光。地险悠悠,长江天险守护着这片土地,天险长,是指那巍峨的城墙和坚固的防御。金陵,因其独特的地理位置和深厚的文化底蕴,被赞誉为有着帝王之气的城市,那王气仿佛与天上的瑶光相呼应,璀璨而神秘。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">然而,诗人李商隐在这里提出了警示,他提醒我们不要过分夸耀金陵的辉煌,不要以为这里就能永远分割天下,独占鳌头。因为,即使是南朝那些显赫一时的帝王,也不过是得到了徐妃的半面妆容。徐妃,指的是南朝陈的皇后徐昭佩,她以美貌著称,但再美的容颜也有衰老的一天,再强大的帝国也有衰败的时刻。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">这首诗,通过对金陵的描写,表达了对历史沧桑的感慨,以及对权力更迭、世事无常的深刻认识。李商隐以其独特的笔触,让我们在欣赏古代都城美景的同时,也感受到了历史的沉重和深刻。</span></p> <p class="ql-block">中山陵</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">金陵怀古</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;"> 唐代:刘禹锡</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">潮满冶城渚,日斜征虏亭。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">蔡洲新草绿,幕府旧烟青。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">兴废由人事,山川空地形。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">后庭花一曲,幽怨不堪听。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">首联“潮满冶城渚,日斜征虏亭。”写的是诗人眼前的景象,潮水满溢到冶城遗址所在的沙洲,夕阳斜照在征虏亭上。冶城是南京早期的城池之一,而征虏亭则是古代战争时期的一个遗迹,诗人通过这两个地点的描写,勾画出一幅荒凉而沧桑的景象。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">颔联“蔡洲新草绿,幕府旧烟青。”则是由眼前的景象转向历史的回忆。蔡洲指的是长江中的一个小岛,因蔡瑁曾在此驻军而得名,而幕府则是指古代军队的指挥所。诗人通过新旧对比,表达出时光流逝,历史更迭的无常。</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">颈联“兴废由人事,山川空地形。”是诗人在怀古之余的深刻感慨。兴废,指的是国家的兴衰;人事,指的是人的作为。刘禹锡在这里指出,国家的兴衰是由人的作为决定的,而山川地形虽然依旧,但人事已非,昔日的辉煌已成空谈。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">尾联“后庭花一曲,幽怨不堪听。”以“后庭花”作为典故,指的是陈后主所作的《后庭花》,这首歌曲被认为预示了南朝陈的衰败。刘禹锡通过这个典故,表达了对历史悲剧的重提和对当前时局的忧虑。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">整首诗通过对金陵古迹的描写,以及对历史兴衰的感慨,展现了诗人对过往历史的怀念和对现实的深深忧虑。也反映了诗人对于历史规律的深刻认识,即任何朝代的兴衰都是“由人事”而非单纯的自然或地理因素所决定。</span></p> <p class="ql-block">明孝陵石像路</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">登金陵凤凰台</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">【唐】李白</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">凤凰台上凤凰游,凤去台空江自流。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">吴宫花草埋幽径,晋代衣冠成古丘。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">三山半落青天外,二水中分白鹭洲。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">总为浮云能蔽日,长安不见使人愁。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">李白登上金陵的凤凰台,想象中凤凰曾经在这里翱翔,如今凤凰已飞走,只留下空荡荡的台子和江水孤独地流淌。吴宫的繁华已成往事,花草掩盖了通往幽深小径的道路,晋代的显赫人物也已成为古墓中的一抔黄土。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">远眺三山,它们仿佛半隐半现于青天之外,而白鹭洲则横卧在江水中,将江水一分为二。景色虽美,却总有一种浮云遮蔽太阳的感觉,让人心中不禁生出一丝愁绪。长安,那个遥远的都城,似乎被这层浮云遮挡,使人望不见,心中充满了无尽的思念和愁闷。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">李白在这首诗中,通过对金陵凤凰台的描绘,表达了对过去辉煌的怀念,以及对现实的无奈和感慨。他的诗充满了对历史的沉思和对未来的渴望,同时也流露出对长安的深深眷恋。这首诗不仅展现了李白的豪放与激情,也反映了他对人生无常和历史沧桑的深刻感悟。</span></p> <p class="ql-block">南京明城墙</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">金陵怀古(唐)许浑</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">玉树歌残王气终,景阳兵合戍楼空。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">松楸远近千官冢,禾黍高低六代宫。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">石燕拂云晴亦雨,江豚吹浪夜还风。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">英雄一去豪华尽,惟有青山似洛中。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">首联“玉树歌残王气终,景阳兵合戍楼空。”以“玉树歌残”暗指南朝陈后主《玉树后庭花》这首著名的靡靡之音,象征着南朝的奢华和亡国之音。王气终,指的是南京作为帝王之都的气象已经消逝。景阳兵合戍楼空,景阳指的是景阳宫,兵合戍楼空则描绘了战事结束后,戍楼空虚的景象,反映了南朝的衰败。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">颔联“松楸远近千官冢,禾黍高低六代宫。”松楸和禾黍是墓地和宫殿废墟上的植物,分别象征着死亡和衰败。千官冢指的是无数官员的坟墓,六代宫则是指南京曾为六朝古都的宫殿。这两句诗描绘了南京曾经的辉煌已成为一片废墟,寓意着历史的沧桑和朝代的更迭。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">颈联“石燕拂云晴亦雨,江豚吹浪夜还风。”石燕和江豚是两种动物,在这里象征着变幻莫测的自然力量,如同历史的无常和世事的变化。晴亦雨,夜还风,形容无论是晴朗还是夜晚,都会有不可预测的风雨,暗喻历史和人生的无常。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">尾联“英雄一去豪华尽,惟有青山似洛中。”英雄一去,指的是历史上曾经辉煌的英雄人物已经消逝,豪华尽则是指往日的繁华已经不再。惟有青山似洛中,表达了诗人对南京自然景观的赞美,即使人事已非,但自然之美依旧,南京的青山绿水仍让人想起古都洛阳的景色。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">通过对南京古迹的描绘,展现了诗人对历史兴衰的深刻感慨,以及对自然永恒与人事无常的哲思。许浑以金陵为背景,通过对历史的回顾,表达了对过往辉煌的怀念和对现实的沉思。【许浑是晚唐著名诗人,因为很多首诗里有“水”所以被誉为“许浑千首湿”】</span></p> <p class="ql-block">玄武湖</p> <p class="ql-block">南京博物院(1933年建),与北京故宫博物院、台北故宫博物院齐名</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">桂枝香·金陵怀古</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">【宋】王安石</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">登临送目,正故国晚秋,天气初肃。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">千里澄江似练,翠峰如簇。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">归帆去棹残阳里,背西风,酒旗斜矗。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">彩舟云淡,星河鹭起,画图难足。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">念往昔,繁华竞逐,叹门外楼头,悲恨相续。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">千古凭高对此,谩嗟荣辱。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">六朝旧事随流水,但寒烟衰草凝绿。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">至今商女,时时犹唱,后庭遗曲。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">《桂枝香·金陵怀古》是宋代政治家、文学家王安石创作的一首词,上片以写景为主,诗人登高远望,正值晚秋,天气开始变得肃杀。他看到的是一幅宁静而壮丽的画面:千里长江清澈如练,远处的翠绿山峰连绵起伏。江面上,归帆在夕阳的余晖中缓缓行驶,西风吹过,酒旗斜挂。彩色的船只、淡淡的云彩、飞翔的鹭鸟,构成了一幅美丽的图景,诗人感叹即使是画图也难以完全捕捉这美景。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">下片转入怀古,诗人回忆起金陵昔日的繁华,那些争奇斗艳的场面,但随之而来的是对历史无常的叹息。他站在历史的高处,对曾经的荣辱感到虚无。六朝的往事已经随着流水逝去,只剩下寒烟笼罩的衰草和凝固的绿色。诗人提到商女仍然唱着后庭的遗曲,意味着即使是普通百姓,也未能忘怀过去的辉煌。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">王安石曾两任江宁知府,第二次任该职时,是变法失败被罢相。他在南京长大,对这座城市有着深厚的情怀。青少年时,他在南京确定了自己的人生目标。然后从南京走出,走入朝堂,拜相,主持变法。本以为是雄心壮志,却层层阻碍。晚年他回到钟山下,本想学着陶潜、王维之辈隐居不仕,但一心牵挂国运的人,怎么能那么坦然的融入到山水之中呢?更何况,还是在这座有着六代兴衰的老城。</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">后记</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">在这篇《金陵古韵:诗画中的南京》的旅程中,我们一同穿越了时空的长河,透过古诗词的镜头,重新发现了南京那独特的魅力。从“烟笼寒水月笼沙”的秦淮夜景,到“千里莺啼绿映红”的江南春色,再到“松楸远近千官冢”的历史沧桑,南京的每一砖一瓦,每一山一水,都承载着厚重的历史记忆和丰富的文化情感。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">通过这些诗句,我们不仅看到了南京的自然美景,更是感受到了南京作为古都的繁华与哀愁。南京,如同一部古老的诗篇,每一次阅读都能发现新的韵味,每一次沉思都能领悟到更深的历史意义。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">在现代化的脚步中,南京依然保持着她的古典美,那些古诗词中的景致,依然可以在现实中找到它们的影子。这种古今交融,历史与现代的对话,使得南京成为了一个活生生的历史博物馆,一个充满故事的城市。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">愿每一位读者在合上这本书的时候,不仅对南京有了更深的了解和感受,更能从中得到对生活、对历史、对文化的新的启示。愿我们都能像诗人一样,用心去感受生活中的每一份美好,去珍惜身边的每一份历史馈赠。</span></p>