宋词三百首第二百零四首

听雪

<p class="ql-block">踏莎行•自沔东来丁末元</p><p class="ql-block">日至金陵江上感梦而作</p><p class="ql-block">宋•姜夔</p><p class="ql-block">自沔东来,丁末元日,至金陵江上,感梦而作。</p><p class="ql-block">燕燕轻盈,茑莺娇软。</p><p class="ql-block">分明又向华胥见。</p><p class="ql-block">夜长争得薄情知,</p><p class="ql-block">春初早被相思染。</p><p class="ql-block">别后书辞,别时针线。</p><p class="ql-block">离魂暗逐郎行远。</p><p class="ql-block">淮南皓月冷千山,</p><p class="ql-block">冥冥归去无人管。</p> <p class="ql-block">译文:</p><p class="ql-block">她体态轻盈、语声娇软的形象,我分明</p><p class="ql-block">又从好梦中见到了。我仿佛听到她在对</p><p class="ql-block">我说:长夜多寂寞呀,你这薄情郎怎么</p><p class="ql-block">会知道呢?春天才刚开头,却早已被我</p><p class="ql-block">的相思情怀染遍了。白从分别以后,</p><p class="ql-block">她捎来书信中所说的种种,还有临别时</p><p class="ql-block">为我刺绣、缝纫的针线活,都令我思念</p><p class="ql-block">不已。她来到我的梦中,就像是传奇故</p><p class="ql-block">事中的倩娘,魂魄离了躯体,暗地里跟</p><p class="ql-block">随着情郎远行。我西望淮南,在一片洁</p><p class="ql-block">白明亮的月光下,千山是那么的清冷。</p><p class="ql-block">想必她的魂魄,也像西斜的月亮,在冥</p><p class="ql-block">冥之中独自归去。也没有个人照管。</p>