泥译《唐诗三百首》第二十七篇

果行育德-利泥

<p class="ql-block">泥译《唐诗三百首》第二十七篇</p><p class="ql-block">郡斋雨中与诸文士燕集 韦应物</p><p class="ql-block">原诗:</p><p class="ql-block">兵卫森画戟,宴寝凝清香。</p><p class="ql-block">海上风雨至,逍遥池阁凉。</p><p class="ql-block">烦疴近消散,嘉宾复满堂。</p><p class="ql-block">自惭居处崇,未睹斯民康。</p><p class="ql-block">理会是非遣,性达形迹忘。</p><p class="ql-block">鲜肥属时禁,蔬果幸见尝。</p><p class="ql-block">俯饮一杯酒,仰聆金玉章。</p><p class="ql-block">神欢体自轻,意欲凌风翔。</p><p class="ql-block">吴中盛文史,群彦今汪洋。</p><p class="ql-block">方知大藩地,岂曰财赋强?</p><p class="ql-block">泥译:</p><p class="ql-block">门外兵卫森严画戟林立,</p><p class="ql-block">室内清香弥漫安然休息。</p><p class="ql-block">从东海缓缓吹来丝丝风雨,</p><p class="ql-block">为逍遥池阁带来阵阵清凉。</p><p class="ql-block">顽固的心病就要消散,</p><p class="ql-block">嘉宾良友又重聚满堂。</p><p class="ql-block">因住处比较尊崇自感惭愧,</p><p class="ql-block">不能了解百姓的幸福安康。</p><p class="ql-block">道理清楚是非对错也就自然消散,</p><p class="ql-block">性情通达又何必拘泥于世俗陈规?</p><p class="ql-block">吃鱼吃肉是时令所禁止的,</p><p class="ql-block">所幸蔬菜水果可随意品尝。</p><p class="ql-block">请大家低头端起眼前这杯酒,</p><p class="ql-block">饮后再聆听各位的金玉华章。</p><p class="ql-block">精神欢快身体也变得轻松了,</p><p class="ql-block">飘飘然似有凌风飞翔的感觉。</p><p class="ql-block">吴中之地自古文史盛隆,</p><p class="ql-block">如今更是文豪多如汪洋。</p><p class="ql-block">现在才知道大国雄州之地,</p><p class="ql-block">并不仅仅是因为财丰物强。</p><p class="ql-block">诗境:</p><p class="ql-block">梦里桃乡易花园,</p><p class="ql-block">桃子熟时来团圆。</p><p class="ql-block">财富奉上龙凤道,</p><p class="ql-block">健康齐练太极拳。</p>