<p class="ql-block"> 山上的林木似乎开始退去了原來的葱郁,好多的𣗳葉都漸漸的泛起了黄,有的已經枯落了下來,輕柔的風也變得凉爽多了,随處的紅楓早就知道了炎夏的漸行漸遠,金色的深秋已降临人間。秋天裏,团团如火般的紅楓,给這個季莭增添了一道亮麗的風景,深深吸引着人們的目光。而這就是一組攝取於鄉村間、山野裏、古道邊的紅楓葉,艷美而通透,精致又灿烂,像那鲜花一樣綻放在平展的銀屏上,今配上古人頌楓之詩供以欣賞。</p> <p class="ql-block"> 遠上寒山石徑斜,</p><p class="ql-block"> 白雲深處有人家。</p><p class="ql-block"> 停車坐愛楓林晚,</p><p class="ql-block"> 霜葉紅於二月花。</p><p class="ql-block"> ——唐.杜牧</p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 楓葉仟枝複萬枝,</p><p class="ql-block"> 江橋掩映暮帆遲。</p><p class="ql-block"> 憶君心似西江水,</p><p class="ql-block"> 日夜東流無歇時。</p><p class="ql-block"> ——唐.魚玄機</p> <p class="ql-block"> 月落乌啼霜满天,</p><p class="ql-block"> 江楓漁火對愁眠。</p><p class="ql-block"> 姑蘇城外寒山寺,</p><p class="ql-block"> 夜半鍾聲到客船。</p><p class="ql-block"> ——唐.張繼</p> <p class="ql-block"> 落落青天月上後,</p><p class="ql-block"> 萧萧紅葉雁來初。</p><p class="ql-block"> 故人载酒端好事,</p><p class="ql-block"> 遣吾陶然忘舊夢。</p><p class="ql-block"> ——宋.吴則禮</p> <p class="ql-block"> 萧萧暮吹惊紅葉,</p><p class="ql-block"> 惨惨寒雲圧舊樓。</p><p class="ql-block"> 故國凄凉誰與問,</p><p class="ql-block"> 人心無複更風流。</p><p class="ql-block"> ——宋.王珪</p> <p class="ql-block"> 劳歌一曲解行舟,</p><p class="ql-block"> 紅葉青山水急流。</p><p class="ql-block"> 日暮酒醒人已遠,</p><p class="ql-block"> 满天風雨下西樓。</p><p class="ql-block"> ——唐.許渾</p> <p class="ql-block"> 扶桑正是秋光好,</p><p class="ql-block"> 楓葉如丹照嫩寒。</p><p class="ql-block"> 却折垂楊送歸客,</p><p class="ql-block"> 心随東棹憶華年。</p><p class="ql-block"> ——民.鲁迅</p> <p class="ql-block"> 寒夜孤單誰相伴,</p><p class="ql-block"> 雨意綿綿情難斷。</p><p class="ql-block"> 楓醉未到清醒時,</p><p class="ql-block"> 情落人間恨無緣。</p><p class="ql-block"> ——唐.李商隐</p> <p class="ql-block"> 馬嘶紅葉萧萧晚,</p><p class="ql-block"> 日照長江灧灧秋。</p><p class="ql-block"> 功德萬重知不惜,</p><p class="ql-block"> 一言抛得佰生愁。</p><p class="ql-block"> ——唐.赵暇</p> <p class="ql-block"> 萬山瑟瑟送秋聲,</p><p class="ql-block"> 遍染紅黄畵欲成。</p><p class="ql-block"> 碧水一潭渾不管,</p><p class="ql-block"> 先将秋色水中生。</p><p class="ql-block"> ——唐.種瓜人</p>