白鹭在水一方

玉树临风

<p class="ql-block">《白鹭》郭沫若</p><p class="ql-block">白鹭是一首精巧的诗。</p><p class="ql-block">色素的配合,身段的大小,一切都很适宜。</p><p class="ql-block">白鹤太大而嫌生硬,即如粉红的朱鹭或灰色的苍鹭,也觉得大了一些,而且太不寻常了。</p><p class="ql-block">然而白鹭却因为它的常见,而被人忘却了它的美。</p><p class="ql-block">那雪白的蓑毛,那全身的流线型结构,那铁色的长喙,那青色的脚,增之一分则嫌长,减之一分则嫌短,素之一忽则嫌白,黛之一忽则嫌黑。</p><p class="ql-block">在清水田里,时有一只两只白鹭站着钓鱼,整个的田变成了一幅嵌在玻璃框里的画。田的大小好像是有心人为白鹭设计的镜匣。</p><p class="ql-block">晴天的清晨,每每看见它孤独地站立在小树的绝顶,看来像不安稳,而它却很悠然。这是别的鸟很难表现的一种嗜好。人们说它是在望哨,可它真是在望哨吗?</p><p class="ql-block">黄昏的空中偶见白鹭的低飞,更是乡居生活中的一种恩惠。那是清澄的形象化,而且具有生命了。</p><p class="ql-block">或许有人会感到美中不足,白鹭不会唱歌。但是白鹭的本身不就是一首很优美的歌吗?——不,歌未免太铿锵了。</p><p class="ql-block">白鹭实在是一首诗,一首韵在骨子里的散文诗。</p> <p class="ql-block">正疑白鹭归何晚,一片雪从天际来。</p><p class="ql-block">—陆游《秋日杂咏·十里秋风画角哀》</p> <p class="ql-block">白鹭忽飞来,点破秧针绿。</p><p class="ql-block">——明·杨慎《出郊》</p> <p class="ql-block">白鹭栖脂粉,赪鲂跃绮罗。</p><p class="ql-block">——唐·梁锽《观王美人海图障子》</p> <p class="ql-block">独立娟娟鹭,惊人离石矶。</p><p class="ql-block">遥看一片雪,深映碧山飞。</p><p class="ql-block">——明代:李梦阳《咏鹭》</p> <p class="ql-block">远岸群鱼跃,翻空苍鹭舞。</p><p class="ql-block">窅然孤坐地,知属物外心。</p><p class="ql-block">《苍鹭》 —— 陶渊明</p> <p class="ql-block">脖细嘴长筋骨瘦,披蓑赤脚老渔翁。</p> <p class="ql-block">湖中鱼戏水, 池鹭跃玲珑。</p> <p class="ql-block">北风吹白水,苏武依林立。</p><p class="ql-block">苍鹭到边来,意健翅肩闲。</p><p class="ql-block">白居易</p> <p class="ql-block">飒飒秋雨中,浅浅石溜泻。</p><p class="ql-block">跳波自相溅,白鹭惊复下。</p><p class="ql-block">《栾家濑》唐朝·王维。</p> <p class="ql-block">白鹭拳一足,月明秋水寒。</p><p class="ql-block">—唐·李白《赋得白鹭鸶送宋少府入三峡》</p> <p class="ql-block">白鹭下秋水,孤飞如坠霜。</p><p class="ql-block">——唐·李白《白鹭鹚》</p> <p class="ql-block">刻成片玉白鹭鸶,欲捉纤鳞心自急。</p><p class="ql-block">——唐·卢仝《白鹭鸶》</p> <p class="ql-block">水浅鱼稀白鹭饥,劳心瞪目待鱼时。</p><p class="ql-block">——唐·白居易《池上寓兴二绝》</p> <p class="ql-block">爱尔翩翩白雪衣,水云深处伴鸥飞。</p><p class="ql-block">不应既出风尘表,犹有窥鱼一点机。</p><p class="ql-block">——明代:龚诩《鹭》</p> <p class="ql-block">怪生白鹭飞无数,水落滩生易取鱼。</p><p class="ql-block">——南宋·陆游《北园杂咏》</p> <p class="ql-block">白鹭闲不惊,圆荷翠相倚。</p><p class="ql-block">——宋•苏为《东池诗》</p> <p class="ql-block">高台聊望清秋色,片水堪留白鹭鸶。</p><p class="ql-block">——唐·贾岛《投元郎中》</p> <p class="ql-block">杨柳眠溪春水生,舂锄并立眼偏明。</p><p class="ql-block">莫思滩濑鱼虾美,忘却云霄万里程。</p><p class="ql-block">——明代:袁华《柳塘双鹭》</p> <p class="ql-block">独媚青春柳,宜看白鹭涛。</p><p class="ql-block">——唐·陈昌言《白日丽江皋》</p> <p class="ql-block">无事时来立葑田,几回惊去为归船。</p><p class="ql-block">霜姿不特他人爱,照影沧波亦自怜。</p><p class="ql-block">——宋代:叶绍翁《鹭》</p> <p class="ql-block">磬动青林晚,人惊白鹭飞。</p><p class="ql-block">——唐·刘得仁《晚游慈恩寺》</p> <p class="ql-block">花间醉任黄莺语,亭上吟从白鹭窥。</p><p class="ql-block">——唐·韦庄《长年》</p> <p class="ql-block">雪霁春回亦乐哉,棋轩正对小滩开。</p><p class="ql-block">翩翩飞鹭真吾友,肯为幽人一再来。</p><p class="ql-block">——宋代:陆游《鹭》</p> <p class="ql-block">花开红树乱莺啼,草长平湖白鹭飞。</p><p class="ql-block">——宋·徐元杰《湖上》</p> <p class="ql-block">沙头一水禽,鼓翼扬清音。</p><p class="ql-block">只待高风便,非无云汉心。</p><p class="ql-block">——南北朝:张文姬《沙上鹭》</p> <p class="ql-block">瑶枝巧插青鸾扇,玉蕊斜欹白鹭巾。</p><p class="ql-block">——尤袤·《玉簪花一名鹭鸶》</p> <p class="ql-block">白鹭行时散飞去,又如雪点青山云。</p><p class="ql-block">——李白·《泾溪东亭寄郑少府谔》</p> <p class="ql-block">黄鹤矶头,白鹭汀洲,烟水共悠悠。</p><p class="ql-block">——张可久·《寨儿令·次韵怀古》</p> <p class="ql-block">白鹭夸瘦捷,插脚还欹倾。</p><p class="ql-block">——宋·苏轼《新滩》</p> <p class="ql-block">两个黄鹂鸣翠柳,一行白鹭上青天。</p><p class="ql-block">——杜甫《绝句·两个黄鹂鸣翠柳》</p> <p class="ql-block">中宵把火行人发,惊起双栖白鹭鸶。</p><p class="ql-block">——白居易《箬岘东池》</p> <p class="ql-block">轻鸥白鹭定吾友,翠柏幽篁是可人。</p><p class="ql-block">—北宋·黄庭坚《题宗室大年画二首》</p> <p class="ql-block">清豀双白鹭,其羽可为仪。</p><p class="ql-block">——释文珦《清豀鹭》</p> <p class="ql-block">曾有诗矜白鹭閒,一生诗眼乞山漫。</p><p class="ql-block">朝来更觉忙於我,雪沍苍溪不道寒。</p><p class="ql-block">——宋代:方岳《嘲鹭》</p> <p class="ql-block">谁惊双鹭起苹汀,蹵裂玻瓈细有声。</p><p class="ql-block">飞入白云浑不辨,碧山横处忽分明。</p><p class="ql-block">——宋代:武衍《双鹭》</p> <p class="ql-block">黄芦下夕阳,野塘秋水冷。</p><p class="ql-block">隔岸鹭衔鱼,侧眼窥云影。</p><p class="ql-block">荻花卷雪来,海风吹断梗。</p><p class="ql-block">惊起破青天,残霞红在岭。</p><p class="ql-block">——清代:高凤翰《野鹭》</p> <p class="ql-block">清脩长在水云乡,五月莲塘尽着霜。</p><p class="ql-block">浴罢飞从深树里,浑疑白玉露青囊。</p><p class="ql-block">——明代:林瀚《隔塘巢鹭》</p> <p class="ql-block">雨声沥沥泻秋荷,雪羽翩翩映绿莎。</p><p class="ql-block">莫倚前滩栖息稳,江湖一日几风波。</p><p class="ql-block">——明代:守仁《鹭丝》</p> <p class="ql-block">双去双来日已频,只应知我是江人。</p><p class="ql-block">对欹雪顶思寻水,更振霜翎恐染尘。</p><p class="ql-block">三楚几时初失侣,五陵何树又栖身。</p><p class="ql-block">天然不与凡禽类,傍砌听吟性自驯。</p><p class="ql-block">——唐代:许棠《亲仁里双鹭》</p> <p class="ql-block">绿杨白鹭俱自得,近水远山皆有情。</p><p class="ql-block">——宋·苏舜钦《过苏州》</p> <p class="ql-block">疏苇雨中老,乱荷霜外凋。</p><p class="ql-block">多情惟白鸟,常此伴萧条。</p><p class="ql-block">——宋代:文同《崔白败荷折苇寒鹭》</p>