<p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:22px; color:rgb(25, 25, 25);">耐住寂寞 才负盛名</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 莲溪书院书法美术第一期暑假培训班即将结束,为所有学员举办一个成果展。靳涵博学员要为所有学员举办一个网络展,让我写几句话,我欣然接受。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 学员的学习时间长短不一,有的学习几年,有的参加过几期,也有的仅参加了这一期,有十六七岁青少年,也有七八岁的儿童。作品水平也参差不齐,有多次在全国青少年书画大赛多次获大奖的,其作品可与成人的省市展中的作品相媲美,也有的作品很生涩,但童趣横生。即将结业,与小学员和家长们就当今书画现象谈谈自己的看法与思考。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 最近有些抖音或微信宣扬,只须一个星期学习就可以在国家级大展获奖,成为省市书协美协会员,还有某些培训中心或导师专讲入展的技巧,为了展示其教学成果,宣称某人练习书法不到一年就数次入展中书协的展览,成为中书协会员,也许他天赋异禀,否则不可理解。我认为艺术成就的大小取决于克服困难的大小,取决于在古人艺术基础突破的大小!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 中国的书法和绘画都不是纯技法的展现,是综合文化素养表现出来的观点展示,是阅历的展示、思想的展示,对那些觉得自己对中国书画已具备较强理解力和认知力,但又不是拥有最好的思想禀赋的人们来说,不要投机取巧,不要怕费力研究——只有通过艰苦的努力,不辍的研究,发现并汲取古人的经典,洞察社会发展方向,才能超越大多数喧闹之流,才能深入那些无人问津的领域。让自己的作品流芳百世。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我不提倡书画纯艺术,其实也不存在纯艺术,真正的艺术是思想的提炼,是高度概念的思想,是推动社会进步和发展的催化剂,可高于生活,但必须来源于生活,服务于生活,否则一文不值。我并不反对诸如王冬龄、曾翔对书法艺术的探索,异想天开是艺术家的本能,但不着边际的探索或为了虚荣出名而标新立异,是与艺术背道而驰的,可以说是愚蠢至极,他们的作品既没实在的美感,也没有本质的价值,空洞而虚幻!就像巴尔扎克笔下的葛朗台,过于热衷于追求财富,不择手段,却不知道到底是为什么要追求。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 中国书画到底该往哪里走?可以说仁者见仁,智者见智。绘画方面,徐悲鸿借助西方的解剖学、光影学进行了中西结合的探索,取得伟大的成就。而齐白石仅靠一本《芥子园画谱》走向艺术巅峰。而书法是以汉字为基础的艺术,不可能走中西结合的道路。只有把中国传统道德思想、文化元素,融入到书法中才能创作出富有时代气韵的 能够推广并传播的艺术作品。书画创作没有捷径可走!耐得住寂寞,才能久负盛名!</span></p><p class="ql-block" style="text-align:right;"><span style="font-size:20px;"> 莲溪书院 孙沄院长</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">解佐晨《清廉格言》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">以清廉为尺,可量清风正气之节;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">以诚实为秤,可衡诚挚公平之心;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">以谋新为举,可创与日俱辉之业。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">孙润程《秦诏汉书联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">秦诏辞垂功德,汉书纪载勋荣。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">释义为秦诏版刻写的文字流传秦始皇统一天下的功德。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《汉书》中每一纪,各记了一代帝王的荣耀和功勋。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">孙晗《王书宋句联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">王书米牒鲁公字,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>宋句唐诗汉世文。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">袁铭成《文心雕龙·物色》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">诗人感物,联类不穷;流连万象之际,沈吟视听之区。写气图貌,既随物以宛转;属采附声,亦与心而徘徊。故“灼灼”状桃花之鲜,“依依”尽杨柳之貌。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">孙赫《前贤语选抄》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">老当益壮,宁移白首之心?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">穷且益坚,不坠,青云之志。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">学问之道,其得之不难者,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">失之必易,唯艰难以得之者,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">斯能兢业以守之。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">年纪大了应当更有壮志,哪能在白发苍苍时改变自己的心志?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>处境艰难反该更加坚强,不能放弃凌云之志。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">求学的道理,那些容易得到的,失去也必定容易。只有经过艰辛努力而得到的,这样才能兢兢业业地来保有它。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">靳涵博《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">书因鸟迹方成篆,文是龙心不待雕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“书因鸟迹方成篆”,是形容书法灵动逼真自然,到了一定的境界才能攀上象篆体书法那样的高度。全句是“书因鸟迹方成篆,文是龙心不待雕”,前半句议论的是书法,后半句评论的是文章之精神。表达书法灵动有精神,文有龙心文胆的意思,是言为心声、书为心画的境界; </span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">赵晨希《古诗两首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">岐王宅里寻常见.崔九堂前几度闻。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">正是江南好风景.落花时节又逢君。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">隐隐飞桥隔野烟.石矶西畔问渔船。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">桃花尽日随流水.洞在清溪何处边。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">王顾谕《古诗两首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">寒雨连江夜入吴.平明送客楚山孤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>洛阳亲友如相问.一片冰心在玉壶。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">洛阳城里见秋风.欲作家书意万重。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">复恐匆匆说不尽.行人临发又开封。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">张怡华《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">非淡泊无以明志,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>非宁静无以致远。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">意思是:不把眼前的名利看得轻淡就不会有明确的志向,不能静下心来全神贯注地学习就不能实现远大的目标。现在的“淡泊”“宁静”,正是为了日后的“致远”。通过学习明志,宁静修炼,积蓄力量,一旦时机成熟,便可以轰轰烈烈干出一番大事业。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">解晨涵《李白·送友人》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">青山横北郭,白水绕东城。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">此地一为别,孤蓬万里征。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">浮云游子意,落日故人情。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">挥手自兹去,萧萧班马鸣。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">此诗写作者送别友人时的依依不舍与离情别绪。首联点出送友远行时的景物环境;颔联继写友人别后将如孤蓬万里,不知要飘泊到何处,隐含不忍分离之情;颈联大笔挥洒出分别时的寥阔背景;尾联借马鸣之声犹作别离之声,衬托离情别绪。全诗写得情深意切,境界开朗,自然流畅。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">程思源《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">不要人夸好颜色,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>只留清气满乾坤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">诗人赞美墨梅不求人夸,只愿给人间留下清香的美德,实际上是借梅自喻</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">表达自己对人生的态度以及不向世俗献媚的高尚情操。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">张梓琳《古诗两首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">秦时明月汉时关.万里长征人未还。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">但使龙城飞将在.不教胡马度阴山。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">远上寒山石径斜.白云生处有人家。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">停车坐爱枫林晚.霜叶红于二月花。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">郑子涵《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">言之高下在于理,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>道无古今惟其时。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">言论的高低要看说的道理深不深,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">方法不分古今就看合不合时宜。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">于翔《古诗两首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">天街小雨润如酥.草色遥看近却无。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">最是一年好春处.绝胜烟柳满皇都。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">毕竟西湖六月中.风光不与四时同。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">接天莲叶无穷碧.映日荷花别样红。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">张涵戈《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书破万卷,下笔如有神。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">形容博览群书,把书反复地精读,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读透后在写作文时运用起来就会得心应手。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">高源《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">白云既开远山齐出,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">清风所至流水与遭。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">天空的白云散开,远处的山峰一齐呈现在目前;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>清风所吹佛的地方,流水环绕。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">邓明君《师说》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">三人行,则必有我师。是故弟子不必不如师,师不必贤于弟子,闻道有先后,术业有专攻,如是而已。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">几个人一起走,其中一定有可以当我的老师的人。因此,学生不一定不如老师,老师不一定比学生贤能,听到的道理有早有晚,学问技艺各有专长,如此罢了。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">田源《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">文成万字不加点,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">松长千年终有心。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">文章一气呵成,无须修改。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>形容文思敏捷,写作技巧纯熟。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">徐钲翔《古诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">松下问童子,言师采药去。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">只在此山中,云深不知处。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">—唐·贾岛《寻隐者不遇》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《寻隐者不遇》是唐代诗僧贾岛的作品。此诗首句写寻者问童子,后三句都是童子的答话,诗人采用了寓问于答的手法,把寻访不遇的焦急心情,描绘得淋漓尽致。诗中以白云比隐者的高洁,以苍松喻隐者的风骨,写寻访不遇,愈衬出寻者对隐者的钦慕高仰之情。全诗遣词通俗清丽,言繁笔简,情深意切,白描无华,是一篇难得的言简意丰之作。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">师睿《志存高远》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">意思是追求远大的理想、事业上的抱负。出自三国·诸葛亮《勉侄书》。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">韩昊轩《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">山中雪满人未起,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>河畔春来草复生。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">陈焙棻《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">室雅何须大,花香不在多</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">所谓雅室,重在“雅”。雅由心生,雅人才能置雅室。故雅室的关键不在屋子大小,而在居住之人的情操。“室雅何须大,花香不在多。”郑板桥的这句话,正提点了雅室的精髓所在。即便是一间小小的房间,藏不下许多名贵之物,但只要有一个散发着香气的灵魂坐镇,那也是风雅的。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">杨晶晶《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">青山不墨千秋画.绿水无弦万古琴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">青葱的山岭,是一幅虽不着笔墨、但能千年长存的画卷;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">碧绿的流水,是一具虽无丝弦、却是万年常响的悠扬古琴。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">崔鹏晨《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">仁者万事如意.好人一生平安。</span></p><p class="ql-block">仁者:有德行的人。</p><p class="ql-block">《诗》曰:柔亦不茹,刚亦不吐。不侮矜寡,不畏彊御。唯仁者能之。</p><p class="ql-block">子曰:知者不惑,仁者不忧。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">徐菡璐《古诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">李恩泽《古诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">白日依山尽,黄河入海流。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">欲穷千里目,更上一层楼。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这首诗写诗人在登高望远中表现出来的不凡的胸襟抱负,反映了盛唐时期人们积极向上的进取精神。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">徐梓菡《古诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">人间四月芳菲尽.山寺桃花始盛开。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">长恨春归无觅处.不知转入此中来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在人间四月里百花凋零已尽,高山古寺中的桃花才刚刚盛开。我常为春光逝去无处寻觅而怅恨却不知它已经转到这里来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">丁益佳《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书破万卷,下笔如有神。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书读得多了,脑子里积累的东西也就多了,写起文章来,自然得心应手,如神来之笔。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">崔宸瑜《古诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">大漠沙如雪,燕山月似钩。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">何当金络脑,快走踏清秋。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">平沙万里,在月光下像铺上一层白皑皑的霜雪。连绵的燕山山岭上,一弯明月当空,如弯钩一般。什么时候才能给它戴上金络头,在秋高气爽的疆场上驰骋,建立功勋呢?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">高艺雯《古诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">远上寒山石径斜.白云深处有人家。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">停车坐爱枫林晚.霜叶红于二月花。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《山行》是诗人杜牧的一首描写和赞美深秋山林景色的七言绝句。这首诗描绘的是秋之色,展现出一幅动人的山林秋色图,山路、人家、白云、红叶,构成一幅和谐统一的画面。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">付渔《古诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">江南春唐 · 杜牧</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 千里莺啼绿映红.水村山郭酒旗风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">南朝四百八十寺.多少楼台烟雨中。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这首《江南春》千百年来素负盛誉。诗中不仅描绘了明媚的江南春光,而且还再现了江南烟雨蒙蒙的楼台景色,使江南风光更加神奇迷离,别有一番情趣。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">聂玮佳《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">文章千古事,得失寸心知。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">文学创作是关乎年代久远的事情,但其创作中的成败甘苦,惟有自己心里晓得。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">时浩轩《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">书山有路勤为径.学海无涯苦作舟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">求学问道的方法在书读百遍,因为书读百遍,其义自见,此为勤。如百川赴海,日进不已,此为学海无涯。那样作学问 须用耐心,此为苦,当舟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">孙晨曦《持之以恒》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">意思是:长久坚持下去。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">出自清·曾国藩《家训喻纪泽》。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">王艺宁《对联》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">山重水复疑无路.柳暗花明又一村。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读过此联后,人们会感到,在人生某种境遇中,与诗句所写有着惊人的契合之处,因而更觉亲切。这里描写的是诗人置身山阴道上,信步而行,疑若无路,忽又开朗的情景,不仅反映了诗人对前途所抱的希望,也道出了世间事物消长变化的哲理。于是这两句诗就越出了自然景色描写的范围,而具有很强的艺术生命力。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">陈焙棻《对联》</span></p><p class="ql-block">室雅何须大,花香不在多。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">冯文贤《主席诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">独坐池塘如虎踞.绿荫树下养精神。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">春来我不先开口.哪个虫儿敢作声。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这首咏蛙诗气魄很大,作者托物言志,以蛙自比:虽是小人物,也有龙虎之姿,也有不凡气慨。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">徐菡璐《古诗一首》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">登鹳雀楼</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">白日依山尽,黄河入海流。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">欲穷千里目,更上一层楼。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">路骏逸《静以修身》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">所谓 静以修身.是一种精神境界,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“静"是一种修养,静不仅可以思考,也可以养性、养心。纵观历史,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">大部分有成就的人都是以静制动!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在静思的过程中,对人生重大问题的思考可能会更上一个台阶。 </span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:22px;"><u>硬笔书法作品展示</u></b></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px; color:rgb(25, 25, 25);">项城市莲溪书院书画培训中心</span></p> <p class="ql-block">指导老师:孙沄、李树祥、侯春荣、韩维灵、阎勇宏、马一、</p><p class="ql-block">咨询热线:</p><p class="ql-block">办公电话:0394-4212777</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">15839483999 孙老师</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">13346852088 田老师</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">13523698648 侯老师</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">18339460188 韩老师</p><p class="ql-block"><u style="font-size:18px;">地址:项城市东大街与文化路口交叉口向东50米食盐路口(供销大酒店对面)</u></p> <p class="ql-block" style="text-align:right;">壬寅夏月於古项瀚渊作</p>