<p class="ql-block">莲花池公园位于北京市丰台区,紧邻京门—西客站。</p><p class="ql-block">莲花池是北京城的发祥地,已<span style="font-size: 18px;">有3000多年的历史,是</span>北京市重点文物保护单位,<span style="font-size: 18px;">一级古遗址公园。</span></p> <p class="ql-block">公园占地面积53.6公顷,其中水面面积占一半,由四个相连的小湖构成,湖中种满了莲花。</p> <p class="ql-block">每年的六月份到八月份是公园一年一度的莲花节。</p><p class="ql-block">公园的莲花种植历史已有800多年,拥有莲花品种300多个 ,盆栽6000余盆,莲花水域达两公顷。</p> <p class="ql-block">7月10日下午,趁疫情趋于平静,便赶到莲花池去看莲花。</p> <p class="ql-block">莲花又称为荷花,其别名还有菡萏 ,水芙蓉,芙蕖等。</p><p class="ql-block">莲花美丽,典雅,高洁,清香,很受人们的喜爱。</p><p class="ql-block">古往今来,有很多品莲的诗词名篇。</p> <p class="ql-block">春秋战国时期的诗经 ,《陈风·泽陂》:</p><p class="ql-block">“彼泽之陂,有蒲与荷。</p><p class="ql-block">有美一人,伤如之何?</p><p class="ql-block">寤寐无为,涕泗滂沱。”</p><p class="ql-block">诗中说,一个女子,看到荷花池边的美男子,心生爱慕,情难自已,夜不能寐,痛哭流涕。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">汉朝的乐府,《江南》:</span></p><p class="ql-block">江南可采莲,莲叶何田田,</p><p class="ql-block">鱼戏莲叶间。</p><p class="ql-block">鱼戏莲叶东,鱼戏莲叶西,</p><p class="ql-block">鱼戏莲叶南,鱼戏莲叶北。</p><p class="ql-block">这是一首民歌,一首汉朝乐府诗中的相和歌。</p><p class="ql-block">江南人民采莲时的愉悦情景,跃然纸上。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">唐代诗人李白赞扬莲花的清纯脱俗,天然丽质:</span></p><p class="ql-block">“清水出芙蓉,天然去雕饰”。</p> <p class="ql-block">宋.周敦颐称莲花为花中君子。他在《爱莲说》中写道:</p><p class="ql-block">“予独爱莲之出淤泥⽽不染,濯清涟⽽不妖,中通外直,不蔓不枝,可远观⽽不可亵玩焉。”</p><p class="ql-block">“ 莲,花之君⼦者也。”</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">南宋高僧释⽂珦的《东湖荷花》:</span></p><p class="ql-block">酣红腻绿三千顷,总是波神变化成。</p><p class="ql-block">出⾃淤泥元不染,开於⽟井旧知名。</p><p class="ql-block">暑天胜似凉天好,叶⽓过於花⽓清。</p><p class="ql-block">何事濂溪偏爱此,为他枝蔓不曾⽣。</p><p class="ql-block">看看,一个出家人也对莲花的美丽和品格赞不绝口!</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">晋·乐府《青阳渡》:</span></p><p class="ql-block">青荷盖绿⽔,芙蓉披红鲜。</p><p class="ql-block">下有并根藕,上有并头莲。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">宋·杨万⾥《晓出净慈寺送林⼦⽅》:</span></p><p class="ql-block">毕竟西湖六⽉中,风光不与四时同;</p><p class="ql-block">接天莲叶⽆穷碧,映⽇荷花别样红。</p><p class="ql-block">用“别样红”来描写荷花的红,实在是太高明了!</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">明·袁凯《浦⼝⽵枝》:</span></p><p class="ql-block">浦上荷花⽣紫烟,吴姬酒肆近⼈船。</p><p class="ql-block">更将荷叶包鱼蟹,⽼死江南不怨天。</p><p class="ql-block">这位不仅是诗人,还是吃货。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">唐·李⽩《渌⽔曲》:</span></p><p class="ql-block">渌⽔明秋⽉,南湖采⽩苹。</p><p class="ql-block">荷花娇欲语,愁杀荡⾈⼈。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">唐·卢照邻《曲池荷》:</span></p><p class="ql-block">浮⾹绕曲岸,圆影覆华池。</p><p class="ql-block">常恐秋风早,飘零君不知。</p><p class="ql-block">想到秋风起时,荷花荷叶亦将凋零,感伤之意油然而生。</p> <p class="ql-block">宋,何应龙,《<span style="font-size: 18px;">采莲曲 》:</span></p><p class="ql-block">采莲时节懒匀妆,日到波心拨棹忙。</p><p class="ql-block">莫向荷花深处去,荷花深处有鸳鸯。</p><p class="ql-block">诗中说,采莲女不愿意看到荷花深处的鸳鸯,应该是鸳鸯的成双成对惹人相思、徒增伤感吧?</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">唐·温庭筠《莲》:</span></p><p class="ql-block">绿塘摇艳接星津,轧轧兰桡⼊⽩萍。</p><p class="ql-block">应为洛神波上袜,⾄今莲蕊有⾹尘。</p><p class="ql-block">诗人把莲花看作是洛神的凌波之袜,美丽的想象。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">宋·⽩⽟蟾《荷花》:</span></p><p class="ql-block">⼩桥划⽔剪荷花,两岸西风晕晚霞。</p><p class="ql-block">恍似瑶池初宴罢,万妃醉脸沁铅华。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">唐·王昌龄《采莲曲》:</span></p><p class="ql-block">荷叶罗裙⼀⾊裁,芙蓉向脸两边开。</p><p class="ql-block">乱⼊池中看不见,闻歌始觉有⼈来。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">宋·杨公远《⽉下看⽩莲》:</span></p><p class="ql-block">⼗⾥荷花带⽉看,花和⽉⾊⼀般般。</p><p class="ql-block">只应舞彻霓裳曲,宫⼥三千下⼴寒。</p><p class="ql-block">诗人对白莲花情有独钟!</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">宋·杜衍《咏莲》:</span></p><p class="ql-block">凿破苍苔涨作池,芰荷分得绿参差。</p><p class="ql-block">晓开⼀朵烟波上,似画真妇出浴时。</p><p class="ql-block">晨光熹微,烟波浩淼,亭亭玉立的荷花,就像出浴的杨贵妃。</p>