<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一首诗,改了又改</p><p class="ql-block">改了,又改</p><p class="ql-block">几近,面目全非</p><p class="ql-block">清都山水郎在我改了后认不出</p><p class="ql-block">曾经的那首诗了</p><p class="ql-block">他说活见鬼了</p><p class="ql-block">哈哈哈,我大笑</p><p class="ql-block">也许是那首诗死了</p><p class="ql-block">被我枪毙了,你看</p><p class="ql-block">我手上的枪还冒着白烟</p><p class="ql-block">那远处还有血迹</p><p class="ql-block">这年头,不出点血案有谁能</p><p class="ql-block">记住你,包括诗</p><p class="ql-block">从古到今,那些千古名句</p><p class="ql-block">有多少是沾了人的</p><p class="ql-block">眼泪与血痕,才能</p><p class="ql-block">流传千年</p><p class="ql-block">.</p><p class="ql-block"> 红酥手,黄滕酒。满城春色宫墙柳;东风恶,欢情薄,一怀愁绪,几年离索,错,错,错!</p><p class="ql-block"> 春如旧,人空瘦。泪痕红浥鲛绡透;桃花落,闲池阁,山盟虽在,锦书难托,莫,莫,莫!</p><p class="ql-block">.</p><p class="ql-block"> 唐婉因陆游这首词而死。“问世间,情是何物,直教生死相许。”写这首词之前,两只大雁也死去了,元好问将它们葬于汾河之畔,垒石为识,曰“雁丘”,并赋《雁丘辞》。</p><p class="ql-block">.</p><p class="ql-block">.</p><p class="ql-block">一首诗,可以杀人</p><p class="ql-block">亦可以救人,这种</p><p class="ql-block">例子太多了,沾了</p><p class="ql-block">满手血淋淋的手绢</p><p class="ql-block">就让黛玉将它掩埋</p><p class="ql-block">了,想那个让黛玉</p><p class="ql-block">出家的老者,就是</p><p class="ql-block">知道林黛玉太多情</p><p class="ql-block">必为情所伤为情困</p><p class="ql-block">必须出家才能保全</p><p class="ql-block">而她却碰到了宝玉</p><p class="ql-block">另一个更多情的人</p><p class="ql-block">她最终,为情而死</p><p class="ql-block">但这个</p><p class="ql-block">叫情情</p><p class="ql-block">的女子</p><p class="ql-block">可以为</p><p class="ql-block">情而死</p><p class="ql-block">总好过</p><p class="ql-block">别的模样</p><p class="ql-block">.</p>