宋词三首

厚德载物

<p class="ql-block">《念奴娇.时光吹老》</p><p class="ql-block">时光吹老,西风立夕阳,唯秋色重。</p><p class="ql-block">青葱少年易寂寞,万事俱作春梦。</p><p class="ql-block">苍茫天外,星汉与共,销磨人生愁浓。</p><p class="ql-block">世予江山,痴笑丹心可用。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">如今能否畅饮?病体经年,勾引借东风。</p><p class="ql-block">千古醉里立黄昏,门头斜倚却同。</p><p class="ql-block">明月依旧,暮雨闲眠,归家也乐融。</p><p class="ql-block">此后年华,分付故园相逢。</p> <p class="ql-block">《梦江南.多少愁》</p><p class="ql-block">多少愁,东风暂借梦。</p><p class="ql-block">又是秋来无限处,烟雨千里江南中。</p><p class="ql-block">独凭软语浓。</p><p class="ql-block">芬香径,常忆门前弄。</p><p class="ql-block">故园旧友谁堪见,记取如今事几重。</p><p class="ql-block">最恨花长红?</p> <p class="ql-block">《武陵春.芳华锦瑟流年去》</p><p class="ql-block">芳华锦瑟流年去,犹如昨日远。</p><p class="ql-block">多情岁月少年时,朝暮似翩跹。</p><p class="ql-block">侠气交结诺千金,明月共肝胆。</p><p class="ql-block">烟雨斜阳终归晚,莫道天涯忘。</p>