<p class="ql-block">万籁凋零鹧鸪远,</p><p class="ql-block">霜叶一树霞满天,</p><p class="ql-block">水绕柴门菊向晚,</p><p class="ql-block">鹊立寒枝竹依栏。</p><p class="ql-block">久居长安成市隐,</p><p class="ql-block">常归南山背时贤,</p><p class="ql-block">对景只求诗意好,</p><p class="ql-block">管它是尘还是禅。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《辛丑年秋黄池峪穿越团标峪即兴》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 2021年10月30日</span></p> <p class="ql-block">黄池峪,地处西安周至,东侧是团标峪,西侧是西安的水源地—黑河金盆水库。</p><p class="ql-block">进入黄池峪,需要经过“引汉济渭”工程的施工地,所谓引汉济渭,就是将汉江水通过凿穿秦岭引入渭河,工程浩大,花费甚巨。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">这个深秋的周末,天空一扫阴霾,阳光温醺,微风不燥,我们计划从黄池峪入山,去团标峪寻秋观叶。</p> <p class="ql-block">在这么多年的户外生涯中,从来没有听说过黄池峪这个地名,或许是缺乏典故,或许是景色乏善可陈。</p><p class="ql-block">可是,《南山谷口考》却记载,黄池峪也作黄巢谷,当地百姓传说这里是当年黄巢起义屯兵之处。是也?非也?似乎并无实据。</p> <p class="ql-block">途径第一户农家,铁锁把门,小院空寂,主人不知所踪。</p> <p class="ql-block">脚步声打破了山中的宁静,隔壁的小院里,传来一阵阵鹅叫声,屋檐下蕉叶葳蕤,随风摇曳。</p> <p class="ql-block">原本是春日才开的杏花,却在秋日里悄悄绽放了。</p> <p class="ql-block">这个秋天多雨,道路湿滑泥泞,一路攀爬向上,来到黄池峪的粱顶。</p> <p class="ql-block">这里是黄池峪的最后一户农家,也是与团标峪两沟相交之处。屋前有花,屋后有菜,屋檐下挂着蜂箱,唯独不见主人。</p> <p class="ql-block">翻过这道山梁,对面就是团标峪。</p> <p class="ql-block">团标峪的红叶在西安驴友心中颇有些名气,每年秋天,赏秋观叶的人们络绎不绝,特别是周末这样的好天气,更是人满为患。</p> <p class="ql-block">原本想寻找些清净,却依然逃不出都市的喧闹。山里的人进城了,城里的人进山了,正应了钱钟书在《围城》里的那句话。</p> <p class="ql-block">这户农家门前,已然没有立足之地,在屋后的山坡上,随便吃点东西,匆匆离去。</p> <p class="ql-block">秦岭山中的红叶,多以黄栌为主。黄栌别名红叶、红叶黄栌、黄道栌、黄溜子、黄龙头、黄栌材、黄栌柴、黄栌会等,是中国重要的观赏红叶树种,叶片秋季变红,鲜艳夺目,著名的北京香山红叶就是该树种。</p> <p class="ql-block">在蓝天的映衬下,一树红叶便是一树彩霞。</p> <p class="ql-block">红的炫人眼目,夺人心魄。</p> <p class="ql-block">看的久了,仿佛天空在燃烧。</p> <p class="ql-block">元代白朴词曰:</p><p class="ql-block">孤村落日残霞,轻烟老树寒鸦,一点飞鸿影下。青山绿水,白草红叶黄花。</p> <p class="ql-block">宋人晏几道词曰:</p><p class="ql-block">红叶黄花秋意晚,</p><p class="ql-block">千里念行客,</p><p class="ql-block">飞云过尽,归鸿无信,</p><p class="ql-block">何处寄书得。</p> <p class="ql-block">宋张炎词曰:</p><p class="ql-block">万里飞霜,千林落木,</p><p class="ql-block">寒艳不招春妒。</p> <p class="ql-block">红叶也是寄情之物,古往今来,多少人以红叶为信物,寄托相思。</p><p class="ql-block">唐宣宗宫人诗曰:</p><p class="ql-block">流水何太急,深宫尽日闲。</p><p class="ql-block">殷勤谢红叶,好去到人间。</p><p class="ql-block">区区20个字,写尽了深宫的寂寞。</p> <p class="ql-block">每年的霜红也是秋日最后的华章,仿佛大幕将谢的高潮,</p><p class="ql-block">霜叶不知老将至,</p><p class="ql-block">一夜落尽千古愁。</p> <p class="ql-block">黄栌一醉穿心过</p><p class="ql-block">芦花无绪问天晴。</p><p class="ql-block">愿得人同红叶好,</p><p class="ql-block">许成梦比春苗青。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 东篱2020.10.18答友人</p> <p class="ql-block">萋萋芦苇,白首不分离。</p> <p class="ql-block">虽然没有黄栌的高大炫目,淡雅的野菊却伏地盛开,兀自芬芳。</p> <p class="ql-block">无意争春斗夏,有心自守年华,百花杀尽我花发,笑看枯藤昏鸦。</p> <p class="ql-block">下山途中有很多废弃的老屋,这里也曾经也是烟火人家,山民们面朝深沟背靠大山,世世代代生活在这里。</p> <p class="ql-block">每一座屋里都曾有一盏温馨的灯,每一盏灯下都有一个绵长的故事。</p> <p class="ql-block">沿山溪一路向下,山口路遇老僧,忽然想起这里有千年古刹定空寺。当地百姓为记念观世音菩萨,在上山途中修了十二座大殿,称做十二天门,因为不同的下山路线,我们这次没有经过这十二天门。</p> <p class="ql-block">附上去年十月旧作,是为记念。</p><p class="ql-block">十二天门次第开,</p><p class="ql-block">云山雾水路徘徊,</p><p class="ql-block">落叶每教诗意老,</p><p class="ql-block">途穷方知物情哀</p><p class="ql-block">观音不辨人世恶,</p><p class="ql-block">香客执意抱薪来,</p><p class="ql-block">听风听雨由天命,</p><p class="ql-block">当酒当歌任未来。</p><p class="ql-block"> 东篱2021年11月1日于西安</p>