《如梦令》

霞满天

<p class="ql-block">如梦令·常记溪亭日暮</p><p class="ql-block">宋 · 李清照</p><p class="ql-block">常记溪亭日暮,沉醉不知归路。</p><p class="ql-block">兴尽晚回舟,误入藕花深处。</p><p class="ql-block">争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">半醒半醉日复日,花落花开年复年。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。</p> <p class="ql-block">半生漂零归何处,谁人能解千古愁?</p> <p class="ql-block">闲适自得,宛如身在人间仙境,人美,花醉!</p> <p class="ql-block">花自飘零水自流。一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《点绛唇》:</p><p class="ql-block">蹴罢秋千,起来慵整纤纤手。露浓花瘦,薄汗轻衣透。见客入来,袜划金钗溜。和羞走,倚门回首,却把青梅嗅。</p> <p class="ql-block">昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。试问卷帘人,却道海棠依旧。</p> <p class="ql-block">知否,知否?应是绿肥红瘦。</p>