<p class="ql-block">去年的这个时候</p><p class="ql-block">也是在深秋</p><p class="ql-block">我带着我的小狗</p><p class="ql-block">在城南行走</p><p class="ql-block">柔软的阳光照在枝头</p><p class="ql-block">枫叶红的像喝醉了酒</p><p class="ql-block">我也沉醉在最深的秋</p><p class="ql-block">快乐的狗在草地奔走</p><p class="ql-block">它总是那样</p><p class="ql-block">满心欢喜</p><p class="ql-block">没有忧愁</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">去年的这个时候</p><p class="ql-block">我也白了头</p><p class="ql-block">也是在城南行走</p><p class="ql-block">也是带着我的狗</p><p class="ql-block">如水的光阴片刻难留</p><p class="ql-block">黑发总是被时光偷走</p><p class="ql-block">隔着秋日的轻霭回首</p><p class="ql-block">流年无非像一场出游</p><p class="ql-block">我问谁在岁月里等候</p><p class="ql-block">落叶不语</p><p class="ql-block">静水深流</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">哦,又是深秋</p> <p class="ql-block">暖暖的街灯亮着</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">行走在深秋的暮色</p><p class="ql-block">小城在暮色里婆娑</p><p class="ql-block">枝头的桐叶风中萧瑟</p><p class="ql-block">暖暖的街灯忽然亮了</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">滚滚的车流奔走着</p><p class="ql-block">炊烟从谁家墙头袅袅飘过</p><p class="ql-block">满城的灯火闪烁</p><p class="ql-block">岁月的深情</p><p class="ql-block">在每一个窗口蹉跎</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">春秋是小城的过客</p><p class="ql-block">风雨是华年的欢歌</p><p class="ql-block">脚步给了旅程颜色</p><p class="ql-block">小城倾听归人诉说</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">暖暖的街灯下</p><p class="ql-block">走过我</p> <p class="ql-block">秋尽樱花</p><p class="ql-block">曾经春日爱新花</p><p class="ql-block">秋来故园又见它</p><p class="ql-block">几回风雨沉吟里</p><p class="ql-block">一轮日月浮摇下</p><p class="ql-block">我与春风皆过客</p><p class="ql-block">你携秋水到天涯</p><p class="ql-block">人间代谢寻常事</p><p class="ql-block">落叶声里待春花</p> <p class="ql-block">冬雨</p><p class="ql-block"> 秋色渐深,而冬至。</p><p class="ql-block"> 天气连日轻阴,西风渐紧。秋木尽染,落叶满城。城头蒿草飞茅,绿柳萧瑟。西桥水冷,不复当时潋滟。月季花在,更觉行旅凄清。</p><p class="ql-block"> 冬雨落于午后,悄然入城。秋来燥气一洗,人间生涯寒远,以此冬雨而始。愿故人珍重,且待春来花开,紫燕归时,当于陌上重逢矣!</p> <p class="ql-block">雨行</p><p class="ql-block">寒雨未央到黄昏</p><p class="ql-block">人间忽晚又秋深</p><p class="ql-block">归伞一支过西门</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">桃园小径忆青春</p><p class="ql-block">落叶流水到孤村</p><p class="ql-block">雨打平溪静无痕</p> <p class="ql-block">轮回</p><p class="ql-block">黄叶泠然如初生</p><p class="ql-block">秋水却似春水平</p><p class="ql-block">人间大道皆轮回</p><p class="ql-block">浮华两端是鸿蒙</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">青涩不及当初,聚散不由你我</p><p class="ql-block">风雨不管来去,山河不问枯荣</p> <p class="ql-block">小雪见月</p><p class="ql-block">小雪天气本无诗</p><p class="ql-block">奈何故城自多姿</p><p class="ql-block">且行且止且徘徊</p><p class="ql-block">不负城南月如织</p> <p class="ql-block">冬日花开</p><p class="ql-block">每一次漫长的等待</p><p class="ql-block">让旅程充满叵测</p><p class="ql-block">每一次平凡的花开</p><p class="ql-block">却庆幸人间值得</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">路途上的每一抹颜色</p><p class="ql-block">总在生命的底板涂抹</p><p class="ql-block">我带着期许遍历山河</p><p class="ql-block">蜿蜒的足迹落满清歌</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">窗外的星辰闪烁</p><p class="ql-block">俯瞰着关山冷落</p><p class="ql-block">案前的凡花开过</p><p class="ql-block">这世界如此婆娑</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">有你有我</p> <p class="ql-block">暮还二首</p><p class="ql-block">行到常山到中山</p><p class="ql-block">寒鸦一声过雄关</p><p class="ql-block">城头月色西桥冷</p><p class="ql-block">家在城南更向南</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">白塔飞檐等闲看</p><p class="ql-block">几家短墙炊烟漫</p><p class="ql-block">寻常巷陌寻常路</p><p class="ql-block">花开花落是年年</p> <p class="ql-block">冬月</p><p class="ql-block">城南一片月</p><p class="ql-block">沧海已西风</p><p class="ql-block">归去山河在</p><p class="ql-block">泠然清月中</p> <p class="ql-block">岁月对白</p><p class="ql-block">初冬,夜。蟹爪莲花开,红艳欲滴。</p><p class="ql-block">母亲说:真好看!</p><p class="ql-block">我说:嗯,好看吧!</p><p class="ql-block">母亲:浇点水吧,别旱坏了!</p><p class="ql-block">我:昨天你不是刚让浇了。</p><p class="ql-block">母亲无语,默然看花。</p><p class="ql-block">时,窗外西风萧瑟,冷月高悬。</p><p class="ql-block">窗下,灯光柔暖,小犬多多枕在母亲腿弯,已经入眠。</p><p class="ql-block">时光安然。</p> <p class="ql-block">叶落</p><p class="ql-block"> 枝头黄叶落落飞,风霜频频催。最是世间留不住,恋恋下翠微。人生唯存悔,荣枯又一岁。</p><p class="ql-block"> 长忆春日燕子飞,花香蝶相随。元知岁月是轮回,可怜白发堆。我心有苍翠,犹待南风归。</p> <p class="ql-block">初雪</p><p class="ql-block">昨夜初雪入城中</p><p class="ql-block">晨起犹见舞西风</p><p class="ql-block">别去经年君莫问</p><p class="ql-block">人生到处自相逢</p> <p class="ql-block">华年可待</p><p class="ql-block"> 难得的一个清闲周末,妻子单位加班。晨起后,是例行的家庭琐务。给母亲倒去洗脚水,剪了指甲后,放开电视,她便在客厅沙发上时梦时醒的看起来。</p><p class="ql-block"> 我到里屋,让天猫放上收藏的歌曲。拿起早就买好的《读者》,刚坐在床头的沙发,小犬多多便不请自来,偎在我身边。</p><p class="ql-block"> 渐渐地,一些熟悉的曲调缓缓流淌。不禁想起了春天疫情正紧张的时候,和妻子隔离在家。也是放着这样的曲子,也是在这个沙发上这样的坐着,也是这样喝着茶,读着书。那时,日光缓缓爬过窗沿,和现在一样,都能听到时光流淌的声音,就像这流淌的乐音一般。</p><p class="ql-block"> “此情可待成追忆,只是当时已惘然”。世间事,总是不经意追索时,方觉珍贵。正如疫情时只觉得艰难与约束,此时回味,竟是平生难得的清欢。</p><p class="ql-block"> 韶光易逝,素心难得。华年可待,而心意多变。岁月里开过的花,记忆里落过的雪,正如生命中经逢的人,和路途中动过的心,皆是宿缘,当自珍惜!</p><p class="ql-block"> 正如这个平常而寂静的周末时光。</p> <p class="ql-block">冬暮行</p><p class="ql-block">白茅秋风落日斜</p><p class="ql-block">长河空园渡寒鸦</p><p class="ql-block">山远路长踏荻花</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">黄犬乘兴似快马</p><p class="ql-block">石凳老树长堤下</p><p class="ql-block">烟霭生处是人家</p> <p class="ql-block">闻到明春燕</p><p class="ql-block"> 大雪时节,正是隆冬。</p><p class="ql-block"> 一场敷衍的初雪过后,是日夜不息的西风劲吹。在日常的奔波里,不觉城中的树叶黄了。渐渐地,国槐叶子落了,法国梧桐叶子落了,最后,就连西桥畔垂柳的叶子也落了。</p><p class="ql-block"> 每天,母亲在我们上班后,不是半躺在沙发上时睡时醒,就是趴在窗台上看马路上的车水马龙,任由电视机孤独地上演着它的故事。</p><p class="ql-block"> 昨天,母亲听着窗外西风呼啸,喃喃地说:树叶都落完了!我不禁有些凄清。母亲叹惋的语气里,说的何止是树叶。</p><p class="ql-block"> 闻道明春燕,北归自江南。我没有江南的友人,否则该问询一下,北归的燕子,何时打点行装。</p><p class="ql-block"> 待得东风起,把手望纸鸢。过了冬季,春暖花开的时候,推着母亲去看看城南的花事。</p><p class="ql-block"> 这是我们的约定。</p> <p class="ql-block">日月</p><p class="ql-block">星河万里长路行</p><p class="ql-block">山远水阔沐霜风</p><p class="ql-block">阅遍人间沧桑事</p><p class="ql-block">日月无言下高城</p> <p class="ql-block">桃源寻梦</p><p class="ql-block"> 小城千载,一围城垣曲曲折折、高高低低,盛载千万人浮浮沉沉、深深浅浅梦。</p><p class="ql-block"> 城南,一处桃林新栽,东仰高墙巍然,西临河水粼粼。林中石径蜿蜒,径草葱茏。桃林深处,有石桌石凳,虚席以待。</p><p class="ql-block"> 昨夜,带小犬重行。深冬时节,桃叶落尽,唯枝条横斜,荒草飞茅,青石阶冷。林中霓虹琉璃,虽有梦幻情境,毕竟略显荒凉。</p><p class="ql-block"> 不觉忆及春日清晨,微雨清寒。上班路过,见桃花灼灼,细雨霏霏,万物生发,颇会我心。</p><p class="ql-block"> 世间盛景,唯与胜境无异。遇一时一事、一人一地,合于一心,系于一梦,而至于念念不忘、耿耿于怀,乃是缘分,更是遇合。唯其不可多得、不可回溯,方弥足珍贵,更添怅惘。</p><p class="ql-block"> 是故,人间冷暖、妍丑、爱恨,源于一心,归于一念,不关乎山河风月,不关乎风霜雨雪,亦不关行迹交逢。</p><p class="ql-block"> 心绪放下,则处处桃源,时时胜境!</p> <p class="ql-block">午后茶</p><p class="ql-block"> 已是岁末深冬,一个平常的周末,做完一周积攒的家务,是一段可长可短的午休。</p><p class="ql-block"> 醒来时,已是下午过半。明丽的阳光绕过南楼,悠然地在窗台漫步,几盆绿植在光影里婆娑妍然,万籁俱寂,只有细细的微尘在光影里飘忽浮沉,让人不觉心神恍然,似若隔世。</p><p class="ql-block"> 于是,起来烧水洗盏。从橱斗里翻出了一袋恩施硒茶,是春天疫情稍稍缓解时,在网上助力湖北购得的,喝了几次,觉得温润清香,物超所值,当时还在网上给了很满意的评价。</p><p class="ql-block"> 薄薄的白瓷茶杯,倾入一汪明亮,碧绿的芽叶在杯中翩然,一股淡淡的清香随着热气慢慢升腾弥漫。轻啜一口,感觉犹如江南的涓涓细流沁入心怀,又似山谷的春日映着流岚,伴着山间的清风徐徐吹拂。</p><p class="ql-block"> 我阅历平淡,行迹不多。有限的行旅中,倒是去过三峡漫游。至今还记得那奔流不息的江水、翻腾逶迤的群山、云蒸霞蔚的荆朝楚晚。当然,最为震撼的是,巍巍山巅上的幢幢高楼和星星民居。是啊,那些我们眼中的天涯海角,都有着和我们一样的生生不息与悲欢离合。对于他们,我们何尝不是天涯行者。</p><p class="ql-block"> 杯中茶色渐渐淡了,也许是楚山的夕阳西下了,正如我窗台上的光影早已溜走。暮色四合,岁月苍茫,当记得这个平凡岁月的午后,饮下的这一杯阳光。</p><p class="ql-block"> 和念及的远方。</p> <p class="ql-block">晨曦</p><p class="ql-block">人间朝朝又暮暮</p><p class="ql-block">家在城南河西住</p><p class="ql-block">晨光共与晚霞色</p><p class="ql-block">我心总在云飞处</p> <p class="ql-block">夜归</p><p class="ql-block">沧海不见入翠微</p><p class="ql-block">鬓白强自频举杯</p><p class="ql-block">多情还是城头月</p><p class="ql-block">夜深犹照故人归</p> <p class="ql-block">此情可待</p><p class="ql-block"> 岁月是一列一往无前的列车,带着人在滚滚红尘里踉跄前行,又像一位无所不能的魔术师,润物无声地改变着这个世界,包括我们。</p><p class="ql-block"> 在我的记忆里,母亲是最不在意生活的仪式感的。她不记得自己的生日,也不愿意我们煞有其事地给她过生日。她就像所有我们印象中的农村老太太一样,朴拙的那样真实,稍微掸动,都会掉下土渣。</p><p class="ql-block"> 母亲今年生日时,住在弟弟家。正逢周末,和弟弟说好了,去他家包饺子。爱人买了一个蛋糕,饭后和母亲说,要戴上寿星帽,唱生日歌。本来以为母亲会像以前一样反对,没想到母亲很配合。戴着帽子,很乖地坐在中间,听我们唱歌,和我们合影,脸上的笑容那样醉人,感觉像春风吹过。</p><p class="ql-block"> 饭后,侄子送我们,母亲恋恋不舍,拍着沙发让再歇会儿。我没有流连,可心里却难以名状地柔软,伤感。</p><p class="ql-block"> 尘世浮游,父母子女一场。中间有过多少风雨,就有过多少眷恋期许。冷暖共承的岁月,又浮泛着多少刻骨铭心又终将磨灭的点点滴滴。</p><p class="ql-block"> 岁月不堪数,转眼已白发!我终究不再是那个放学归来的少年,坐在门口等着耕作回家的父母。母亲每天在我们的开门声中醒来,中间是她落寞而漫长的等待,屋里弥漫着老去的时光。</p><p class="ql-block"> 而生也有涯,唯此情可待。我们无法改变岁月的逝去和生命的轮回,唯有在行色匆匆的路途,珍重着身边的人,珍重着自己的心。</p><p class="ql-block"> 和记得来时的路。</p> <p class="ql-block">岁末晨行见月</p><p class="ql-block">休教白发唱黄鸡</p><p class="ql-block">人间来去两依依</p><p class="ql-block">油然南园一轮月</p><p class="ql-block">相对无言到桥西</p> <p class="ql-block">莲池夜归</p><p class="ql-block">犹忆莲池湖上雪</p><p class="ql-block">曲榭长亭映明月</p><p class="ql-block">西桥寒夜归来后</p><p class="ql-block">知是旧年第几阕</p> <p class="ql-block">天佑中华</p><p class="ql-block">伟业从来多坎坷</p><p class="ql-block">唯有砥砺铸山河</p><p class="ql-block">神州素有屠龙诀</p><p class="ql-block">河清海晏处处歌</p> <p class="ql-block">风雪流年</p><p class="ql-block"> 从春天的隔离中解放出来,人们像田野中的花草一样,沐浴着社会的阳光雨露,渐渐地萌发舒展,又慢慢地风发绽放。整个世界好像又回到了从前轻车快马的前进路上,虽然他国蔓延的疫情,时紧时松的防疫措施,仍让大家有些隐忧,毕竟,生活还要继续。</p><p class="ql-block"> 这一次,当身边的疫情传来,开始是质疑不安,继而惊惧惶恐,继而观望求证,消息支离破粹,渠道五花八门。而终于官方措施沉重坚决,一个超级城市的停摆,既让大家尘埃落定,心有所依,又深深地为我们的家园难过而担忧。</p><p class="ql-block"> 我们当然知道,一切风雨终将过去。看着朋友圈里的郑重承诺,看着小区里在寒风中检测人员忙碌的身影和他们冻地通红的脸颊,看着空空荡荡的街道,我们当然知道,我们所有的坚持和坚忍、付出与拼搏,终将会云开雾散,花好月圆。</p><p class="ql-block"> 所以,我们沉重虔诚的祈祷,我们点点滴滴的行动,我们默默付出,负重前行。哪里的如画江山、似水流年,没有过风雨如磐、山高路险。</p><p class="ql-block"> 祝福祖国平安!</p> <p class="ql-block">断舍离</p><p class="ql-block"> 搬来新家已经五年了,旧家时租时闲。还是暑假的时候,和妻子商量,趁着房子空闲,简单的收拾一下。找了人粉刷了一下,换了灯,旧房子又亮堂起来,让本来已经不愿居住的我们,又有些恋恋不舍。</p><p class="ql-block"> 收拾那些旧橱柜,旧物已经丢弃过多次了,仍然有些零零散散的东西,已经没有用处了,却又不舍得丢弃。当年戴起来洋洋得意的摩托罗拉bp机,一把不知道开过多少瓶啤酒、记录了多少次温馨聚会的开瓶器,书橱里陪伴儿子童年的动画光盘,一本大学时候的标本册,里面的枫叶已经粉蚀成灰……。</p><p class="ql-block"> 林林总总的小东西,记录着多少平常生活的点点滴滴与酸甜苦辣。长长的路途上,聚散离合的故人,若隐若现的旧事,起起伏伏的心魂,托付于一件件锈迹斑斑的锁钥、茶壶、饭碗,不见时也无所想,重新把手,却是那样的怅然不舍。</p><p class="ql-block"> 我当然知道,我无法把每一件旧物带到新家。就像,我不能带着所有记忆前行。人生八苦,求不得为其一,爱别离也为其一。我们孜孜以求,背负着太多,却唯觉得到太少。回头时,竟发现有太多东西,是我们本来不需要的,或者早已该舍弃的。无论浮名还是末利,抑或新玩还是旧爱,人生的意义,不过是寻找与舍弃!</p><p class="ql-block"> 欲求本心,终须舍弃浮华!</p> <p class="ql-block">致故乡</p><p class="ql-block">是什么让我迎风成长</p><p class="ql-block">在春夏秋冬里行走阳光</p><p class="ql-block">是这块热土</p><p class="ql-block">赋予我跋涉的力量</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">是什么让我深情一往</p><p class="ql-block">在山长水阔里岁月安详</p><p class="ql-block">是这座小城</p><p class="ql-block">指引我回归的方向</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">是什么让我热泪盈眶</p><p class="ql-block">在日月轮转里久久回望</p><p class="ql-block">是这句乡音</p><p class="ql-block">萦绕我毕生的怀想</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">饱经风霜</p><p class="ql-block">赋你一路荣光</p><p class="ql-block">历尽苦难</p><p class="ql-block">与我安然无恙</p> <p class="ql-block">满船空载明月归</p><p class="ql-block"> 这是唐代德诚禅师《船居》中的一句,原诗为“千尺丝纶直下垂,一波才动万波随。夜静水寒鱼不食,满船空载明月归”。</p><p class="ql-block"> 我天性驽钝,慧心不够,不能全然领悟其中的禅意,然大意了然。下垂的千尺丝纶,当然是世间浮沉升腾的万丈红尘与柴米油盐,也因了它,才会有芸芸众生前赴后继的不锲追逐,世界乃万波相随,云蒸霞蔚。</p><p class="ql-block"> 德诚禅师的本意是要夜静水寒时,鱼儿不再贪恋饵食,那么也就可以功德圆满的载月而归了。我们当然知道,这无法全然做到。且不说社会进步、人类文明的廓大命题,即是安身立命的个人生存,也由不得我辈人等“为五斗米而折腰”。</p><p class="ql-block"> 前者,看到当代有终南山的隐者,其生活的石室,虽然简陋,却不乏现代文明的痕迹。是啊,社会洪流,滚滚向前,裹挟着每个人前行。若一味地追逐桃源,且不说于世无补,显得矫情之余,更难免有餐风露宿茹毛饮血之虞。然而,世事匆忙,若处处动心,则不免一生慌张,片刻不得安宁,更不必说“满船空载明月归”了!</p><p class="ql-block"> 是故,朝就城中业,暮拂桥边柳。有入世的决心与方法,也有疏离的情怀与境界,是为不惑,近于参悟了吧!</p> <p class="ql-block">三杯茶</p><p class="ql-block"> 这场疫情的回马枪,让我们本已归复正常的生活,瞬间又按下了暂停键。每天的太阳还是从高城下的冬林里冉冉升起,带着无限的光芒与希望,又落在西山的悠远苍茫中,留下落霞和归鸟在云天无心地倦飞。</p><p class="ql-block"> 宽阔的马路上,再没有了往日的车水马龙。路畔的河冰,在柔暖的冬阳下,粼粼地闪着光,映着岸边槐杨的疏枝和枝头突兀的鹊巢。夜晚的霓虹依旧,只是没有了夜行的人,这个冬天显得更加清冷了。</p><p class="ql-block"> 隔离的日子,原来早睡早起、晨行暮归的生活习惯不复存在,一切也都在重新建立。不疾不徐的早饭结束,已是上午九点。简单收拾后,沏上一杯绿茶,放上音乐,我开始一天的报表,妻子也在客厅抄写她的读书笔记。</p><p class="ql-block"> 临近中午,在妻子的坚持下,按猫画虎地做一遍八段锦,聊作运动。</p><p class="ql-block"> 午饭结束,已是两点。短暂的午休后,冬日已经转过南楼,阳光懒洋洋的洒在窗台。我也懒洋洋地换上一杯茶,小犬多多一如既往地欢心雀跃,它在庆祝我们的起床,更喜欢我们这样的家居生活。</p><p class="ql-block"> 消息大多来自手机,有了春天的隔离经验,大家并不惊慌。政府和社区考虑到了每个方面,从水电暖的供应,到肉蛋奶的配送。核酸检测有条不紊,却没有太多担心,从大家的谈笑中能看出从容与平和。</p><p class="ql-block"> 晚饭后,沏上一杯红茶,打开电视,新闻中世界依旧婆娑。和隔离在市区的儿子视频,此刻的嘘寒问暖倍觉温馨。茶色渐渐淡时,一天的生涯也到了结束时分。</p><p class="ql-block"> 这样的日子已经十天,我不知道还要多久。我们知道这个世界并不完美,但以这样决绝而无奈的形式停下来进行检视和修复,却不是我们的初衷,何况,需要太多的人,正在夜以继日地为我们付出。</p><p class="ql-block"> 朋友圈里说,楼下杏树的芽苞又大了些。是啊,没有过不去的冬天,也没有等不来的归雁。</p><p class="ql-block"> 春暖花开的时候,我在城南等你。</p> <p class="ql-block">冬晨</p><p class="ql-block">流年不可追</p><p class="ql-block">人生徒存悔</p><p class="ql-block">遥望冬林日</p><p class="ql-block">又带满城晖</p><p class="ql-block">曾怜海棠落</p><p class="ql-block">更喜雨燕飞</p><p class="ql-block">相期城南绿</p><p class="ql-block">把手踏翠微</p> <p class="ql-block">凭栏雪</p><p class="ql-block"> 小城夜雪,朔风过平野。南河万丈冰,西门人踪灭,空空世界。沧海幻桑田,冷暖交结。</p><p class="ql-block"> 晓灯初歇,寒日起高阙。楼前草色旧,堤上柳影斜,苒苒不绝。春去复春归,风雨相约。</p> <p class="ql-block">纸上生平</p><p class="ql-block">我走过你走过的路</p><p class="ql-block">算不算相逢</p><p class="ql-block">我吹过你吹过的风</p><p class="ql-block">算不算相拥</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我听过你听过的歌</p><p class="ql-block">算不算深情</p><p class="ql-block">我看过你看过的花</p><p class="ql-block">算不算同行</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">世间最深的相遇</p><p class="ql-block">在淡淡墨香里分明</p><p class="ql-block">千载峥嵘</p><p class="ql-block">红尘难得的回眸</p><p class="ql-block">因殷殷字符而心动</p><p class="ql-block">关山相通</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">悲欢阅尽</p><p class="ql-block">盛衰随风</p><p class="ql-block">一页云烟散</p><p class="ql-block">江上数峰青</p> <p class="ql-block">新雪</p><p class="ql-block"> 夜来新雪如约,凭栏东望,城池巍然,乔木萧瑟,江山肃穆,人迹渺然。</p><p class="ql-block"> 遥忆生平,或踏雪寻梅,或煮酒听雪,故人故迹,皆成故事矣。今逢疫变,蜗居于一室,夜雪如旧,而不复昨日风雅也。</p><p class="ql-block"> 世事流转无常,人事代谢频仍。而江山如故,风雨相约,四季无改。城南池水,冻融合于时序;陌上草木,开合付于雨风。天地自有其道,万物无非过客。</p><p class="ql-block"> 是故,时事虽艰,而夜雪如旧;严冬虽久,不废春暖花开。</p><p class="ql-block"> 一城苍茫,且凭栏也!</p> <p class="ql-block">凭栏</p><p class="ql-block">无限江山且凭栏</p><p class="ql-block">西风丽日望雄关</p><p class="ql-block">万巷千街无人迹</p><p class="ql-block">曲水高城渺云烟</p><p class="ql-block">曾经沧海困顿久</p><p class="ql-block">休道人间行路难</p><p class="ql-block">缚罢瘟魔一杯酒</p><p class="ql-block">春归时节踏南川</p> <p class="ql-block">午醒</p><p class="ql-block">西照惊醒庄周梦</p><p class="ql-block">光影生涯似空空</p><p class="ql-block">不觉半世烂柯生</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">人间长恨是匆匆</p><p class="ql-block">秋风起时忆春风</p><p class="ql-block">此山更与彼山同</p> <p class="ql-block">出关</p><p class="ql-block">冬日朗朗似春生</p><p class="ql-block">误把西风作东风</p><p class="ql-block">月来初行旧城路</p><p class="ql-block">莲湖犹结百丈冰</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">人间几回又春风</p><p class="ql-block">最是时节赚平生</p><p class="ql-block">闻道江南梅开早</p><p class="ql-block">且待新茶洗新盅</p> <p class="ql-block">荒台</p><p class="ql-block">半城烟火近高台</p><p class="ql-block">萋萋芳草碧千载</p><p class="ql-block">城头日月催行色</p><p class="ql-block">水上杨柳暗青苔</p><p class="ql-block">南来飞燕北归鸿</p><p class="ql-block">东湖紫气西山霭</p><p class="ql-block">悠悠天地芸芸众</p><p class="ql-block">对此不必叹盛衰</p> <p class="ql-block">立春远望</p><p class="ql-block"> 迟迟斜阳暮,高楼望断,黯黯天涯路。西风软,残冰消,立春天气,征帆初驻。回首,旧城冷落,山远水阔,空惹沉吟无数。</p><p class="ql-block"> 春秋快,从来冷暖自度。海棠心事,燕子深情,几许明月吩咐。风雨催促,霜雪入户,忍教华年虚度。匆匆,杨柳绿处,又是一番繁复!</p> <p class="ql-block">流光</p><p class="ql-block">冬日时光似个长</p><p class="ql-block">日影绕过小轩窗</p><p class="ql-block">轻翻纸书如雷鸣</p><p class="ql-block">惊醒小犬梦黄粱</p> <p class="ql-block">重上南浦</p><p class="ql-block">不觉南浦过东风</p><p class="ql-block">一汀白茅斜阳中</p><p class="ql-block">堪堪流年又将尽</p><p class="ql-block">陌上重见白头翁</p> <p class="ql-block">开篇</p><p class="ql-block">无限江山再凭栏</p><p class="ql-block">神州浩荡苍茫间</p><p class="ql-block">历尽长途三冬雪</p><p class="ql-block">又逢人间二月天</p><p class="ql-block">东湖西桥俱有意</p><p class="ql-block">海棠垂柳亦堪怜</p><p class="ql-block">我心自有春风过</p><p class="ql-block">年年花开到城南</p> <p class="ql-block">节后</p><p class="ql-block">从来盛事如盛景</p><p class="ql-block">佳节余味入春风</p><p class="ql-block">斜阳又落长亭外</p><p class="ql-block">行人更在落霞东</p> <p class="ql-block">春归</p><p class="ql-block">常问谁遣春风归</p><p class="ql-block">唤取城南彩鸢飞</p><p class="ql-block">行人若寻旧行迹</p><p class="ql-block">木兰枝头白云堆</p> <p class="ql-block">春信</p><p class="ql-block">闻道湖上绽春梅</p><p class="ql-block">满城尽往探芳菲</p><p class="ql-block">由来春信乘南风</p><p class="ql-block">踏过小城更向北</p> <p class="ql-block">西溪春早</p><p class="ql-block">西溪黄花知春早</p><p class="ql-block">柳条风里堪堪小</p><p class="ql-block">行人贪看梅花意</p><p class="ql-block">不觉随波过石桥</p> <p class="ql-block">春月</p><p class="ql-block">万古明月千载城</p><p class="ql-block">皎皎玉盘映霓虹</p><p class="ql-block">梅花不问行人事</p><p class="ql-block">西溪深处梦春风</p> <p class="ql-block">春雨二首</p><p class="ql-block">一</p><p class="ql-block">夜雨入春城</p><p class="ql-block">青枝润晓风</p><p class="ql-block">应知桥边梅</p><p class="ql-block">颜色又几重</p><p class="ql-block">二</p><p class="ql-block">由来春信随东风</p><p class="ql-block">夜来细雨入梦中</p><p class="ql-block">人间无赖是轮回</p><p class="ql-block">又听深巷流水声</p> <p class="ql-block">春雪</p><p class="ql-block">夹岸清梅次第开</p><p class="ql-block">晓共春雪且徘徊</p><p class="ql-block">一池碧水情如许</p><p class="ql-block">犹照故人看花来</p> <p class="ql-block">春归城南</p><p class="ql-block"> 经历了漫长的冬季和又一次风雨如晦的疫情催折,今年的春归格外让人期盼。</p><p class="ql-block"> 风起于青萍之末,而草色浸润于东风西渐。随着立春节气的到来,城南阳坡的砖石间,忽然有了星星点点的绿芽,勃然于荒草之间。而渐渐地,雨水过后,天气骤然变暖,水边的杨柳,也日渐有了些黄意,浅浅地,如氤氲的水墨一般,又渐渐地变浓,变绿。</p><p class="ql-block"> 每天经过石桥,桥下的河水也日渐深碧,宛如一方经年的翡翠,温润而酽浓。微风过处,水波粼粼,又潋滟似一幅上好的绸缎。时有春鸟掠过,在水中映着翩飞的墨影,就连它欢喜的鸣叫,都像是从水中捞出,带着清凌凌的水意。</p><p class="ql-block"> 而水畔的山桃,接到春日的邀约,早已迫不及待地在料峭寒风中绽放了。一朵,两朵;一树,两树;粉白的,粉红的。在依旧荒凉冷寂的初春,映着明丽的晴空和深碧的河水,让人恍惚置身于江南。</p><p class="ql-block"> 昨夜微雨未歇,淅淅沥沥又下了一天。我执伞走过石桥,桃花灼灼,荦荦于杨柳岸边。细雨落在水面,打出点点涟漪。我又不觉恍惚,自己成了那个梦里水乡的少年。</p><p class="ql-block"> 一别东风又一年,不在梅边在柳边。世间轮回,无非东风西风。人生来去,终归北城南城。春夏秋冬的变迁,不过是冷冷暖暖的心路经逢。相见欢,别亦不难。遇是缘,不遇随缘。</p><p class="ql-block"> 春又到城南。</p> <p class="ql-block">柳色</p><p class="ql-block">年年柳色趁春风</p><p class="ql-block">南川又闻青鸟鸣</p><p class="ql-block">空洲烟雨旧年草</p><p class="ql-block">长亭古道一老松</p><p class="ql-block">叹息风尘染双鬓</p><p class="ql-block">欢欣桃李唱群莺</p><p class="ql-block">别后沧海君莫问</p><p class="ql-block">行人又在长堤东</p> <p class="ql-block">惊蛰</p><p class="ql-block">桃花开过杏芽满</p><p class="ql-block">料峭东风带春寒</p><p class="ql-block">漠漠轻阴惊蛰天</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">淡淡柳影高城远</p><p class="ql-block">草木葱茏新鸟暄</p><p class="ql-block">小桥流水浅浅弯</p> <p class="ql-block">几回春咏归</p><p class="ql-block"> 与子路的治国、冉求的安邦、公西华的制礼不同,曾参的父亲曾点悠然自得地鼓瑟完毕,淡淡地说了这样一段话,从两千年的云烟中飘渺而来:“莫春者,春服既成,冠者五六人,童子六七人,浴乎沂,风乎舞雩,咏而归。”</p><p class="ql-block"> 夫子喟然叹曰:“吾与点也!”</p><p class="ql-block"> 我本以为,以孔夫子的入世,是应该更赞同子路、冉求和公西华的进取与担当的,毕竟齐家治国平天下的儒家思想,是华夏文明的主脉。毕竟,仅仅靠漫游和吟咏,是不足以安身立命和济世修齐的。</p><p class="ql-block"> 天道弘远,而百川归海;世风纷繁,而一心可守。我们无法停止晓行夜宿的尘世辛劳,却也不应舍弃春花秋月的浮光掠影。人生短短的驻足与流连,或许胜过太多我们曾在乎和追逐的生命意义。</p><p class="ql-block"> 譬如这个春日,惠风和畅,垂柳依依,夭桃灼灼。青鸟往返于轻林,春水徜徉于汀洲。黄犬蹿突于前,蛰虫朦醒于右,世事暂忘,心无尘埃,兴至而往,兴尽而归,亦浮生幸事也。</p> <p class="ql-block">杏花</p><p class="ql-block">夜来杏花细细香</p><p class="ql-block">当时只道是寻常</p><p class="ql-block">若问春风当年事</p><p class="ql-block">但说天气也无妨</p> <p class="ql-block">遇故人</p><p class="ql-block">花随流水雨随云</p><p class="ql-block">几回春色到城深</p><p class="ql-block">沧海崖头一相逢</p><p class="ql-block">举座皆是白发人</p> <p class="ql-block">径外杏花</p><p class="ql-block">径外杏花谩多姿</p><p class="ql-block">暗香随风阿谁知</p><p class="ql-block">愿得年年春归处</p><p class="ql-block">几许芳华忆青丝</p> <p class="ql-block">落杏花</p><p class="ql-block">夜雨海棠发</p><p class="ql-block">小园落杏花</p><p class="ql-block">风轻暗香远</p><p class="ql-block">随人直到家</p> <p class="ql-block">平岗木兰</p><p class="ql-block">城南有静园</p><p class="ql-block">木兰在平岗</p><p class="ql-block">微微风南来</p><p class="ql-block">灼灼花未央</p><p class="ql-block">曲水绕旧城</p><p class="ql-block">高云映新芳</p><p class="ql-block">我行且缓缓</p><p class="ql-block">又到西桥旁</p> <p class="ql-block">李花落</p><p class="ql-block">一树李花共叶生</p><p class="ql-block">点点颜色似繁星</p><p class="ql-block">忽有故人乘风来</p><p class="ql-block">繁星点点却随风</p> <p class="ql-block">春雨晨行</p><p class="ql-block"> 晨醒于青鸟啾鸣之中,小犬多多亦亟待多时。遂起床洗漱,跑步遛狗。</p><p class="ql-block"> 春分时节,惠风和畅。天色阴郁,微雨星星,空气一新。目之所及,春草勃发,嘉木萌动,万物复苏,北国春意正浓。时,杏花山桃已谢,迎春李树花残,而榆叶梅红粉正炽,海棠亭亭初绽。红花碧叶紧锣密鼓般粉墨登场,春秋大幕徐徐开启!</p><p class="ql-block"> 夫年华轮转有序,盛美景物常在。惟韶光易逝,而物是人非。故当惜时怜人,珍重情谊。此身与自然相合、与造化同修,方不负山水灵秀、运道神奇也。</p><p class="ql-block"> 思之未尽,曲径已终,途穷而返也!</p> <p class="ql-block">何以慰风尘</p><p class="ql-block"> 红尘清苦,世事微茫。如何于无涯的冷暖交替和踉跄匆忙的脚步中,保持一颗平和清朴的心,一是需要强大的自我平复能力和与世推移的辩识智慧。另外的方法,也许是一道合心的菜肴或一顿熨帖的饭食,作为风霜独领和长路颠簸后,生活给予我们的回馈吧。</p><p class="ql-block"> 红烧肉抑或凉拌笋,水煮花生还是清蒸鱼,具体的喜好因人而异。当然了,若是准备一席家宴,男女口味差别不必过多考虑,但是孩子们的偏爱理应加以优待。较之成人佐酒所青睐的卤煮和凉拌,孩子们更喜欢辣子鸡块的热烈和油焖大虾的浓郁。所以只要备足了孩子们的美食,在他们短暂地大快朵颐、人去席空之后,成人们却正襟危坐地渐入佳境。</p><p class="ql-block"> 美食往往贯穿于时节和地域。春天的小葱豆腐无疑与秋天的清蒸螃蟹有异曲同工之妙,夏天的一盆冰镇凉粉和正月的一碗东坡扣肉同样深得人心。当然了,红烧排骨则四季皆宜,清炒虾仁为老幼所爱。至于麻辣酸甜、咸香浓淡,更是南北不同,各家有别。</p><p class="ql-block"> 如果仅仅以对美食的热爱,来评判一个人的生活志趣,则未免有些粗暴。然而,无论如何,一番沧桑之后,别具匠心地采置,全神贯注地料理,然后心平气和地享用。甚者能佐以一杯酒、一盏茶,即或是一碗粥羹,然后心满意足,气定神闲地与挚友或亲朋慢慢享用,无疑是一种莫大的慰籍,甚而是一种情怀。</p><p class="ql-block"> 何以解忧,唯有杜康,是酒徒的自我开脱。但脱离了果腹的饮食,当然更具生活的情趣,也算是脱离了“低级趣味”的文化生活。</p><p class="ql-block"> 一食一粟,烹之调之,甘之怡之,为之四季,铸成生涯。</p><p class="ql-block"> 是为吃货之言也!</p> <p class="ql-block">海棠</p><p class="ql-block">一城海棠一城春</p><p class="ql-block">暗香随人到黄昏</p><p class="ql-block">若问东风当年事</p><p class="ql-block">不如看取海棠心</p> <p class="ql-block">夭桃</p><p class="ql-block">灼灼夭桃笑春风</p><p class="ql-block">行人空记南城踪</p><p class="ql-block">桃花年年何处去</p><p class="ql-block">少年犹在旧城中</p> <p class="ql-block">晨行</p><p class="ql-block">晨行过邻家</p><p class="ql-block">云生海棠发</p><p class="ql-block">人去南风起</p><p class="ql-block">隔篱落闲花</p> <p class="ql-block">深园重至</p><p class="ql-block">去年深园我来迟</p><p class="ql-block">粉棠紫李谩多姿</p><p class="ql-block">桃花流水似无意</p><p class="ql-block">枉赚庸人一阕诗</p> <p class="ql-block">夜雨</p><p class="ql-block">一夜春雨催粉樱</p><p class="ql-block">嘉木只在故城中</p><p class="ql-block">春去不须叹流水</p><p class="ql-block">年年城南望东风</p> <p class="ql-block">春晚</p><p class="ql-block">主人殷勤客更欢</p><p class="ql-block">陈酒厚意三十年</p><p class="ql-block">庭前一江东流水</p><p class="ql-block">伴我乘兴归城南</p> <p class="ql-block">春喜</p><p class="ql-block">巷口黄榆勃发</p><p class="ql-block">房前杨柳飞花</p><p class="ql-block">春风吹罢</p><p class="ql-block">双喜贴下</p><p class="ql-block">新燕又落任家</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">岁月不过桑麻</p><p class="ql-block">相逢频举酒茶</p><p class="ql-block">人间佳话</p><p class="ql-block">秋实春华</p><p class="ql-block">付于红砖碧瓦</p> <p class="ql-block">故乡</p><p class="ql-block"> 许多人说:故乡,是我们年少时极力逃离而年老时又恋恋不舍的地方。</p><p class="ql-block"> 少年情怀,喜欢漂泊。不满于故乡的艰贫困顿,贪恋外面世界的繁华陆离。却也永远远离了故乡的温暖与安逸,情愿领受着长途的霜风。直到一身疲惫遍体鳞伤,才终于从记忆的深处,打捞起故乡的袅袅炊烟和竹篱青园。</p><p class="ql-block"> 在我们的心目中,故乡总是落伍于这个时代,在滚滚向前的社会洪流中,显得那样格格不入和落寞无助。故乡的人,又总是显得那样朴拙,仿佛遗落在桃源的旧民。然而,在我不断地归乡时,才发现故乡从未脱离这个时代,虽然脚步踉跄,身形狼狈,故乡的人,也在滚滚洪流中亦步亦趋地紧紧跟随。</p><p class="ql-block"> 置身故乡,会发现这里自有它的乡野规则,每一个古铜脸庞的白胡子老人,都是一个乡村哲人,奉行着这个古老村落的纯朴而实用的法则。</p><p class="ql-block"> 所以,任何一个落魄回来或者衣锦还乡的,都不必自惭形秽或者春风得意,故乡的胸怀,就像村落四周的平野般宽广,不卑不亢、不急不缓地收纳着每一个从这里走出的少年。</p><p class="ql-block"> 陌上风去风回,深巷花开花落。有断壁残垣,苍苔霜迹,也有新墙碧瓦,少年风华。有人清晨出行,行走天涯,也有人月夜归来,仆仆风尘。而这片土地,却从未改变,改变的是草木,是行迹,是魂魄。</p><p class="ql-block"> 愿你出走半生,归来仍是少年!</p> <p class="ql-block">遛犬</p><p class="ql-block">多多偏爱石头蛋</p><p class="ql-block">丢在草丛寻不见</p><p class="ql-block">万般皆为执念苦</p><p class="ql-block">人去草枯石自现</p> <p class="ql-block">重见木瓜海棠</p><p class="ql-block">人间四月万物生</p><p class="ql-block">重园又见海棠红</p><p class="ql-block">我与春风皆过客</p><p class="ql-block">归去只在故城中</p> <p class="ql-block">紫樱</p><p class="ql-block">满城尽夸牡丹色</p><p class="ql-block">深园紫樱亦婆娑</p><p class="ql-block">等闲识得东风面</p><p class="ql-block">一树芳华自清歌</p> <p class="ql-block">春半</p><p class="ql-block">半城流云半城风</p><p class="ql-block">半城春阴半晴明</p><p class="ql-block">半行半止半一望</p><p class="ql-block">半城梧桐叶半生</p> <p class="ql-block">沧海遗珠</p><p class="ql-block"> 本来已经过了聆听鸡汤的年龄,可最近看了一些文字,觉得还是很喜欢。虽然对于冥顽不化的我已无所改变,但文字可达内心,语言直指灵魂。特意留存,算是沧海拾贝吧。</p><p class="ql-block"> 人生最好的三种状态:不期而遇,不言而喻,不药自愈。人生最差的三种状态:情不自禁,言不由衷,身不由己。</p><p class="ql-block"> 药不治相思,酒不解千愁。</p><p class="ql-block"> 人不如旧,衣不如新,你我不及初识,来去万般无奈。</p><p class="ql-block"> 看透个中沧桑事,怎奈已是剧中人。</p><p class="ql-block"> 在繁华里自律,在落魄中自励,在尘埃里自尊,在伤痛里自愈。</p><p class="ql-block"> 平生敢于与自己对抗,才有资本与自己和解。</p><p class="ql-block"> 深情不及久伴,厚爱无需多言。</p><p class="ql-block"> 风继续吹,花继续开。</p><p class="ql-block"> 陌上人如玉,公子世无双。</p> <p class="ql-block">春夜月归</p><p class="ql-block"> 春夜,友人相约,尽兴而归,过南城。</p><p class="ql-block"> 时春寒稍歇,沙尘初定。有弦月扶摇于西天,华塔琉璃于旧城。东风暗送花香,南河暂停游船。草木一新,且绿寻常巷陌;旅人如织,争看涅槃古城。</p><p class="ql-block"> 世间春风常在,而盛景难留;佳期常有,而素心难得。是故,遇于一时一世、一人一地、一情一境,合于一言,倾于一心,则胜于春风万种,秋月千般也。</p><p class="ql-block"> 世间本无春风,其在于人心,亦无秋月,其不过冷暖。</p><p class="ql-block"> 其思未竟,而又过西桥。</p>