<p class="ql-block">二月,诗人几多叹息、几多赞美。原来,皆因暖的色彩、清的气息。那怕春寒料峭,东风无力。春,已在这里。</p> <p class="ql-block">二月二日江上行,东风日暖闻吹笙。</p><p class="ql-block">花须柳眼各无赖,紫蝶黄蜂俱有情。</p> <p class="ql-block">五原春色旧来迟,二月垂杨未挂丝。</p><p class="ql-block">即今河畔冰开日,正是长安花落时。</p> <p class="ql-block">草长莺飞二月天,拂堤杨柳醉春烟。</p><p class="ql-block">儿童散学归来早,忙趁东风放纸鸢。</p> <p class="ql-block">碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。</p><p class="ql-block">不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。</p> <p class="ql-block">二月江南花满枝,他乡寒食远堪悲。</p><p class="ql-block">贫居往往无烟火,不独明朝为子推。</p> <p class="ql-block">二月巴陵日日风,春寒未了怯园公。</p><p class="ql-block">海棠不惜胭脂色,独立蒙蒙细雨中。</p>