李禹辰“诗意馨苑”(24)—八下古诗词

chen

<p class="ql-block" style="text-align: center;">《桃花源记》</p><p class="ql-block" style="text-align: center;">【东晋】陶渊明</p><p class="ql-block"> 晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。</p><p class="ql-block">  林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐。</p><p class="ql-block">  见渔人,乃大惊,问所从来。具答之。便要还家,设酒杀鸡作食。村中闻有此人,咸来问讯。自云先世避秦时乱,率妻子邑人来此绝境,不复出焉,遂与外人间隔。问今是何世,乃不知有汉,无论魏晋。此人一一为具言所闻,皆叹惋。余人各复延至其家,皆出酒食。停数日,辞去。此中人语云:“不足为外人道也。”</p><p class="ql-block">  既出,得其船,便扶向路,处处志之。及郡下,诣太守,说如此。太守即遣人随其往,寻向所志,遂迷,不复得路。</p><p class="ql-block">  南阳刘子骥,高尚士也,闻之,欣然规往。未果,寻病终。后遂无问津者。</p> <div style="text-align: center;">《关雎》</div><div style="text-align: center;">选自《诗经》</div><div style="text-align: center;">关关雎鸠,在河之洲。</div><div style="text-align: center;">窈窕淑女,君子好逑。</div><div style="text-align: center;">参差荇菜,左右流之。</div><div style="text-align: center;">窈窕淑女,寤寐求之。</div><div style="text-align: center;">求之不得,寤寐思服。</div><div style="text-align: center;">悠哉悠哉,辗转反侧。</div><div style="text-align: center;">参差荇菜,左右采之。</div><div style="text-align: center;">窈窕淑女,琴瑟友之。</div><div style="text-align: center;">参差荇菜,左右芼之。</div><div style="text-align: center;">窈窕淑女,钟鼓乐之。</div> <div style="text-align: center;">《蒹葭》</div><div style="text-align: center;">选自《诗经》</div><div style="text-align: center;">蒹葭苍苍,白露为霜。</div><div style="text-align: center;">所谓伊人,在水一方。</div><div style="text-align: center;">溯洄从之,道阻且长。</div><div style="text-align: center;">溯游从之,宛在水中央。</div><div style="text-align: center;">蒹葭萋萋,白露未晞。</div><div style="text-align: center;">所谓伊人,在水之湄。</div><div style="text-align: center;">溯洄从之,道阻且跻。</div><div style="text-align: center;">溯游从之,宛在水中坻。</div><div style="text-align: center;">蒹葭采采,白露未已。</div><div style="text-align: center;">所谓伊人,在水之涘。</div><div style="text-align: center;">溯洄从之,道阻且右。</div><div style="text-align: center;">溯游从之,宛在水中沚。</div> <div style="text-align: center;">《小石潭记》</div><div style="text-align: center;">【唐】柳宗元</div> 从小丘西行百二十步,隔篁竹,闻水声,如鸣珮环,心乐之。伐竹取道,下见小潭,水尤清冽。全石以为底,近岸,卷石底以出,为坻,为屿,为嵁,为岩。青树翠蔓,蒙络摇缀,参差披拂。<br>  潭中鱼可百许头,皆若空游无所依,日光下澈,影布石上。佁然不动,俶尔远逝,往来翕忽,似与游者相乐。<br>  潭西南而望,斗折蛇行,明灭可见。其岸势犬牙差互,不可知其源。<br>  坐潭上,四面竹树环合,寂寥无人,凄神寒骨,悄怆幽邃。以其境过清,不可久居,乃记之而去。<br>  同游者:吴武陵,龚古,余弟宗玄。隶而从者,崔氏二小生,曰恕己,曰奉壹。<br> <div style="text-align: center;">《式微》</div><div style="text-align: center;">选自《诗经》</div><div style="text-align: center;">式微,式微,胡不归?</div><div style="text-align: center;">微君之故,胡为乎中露?</div><div style="text-align: center;">式微,式微,胡不归?</div><div style="text-align: center;">微君之躬,胡为乎泥中?</div> <div style="text-align: center;">《子衿》</div><div style="text-align: center;">选自《诗经》</div><div style="text-align: center;">青青子衿,悠悠我心。</div><div style="text-align: center;">纵我不往,子宁不嗣音?</div><div style="text-align: center;">青青子佩,悠悠我思。</div><div style="text-align: center;">纵我不往,子宁不来?</div><div style="text-align: center;">挑兮达兮,在城阙兮。</div><div style="text-align: center;">一日不见,如三月兮!</div> <div style="text-align: center;">《北冥有鱼》</div><div style="text-align: center;">节选《庄子》</div> 北冥有鱼,其名为鲲。鲲之大,不知其几千里也;化而为鸟,其名为鹏。鹏之背,不知其几千里也;怒而飞,其翼若垂天之云。是鸟也,海运则将徙于南冥。南冥者,天池也。《齐谐》者,志怪者也。《谐》之言曰:“鹏之徙于南冥也,水击三千里,抟扶摇而上者九万里,去以六月息者也。”野马也,尘埃也,生物之以息相吹也。天之苍苍,其正色邪?其远而无所至极邪?其视下也,亦若是则已矣。<br> <div style="text-align: center;">《庄子与惠子游于濠梁之上》</div><div style="text-align: center;">选自《庄子》</div> 庄子与惠子游于濠梁之上。庄子曰:“鲦鱼出游从容,是鱼之乐也。”惠子曰:“子非鱼,安知鱼之乐?”庄子曰:“子非我,安知我不知鱼之乐?”惠子曰:“我非子,固不知子矣;子固非鱼也,子之不知鱼之乐,全矣!”庄子曰:“请循其本。子曰‘汝安知鱼乐’云者,既已知吾知之而问我,我知之濠上也。”<br> <div style="text-align: center;">《虽有佳肴》</div><div style="text-align: center;">节选《礼记》</div> 虽有嘉肴,弗食,不知其旨也;虽有至道,弗学,不知其善也。是故学然后知不足,教然后知困。知不足,然后能自反也;知困,然后能自强也。故曰:教学相长也。《兑命》曰“学学半”,其此之谓乎!<br> <div style="text-align: center;">《大道之行也》</div><div style="text-align: center;">节选《礼记》</div> 大道之行也,天下为公,选贤与能,讲信修睦。故人不独亲其亲,不独子其子,使老有所终,壮有所用,幼有所长,矜、寡、孤、独、废疾者皆有所养,男有分,女有归。货恶其弃于地也,不必藏于己;力恶其不出于身也,不必为己。是故谋闭而不兴,盗窃乱贼而不作,故外户而不闭,是谓大同。<br>