君不见黄河之水天上来,奔流到海不复回。

魏金彪

<p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">《将进酒》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">李白</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">君不见黄河之水天上来,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">奔流到海不复回。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">君不见高堂明镜悲白发,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">朝如青丝暮成雪。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">人生得意须尽欢,莫使金樽空对月。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">天生我材必有用,千金散尽还复来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">烹羊宰牛且为乐,会须一饮三百杯。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">岑夫子,丹丘生,将进酒,杯莫停。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">与君歌一曲,请君为我倾耳听:</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">钟鼓馔玉不足贵,但愿长醉不复醒。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">古来圣贤皆寂寞,惟有饮者留其名。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">陈王昔时宴平乐,斗酒十千恣欢谑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">主人何为言少钱,径须沽取对君酌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">五花马、千金裘,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">解读:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">《将进酒》篇幅不算长,却五音繁会,气象不凡。它笔酣墨饱,情极悲愤而作狂放,语极豪纵而又沉着。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">诗篇具有震动古今的气势与力量,这诚然与夸张手法不无关系,比如诗中屡用巨额数目字(“千金”、“三百杯”、“斗酒十千”、“千金裘”、“万古愁”等等)表现豪迈诗情,同时,又不给人空洞浮夸感,其根源就在于它那充实深厚的内在感情,那潜在酒话底下如波涛汹涌的郁怒情绪。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">此外,全篇大起大落,诗情忽翕忽张,由悲转乐、转狂放、转愤激、再转狂放、最后结穴于“万古愁”,回应篇首,如大河奔流,有气势,亦有曲折,纵横捭阖,力能扛鼎。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">其歌中有歌的包孕写法,又有鬼斧神工、“绝去笔墨畦径”之妙。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">《唐诗别裁》谓“读李诗者于雄快之中,得其深远宕逸之神,才是谪仙人面目”,此篇足以当之。</span></p>