荷花在诗“池”盛开,醉染了岁月流年

竹风

<p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">光阴似箭,日月如梭,来不及细数夏花,抬头已是秋月。秋天款款而至,夏花渐渐化泥。而美丽多情的荷花,在秋阳下依然绽放着精彩,怒放着生命!</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">周末,我与家人兴致勃勃地走进洞庭湖畔小游荷塘。站在大堤放眼望去,满目皆是“罗裙波浪翻,小荷笑开颜,蜂蝶采荷忙,岸边柳如烟”,秋风拂裳,荷香袭人,千亩荷塘,万般风情。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">眼前的荷花尚且如此动心醉人,而那盛开在远方诗“池”里的荷花又是何等的芬芳诱人?何等的多情迷心?</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">灼灼荷花瑞,亭亭出水中。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">一茎孤引绿,双影共分红。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">色夺歌人脸,香乱舞衣风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">名莲自可念,况复两心同。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">民俗文化先师杜公瞻视“并蒂”莲花为爱情的象征。诗中的荷花笔直立在水面,鲜艳夺目,吉祥和瑞。一茎荷叶一抹绿,两花相悦共分红。秀色容颜如歌女,香气馥郁弄衣风。莲花并蒂总相思,心心相印总相同。诗人以“荷”喻人,藉“荷”抒怀,展现了他热爱生活,向往着伴侣相依相牵的真实情感。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">吴姬越艳楚王妃,争弄莲舟水湿衣。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">来时浦口花迎入,采罢江头月送归。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">荷叶罗裙一色裁,芙蓉向脸两边开。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">乱入池中看不见,闻歌始觉有人来。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">大唐盛世的莲花开得眼花缭乱,王昌龄诗里的“小舞妃”简直就是“一花一世界,一池一天堂”。笔下的荷花怒放在盛夏,美若吴姬、越艳、楚王妃的采莲女进入荷塘,扰乱了视线,让人分不清何为叶何为裙,分不清何为花何为脸,一阵歌声起,方知丽人在花间。诗人以“荷”造势,以“荷”应景,把一幅“舟载妃,花迎人,歌声扬,月送归”的画面送入人们眼帘。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">浮香绕曲岸,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">圆影覆华池。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">常恐秋风早,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">飘零君不知。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">在卢照邻的笔下,轻幽的荷香,朗绕在弯曲的池岸;圆圆的荷叶覆盖着美丽的水池。出生望族,却体弱多病,又抱负远大的卢照邻,看着池中静静舒展的睡莲,不禁唤起依恋之情。一生多舛,仕途坎坷,经历曲折的他,担心萧瑟的秋风会来得太早,还未及饱赏的荷花就会凋谢。诗人的《曲池荷》表达了他一心向上的愿望,抒发了本人抱才不遇,早年零落,对美好难以割舍的感慨!</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">涉江玩秋水,爱此红蕖鲜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">攀荷弄其珠,荡漾不成圆。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">佳人彩云里,欲赠隔远天。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">相思无因见,怅望凉风前。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">屡屡遭贬,隐居漫游的生活,让李白深深爱上洞庭湖水和湖水养育的荷花。眼里湛蓝的秋水一洗如碧,胭红如酒的芙蕖摇曳多情。攀折一支欲赠“秋水伊人”,但叶上晶莹的露珠刹那间“不成圆”,滴入水中荡然逝去,些许失落涌上心头。此刻,诗人遥想云端有位佳人,因为天隔一方,不能相见,顿生欲求不能的忧思。诗人伫立秋风之中,眼望秋江,思绪无限。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">谁说漂落不可怜,万千愁怅水云间。长相思,长相念,对此茫茫,不觉成长叹!</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">世间花叶不相伦,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">花入金盆叶作尘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">惟有绿荷红菡萏,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">卷舒开合任天真。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">此花此叶常相映,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">翠减红衰愁杀人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;"></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">李商隐认为,万紫千红百花中,惟有荷花重情重义,花、叶“荣辱与共,兴衰并存”。诗人笔下如同玉碗的荷花有开有合,荷叶有卷有舒,花与叶长相映,不离不弃,若花落之时,便是叶枯之日,众人为之惋惜。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">李商隐博学多才,苦于无人推荐,倍受排挤。“诗家总爱西昆好,独恨无人作郑笺”。一首《赠荷花》表达了他渴求知己,寄托政治理想的心声!</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">绿盖半篙新雨,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">红香一点清风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">天赋本根如玉,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">濂溪以道心同。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">大雨下过,宋伯仁只身来到池塘,看到雨水沐浴后的荷花欲开欲合,清婉如玉,绿盖掩映,婀娜多姿。如此清新秀色,诗人不由产生与周敦颐“予独爱莲”的同感,盛赞荷花“出淤泥而不染”。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">荷花开后西湖好,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">载酒来时。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">不用旌旗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">前后红幢绿盖随。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">画船撑入花深处,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">香泛金卮。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">烟雨微微。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">一片笙歌醉里归。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">欧阳修遭贬以后,远离官场,载酒与友泛舟香荷盛开后的西湖,不用仪仗,荷花荷叶紧跟随。船至荷花丛深处,捧杯饮香,高歌畅怀,微薰细雨,梦幻归来,带回来的是一颗洒脱的心,一份自信豪迈感!</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">毕竟西湖六月中,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">风光不与四时同。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">接天莲叶无穷碧,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">映日荷花别样红。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">净慈寺送别林子方,杨万里用“荷花开在天地间”盛景挽留挚友。面对朝政在身欲留不能的林子方,诗人挥毫泼墨,以一句“接天莲叶无穷碧,映日荷花别样红”的诗句,把一湖波澜壮阔的荷花赠予了友人。笔下那密密层层的荷叶与蓝天相接,一片无边的青翠碧绿;那亭亭玉立的荷花在阳光下绽蕾盛放,鲜艳娇红。诗人的情感、胸怀、志向、才气和刚柔的魅力尽在一池荷花中!</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">泉眼无声惜细流,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">树阴照水爱晴柔。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">小荷才露尖尖角,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">早有蜻蜓立上头。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">杨万里既爱荷花大红大绿的波澜壮阔,也爱荷花静雅秀丽的小池清婉。《小池》中的初夏池塘细细柔柔,池、泉、流、荷、蜻蜓栩栩如生,动感醉人,幽香浸心!</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">玉蕊丝丝溢芳心,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">丽葩瓣瓣不染尘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">莲花本根皆是宝,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">千古诗坛咏到今。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">荷花,或称菡萏,或曰芙蕖,品种繁多,花期极长,芳香经年,可食用强体,可入药健身,用途广泛,寓意深远,深博人们喜爱。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">荷花,人们爱其“出淤泥而不染”的圣洁,爱其“花叶不离不弃”的坚决,爱其“本根皆是宝”的自重,爱其“抱残守缺”的善德。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">荷花,在国人的眼里,它不单是一种植物,更是一种象征道德、修养、品质、气节等人格力量的华夏传统文化,国人用诗歌词赋颂之,咏之,这一咏便是千年!</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p><br></p><p>文字:竹风</p><p>图片:部分手机随拍/部分选自网络(致谢原作者)</p>