<h3><font color="#010101"> 《道可道,非常道》<br> 道者,天下之通则也,万物之至理也,亘古不易之法则也。“道也者,不可须臾而离也,可离非道也。”道可道,非常道。道者,言语不能述也。本然之性,可意会不可言传也。故老子出关,不欲文字,令邑强请,乃留千言。如释迦之说法四十九年,却道:“吾未曾说一句法”。《金刚经》更言:“若人言如来有所说法,即为谤佛。”<br> 何哉?如来之说法者,喻也,乃指月之指,非是法体。世人愚迷,不解如来之说法义,寻章摘句,惯于文字中取。故禅宗大德当头棒喝,不许发一言而体认法性。然众生障重,得悟者终是寥寥。然则佛所悟之真如法性可谓道哉?<br> 古有二见,一曰同,二曰异。愚以为至理通则,岂可二异?若至道有二,则必真伪并存。故佛道之争由来久矣!然纵观佛道二理:老子观道立于有,佛陀识性立于空。老子言无,则实有,佛陀言空则非空。老子志在言道之微以化万物;佛陀志之言破空有二见而归自性。老子言道化天地万物;佛陀言天地万物唯识所现,至此则泾渭分矣。<br> 故立道为基以言绘事,说道法自然。若立真如法性以为绘事,说万法唯心。似此,则画可殊途也。前者,唯法自然之实即得绘事之能,此见者,西画写实之仿佛也。故吴冠中言:“愈是自然愈得其妙”。后者,法心之得随意变化。如此,则抽象派与国画可相仿佛也。<br> 然则澄怀观象,岂可离心!纵情笔墨焉废造化?故唐张璪言,画之道贵“外师造化,中得心源”。</font><span style="color: rgb(1, 1, 1); line-height: 1.8;">人之观物映心,必观物而有心得,若外无尘境,必无心得。然则,亦非客观尽现,而能为画,必假以思虑,剪裁、调整、美化始能入妙。</span><br><font color="#010101"> 儒家亦言:“致知在格物”,格物者,辨明万物之理也。然则宋儒以为天地之法皆一个理字。理者,化生天地万物之至道也。故物未生而理已成矣。是以天尊地卑,男尊女卑。在天敬神明,在朝敬帝王,在家敬父母。帝为臣纲,父为子纲,夫为妻纲……故万物生而有理,必以教化而入儒理也。然王阳明格竹之理三日,以致呕血,始才大改儒路以入心学,导儒归禅,使儒学入佛知见矣。<br> 故今之画道分歧,无外乎佛道而矣,道以法万物以存其实,若不以心驭道,则画道穷矣。就外师造化能毕现致微者莫过于摄影,然于绘事更有何意哉?故以心驭道乃画之妙奥也,非摄影所能取代也已。人以其心乃感知万物,乃以性情而有差别,归于庐中坐可思忆天地万物,画于纸上不必拘泥造化。随心之喜好,“上穷碧落下黄泉”心念能及,画亦能及。何也?“由心故画耳”。<br> 妙见笔</font></h3> <h3><b><font color="#010101">清流派创始人<br> 陈泊清先生<br> 甘肃平凉人,自幼攻书画,后遇张仃、陈谋等大家指导,画技大进。早年曾临古供画于荣宝斋,后辗转南北,便历名山大川,得山水真意。<br> 机缘巧合,后于白庚延之思想导师处悟得画道,明山水正理。经数载磨砺,汇古今妙法于一炉。涵养性德,于禪门入,融画道与佛理中。创清流山水,自成一家。</font></b></h3> <h3><font color="#010101">高僧入定图</font></h3> <h3><font color="#010101">高山流水</font></h3> <h3><font color="#010101">洒落出重云</font></h3> <h3><font color="#010101">山不厌高</font></h3> <h3><font color="#010101">观瀑图</font></h3> <h3><font color="#010101">禅画</font></h3> <h3><font color="#010101">闭门木叶下,始觉秋非春</font></h3> <h3><font color="#010101">高山流泉</font></h3> <h3><font color="#010101">严陵归钓图</font></h3> <h3><font color="#010101">黄山烟云</font></h3> <h3><font color="#010101">松瀑图</font></h3> <h3><font color="#010101">梅溪客话图</font></h3> <h3><font color="#010101">画溪访友图</font></h3> <h3><font color="#010101">访友图</font></h3> <h3><font color="#010101">踏歌图</font></h3> <h3><font color="#010101">禅画-寒山住山图</font></h3> <h3><font color="#010101">云水禅心</font></h3> <h3><font color="#010101">黄山松云图</font></h3> <h3><font color="#010101">千峰积翠</font></h3> <h3><font color="#010101">局部</font></h3> <h3><font color="#010101">张翰归隐图</font></h3> <h3><font color="#010101">漓江雨后</font></h3> <h3><font color="#010101">云山访友图</font></h3> <h3><font color="#010101">清泉出深山</font></h3> <h3><font color="#010101">壶口滔声</font></h3> <h3><font color="#010101">云蒸霞蔚</font></h3> <h3><font color="#010101">青山都是好屏风</font></h3> <h3><font color="#010101">峡江云绕千峰奇</font></h3> <h3><font color="#010101">轻舟已过万重山</font></h3> <h3><font color="#010101">清泉出深山</font></h3> <h3><font color="#010101">三清秀色入梦来</font></h3> <h3><font color="#010101">局部一</font></h3> <h3><font color="#010101">局部二</font></h3> <h3><font color="#010101">局部三</font></h3> <h3><font color="#010101">局部四</font></h3> <h3><font color="#010101">禅画</font></h3> <h3><font color="#010101">平沙落照</font></h3> <h3><font color="#010101">侬将心事付于谁</font></h3> <h3><font color="#010101">局部</font></h3> <h3><font color="#010101">禅画---你见与不见,我都在那里</font></h3> <h3><font color="#010101">局部一</font></h3> <h3><font color="#010101">局部二</font></h3> <h3><font color="#010101">局部三</font></h3> <h3><font color="#010101">寒林空见日斜时</font></h3> <h3><font color="#010101">烟雨崆峒</font></h3> <h3><font color="#010101">局部一</font></h3> <h3><font color="#010101">局部二</font></h3> <h3><font color="#010101">局部三</font></h3> <h3><font color="#010101">局部四</font></h3>