<p> 回乡偶书 二首·其一</p><p> 唐代·贺知章</p><p>少小离家老大回, 乡音无改鬓毛衰。</p><p>儿童相见不相识, 笑问客从何处来。</p> <p> 《渡漢江》</p><p> 李颖</p><p>嶺外音書絶,經冬後立春。</p><p>近鄉情更怯,不敢问来人。</p>