庭院深深

泥巴人的脚

<h3>摄影后期:泥巴人的脚</h3><h3>出 镜:苿莉 温馨</h3><h3>文 字:江巴适</h3> <p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"></h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">积百年造化,高墙黛瓦,雕龙画凤,书香门第。楼梯轻嗑,轩窗紧闭,仿佛隔了红尘,落个庭院深深……。</h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">捻丝绢,摇团扇,一缕轻风,幽幽暗暗之中,锁了清秋。一盏茶的谈资,都是琴棋书画,花卉女红。</h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">时光慵懒,淑女殷勤,谁在楼上扶栏,以一只素手插了钗头凤?谁的绣女鞋又轻嗑木楼,欲登高望远,观炊烟阡陌。寄寄望望,都是一墙之隔。似曾年年岁岁花相似,岁岁年年人不同。</h3> <p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">庭院深深,沒有別緒,也沒有離索。庭院外面的人,被一把門鎖擋住,不敢造次輕嗑,只能想見庭院內女人的美麗,偶爾望見牆內的楊柳輕颺,意念中的花開花落,都是隔牆之夢。</h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">偶爾有一支竹笛,從樓閣上響起,飄向清遠的夜空, 無法描畫竹笛声声的抒情,直觉夜如青丝,如此的婉转,又如此的细腻。</h3> <p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">《杨柳怨》?折了柳枝,抛于夜空,不问去处。心寄何须待明月,明月相映更清瘦。</h3> <p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">原来是一只青鸟,总是在丽日唱着委婉的鸟音,梳着伶俐的羽毛,等待芝兰渐次开放。</h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">铜镜照红颜,绢帕拭眼睑。犄角对望知秀眉,团扇邀月无蹁跹。</h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">谁的相逢?谁的问候?成了才下眉头,却上心头。但愿风起幽歌时,吹落一院梧桐,方知无尽相思为谁愁。</h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">霜冷睫眸,微翠抽离。鸟笼挂树枝,并非近却无。&nbsp;</h3>