<p class="ql-block">摄于2001—2022年</p> <p class="ql-block">篇首语</p><p class="ql-block"> 迟公连方(清莲居士)秋冬荷照 小序</p><p class="ql-block"> 周 德 丰</p><p class="ql-block"> 吾友迟连方君为专业摄影家,他对摄影艺术有独到的理解,其精心所摄《秋后残荷》,仅其一例。</p><p class="ql-block"> 居士爱莲,既摄取"小荷才露尖尖角,早有蜻蜓立上头″的春天之荷,也摄取"接天莲叶无穷碧,映日荷花别样红″的盛夏之荷,还摄取"金风一过菡萏萎,满塘秀色尽焦黄″的冷秋之荷。</p><p class="ql-block"> 居士的荷花照,乃是完整的系列作品。摄影家既喜荷花的孕育之美,亦喜其茂盛之美;尤重视其衰萎之美、残缺之美。作品给人以生命过程的思索:万物生生不息,周而复始,在有盛有衰的行程中,似可见生机的贯穿和永在。</p><p class="ql-block"> 《大易》曰:元、亨、利、贞。《乾》曰:潜、见、飞、亢。佛云:生、住、异、灭。居士的系列荷花照,包括他用心拍照的残荷照是符合生命哲学的大经大法的。因此之故,其摄影作品是颇有冲击力与震撼力的。</p><p class="ql-block"> 是为序。</p><p class="ql-block"> 庚子末辛丑初于南开</p><p class="ql-block">备注:此文作者是我的同学,南开大学哲学院教授,文中称我为摄影家,吾不敢当也。立此存照。</p><p class="ql-block">又及:前几年我的好几位同学都为我的秋荷照赋诗填词。我的手机因故障,致使许多诗词丢失。这次几位同学又补写了诗词多首,一并录于其后。其中有张宗权以前写过的一首,可惜他已经离世,在此深表哀悼!</p> <p class="ql-block"> 摄秋荷 一一周德丰</p><p class="ql-block">礼乐射御古艺精,</p><p class="ql-block">书绘雕摄今事通。</p><p class="ql-block">技中有道蕴哲理,</p><p class="ql-block">苦心孤诣出神明。</p> <p class="ql-block"> 秋荷一一王仕魁</p><p class="ql-block"> 曾经楚楚今瑟瑟,</p><p class="ql-block"> 阴阳轮转奈如何?</p><p class="ql-block"> 顺其自然方成道,</p><p class="ql-block"> 天地无私从心活。、</p> <p class="ql-block"> 荷几何?谁识池中荷?满眼尽惊鄂。秋风巧手裁,从此不寂寞。</p><p class="ql-block"> 一一王纯才</p> <p class="ql-block"> 趣 荷一一王纯才</p><p class="ql-block">清雨长风岁月刀,</p><p class="ql-block">芙蓉化作柳丝条。</p><p class="ql-block">弃尽功名抱香逝,</p><p class="ql-block">冰心一壶自逍遥。</p> <p class="ql-block"> 送 荷一一王纯才</p><p class="ql-block">风送君远行,红妆缈无踪。</p><p class="ql-block">待到黄昏后,何人来送卿?</p> <p class="ql-block">爱 荷一一王纯才</p><p class="ql-block">昨日舞婆娑,引来客声多。</p><p class="ql-block">今日君失碧 ,仍我眼中波。</p> <p class="ql-block">观连方秋荷摄影有感 </p><p class="ql-block">于佩芬</p><p class="ql-block">秋荷茎叶尽苍黄,</p><p class="ql-block">从容屹立碧水间。</p><p class="ql-block">共赏镜中婆娑影,</p><p class="ql-block">祈盼重生待来年。</p> <p class="ql-block">傲 荷一一王纯才</p><p class="ql-block">卧底泥污傲冰霜,</p><p class="ql-block">何惧前程有凄凉。</p><p class="ql-block">独对西风迎远客,</p><p class="ql-block">春雨归来翠满塘。</p> <p class="ql-block"> 荷 阵一一王纯才</p><p class="ql-block">横塘霜冷摧年华,枯树昏鸦噪晚霞。留得清白春常在,荣枯何必问人家。</p> <p class="ql-block"> 残荷</p><p class="ql-block"> 周宝才</p><p class="ql-block">秋风飒飒送清凉,</p><p class="ql-block">残荷摇曳乱池塘。</p><p class="ql-block">无须诉说风韵事,</p><p class="ql-block">洗尽铅华心亦畅。</p> <p class="ql-block"> 荷 诉一一王纯才</p><p class="ql-block">行单影只坐黄昏,</p><p class="ql-block">月下谁怜荷尚存。</p><p class="ql-block">万井人烟已远去,</p><p class="ql-block">玉环何时再逢君。</p> <p class="ql-block"> 荷也月也?一一王纯才</p><p class="ql-block">亦圆半圆费尔猜,疑是玉盘坠瑶台。零落春泥不开口,只缘凌波会重来。</p> <p class="ql-block">醉 荷一一王纯才</p><p class="ql-block">莫道一生几多愁,</p><p class="ql-block">欲醉何妨一醉休。</p><p class="ql-block">翠减红衰随他去,</p><p class="ql-block">何必人前总低头。</p> <p class="ql-block"> 孤 荷一一王纯才</p><p class="ql-block">怜君清瘦傲苍穹,敛尽铅华入寒冬。谁叹今朝零落去,来日满园别样红。</p> <p class="ql-block"> 题《秋荷》一一王仕魁</p><p class="ql-block"> 白驹过隙胜似电,</p><p class="ql-block"> 百年万日受熬煎。</p><p class="ql-block"> 但能心平如净水,</p><p class="ql-block"> 坐看烟云过江帆。</p> <p class="ql-block">残荷冰雪一一周德丰</p><p class="ql-block">寂寞觏孤枝,冷落若含悲。</p><p class="ql-block">冰雪犹未化,寒风仍劲吹。</p> <p class="ql-block">残荷 刘佳宗</p><p class="ql-block">秋去冬来显荒凉,</p><p class="ql-block">片片残荷乱池塘。</p><p class="ql-block">凋零也是四季景,</p><p class="ql-block">且待來年花怒放。</p> <p class="ql-block">雪中秋荷一一周德丰</p><p class="ql-block">此卉有根性,严霜不可摧。</p><p class="ql-block">地气有暖意,暗暗滋荷蕖。</p> <p class="ql-block">桂枝香 秋荷 一王仕魁</p><p class="ql-block"> 深秋荷乡。正莲叶凋零,满目清凉。金风劲扫水面,茎杆尤刚。摄影三宝立岸边,背西风、霞照影长。残片轻搖,蓬头低垂,籽落碧塘。</p><p class="ql-block"> 忆往昔,敦熙吟唱。喜出淤不染,岂可轻荡。楚楚竞秀,蜂蝶翻飞其旁。芸芸众生任起落,顺自然、何关情长。荷香藕脆,虽断丝连余韵悠扬。</p> <p class="ql-block">秋荷情一一张宗权(已故)</p><p class="ql-block">用心摄美景,激情赋诗文;</p><p class="ql-block">唱和抒心意,群友赏佳篇。</p> <p class="ql-block">结束语</p><p class="ql-block"> 秋荷颂</p><p class="ql-block"> 一一迟连方</p><p class="ql-block"> 秋日的荷塘一片萧瑟,宋人周敦颐“独爱莲之出淤泥而不染”,自然也包括秋荷。</p><p class="ql-block"> 秋来了,草木皆枯,焉能独留荷乎?莲蓬低头,荷叶弯腰,晨光铺洒,金光灿灿,何残之有?</p><p class="ql-block"> 我爱冬之窗冰花,春之梅,夏之荷,于秋之荷亦甚之。</p><p class="ql-block"> 多年以来,我常常背上一相机一镜头一脚架于秋风中徜徉在荷塘之畔,一张又一张地记录下秋荷之态。</p><p class="ql-block"> 他们或垂于水面,或匍匐水中,更有荷之茎秆露出水面,其倒影婆娑。我感叹荷塘中的每一支秋荷,他们都曾经年轻过,美丽过,灿烂过。他们依然“可远观而不可亵玩焉”。我赞美秋荷的风骨、秋荷的优雅。吾观百花,有如荷之一生之美哉壮哉的吗?</p><p class="ql-block"> 任何生命无论存在多久都不过一瞬,如白驹过隙。古诗云:生年不满百,常怀千岁忧,昼短夜苦长,何不秉烛夜游。人生百年与之荷花无异,正所谓人生一世草木一秋。</p><p class="ql-block"> 人生苦短,缘何为了一点私利与他人争来斗去,把本不属于己的千方百计纳于私藏。到头来损人不利己,一个竹篮子而已。何乐之有。</p><p class="ql-block"> 苏轼曰:“夫天地之间物各有主,苟非吾之所有,虽一毫而莫取,惟江上之清风与山间之明月,耳得之而为声,目遇之而成色,取之无禁,用之不竭,是造物者之无尽藏也。”</p><p class="ql-block"> 秋走了,冬来了,春天不远了。</p><p class="ql-block"> 摄影 制片:迟连方</p>