一诗一心境,惊艳千年

虫一

<h3>  近日,江南秋雨绵绵。有人说,雨是可人的精灵,给大地带来清凉。有人说,雨是可恶的怪物,总给以伤感哀愁。雨水淅淅,引人沉思。不同的诗人,在听雨时,有不同的感想。下面十首听雨诗词,哪一首,是你听雨的心情呢?<br></h3> <h3><br></h3><h3></h3><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《十一月四日风雨大作二首》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">宋·陆游</font></h5><div style="text-align: center;"><br></div><p style="text-align: center;"><b><font color="#b04fbb">僵卧孤村不自哀,尚思为国戍轮台。</font></b></h3><p style="text-align: center;"><b><font color="#b04fbb"></font></b><b><font color="#b04fbb">夜阑卧听风吹雨,铁马冰河入梦来。</font></b></h3><p style="text-align: center;"><b><font color="#b04fbb"><br></font></b></h3><h3><div style="text-align: center;"><br></div> <i><font color="#39b54a"><b>陆游听雨时,忧心国家。</b></font></i>爱国诗人陆游,一生心系国家命运,即使是他不受朝廷重视,独卧孤村时,听着外面的风雨之声时,依然想象着自己披着铁甲,骑着战马,为国杀敌。<br></h3> <h3><br></h3><h3></h3><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《虞美人·听雨》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">宋·蒋捷</font></h5><h3><br></h3><p style="text-align: center;"><b><font color="#b04fbb">少年听雨歌楼上,红烛昏罗帐。</font></b></h3><p style="text-align: center; "><b><font color="#b04fbb">中年听雨客舟中,江阔云低,断雁叫西风。</font></b></h3><h3><font color="#b04fbb"><br></font></h3><p style="text-align: center; "><b><font color="#b04fbb">而今听雨僧庐下,鬓已星星也。</font></b></h3><p style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b></b><b>绝离合总无情,一任阶前,点滴到天明。</b></font></h3><p style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><p style="text-align: center; "><b style="color: rgb(176, 79, 187);"><br></b> </h3><h3> <font color="#39b54a"><b><i>蒋捷听雨时,感慨年华老去。</i></b></font>这是一首听雨名诗。诗人选取了三个听雨的场景,少年听雨、中年听雨和现在听雨的场景,来展示时光流逝,岁月变迁。这些场景似乎人人都经历过,所以,整首词极其感染人,广受后世赞誉。</h3> <h3><br></h3><h3></h3><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《浪淘沙令·帘外雨潺潺》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">南唐·李煜</font></h5> <p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>帘外雨潺潺,</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>春意阑珊,罗衾不耐五更寒。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>梦里不知身是客,一晌贪欢。</b></font></h3><h3><br></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>独自莫凭栏,</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>无限江山,别时容易见时难。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>流水落花春去也,天上人间。</b></font></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3> <font color="#39b54a"><b><i>李煜听雨时,想起故国。</i></b></font>李煜作为南唐的亡国之君,从至高无上的君主沦为阶下囚,他饱尝人生冷暖,心内极度悲伤。在一个雨夜,他难以入眠,听着外面的雨声,想起故国,想起往日的时光,无限悲伤,而美好的一切,是再也不会回来的。<br></h3> <h3><br></h3><h3></h3><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《临安春雨初霁》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">宋·陆游</font></h5><h5 style="text-align: center;"><b style="color: rgb(176, 79, 187); font-size: 17px;"><br></b></h5><p style="text-align: center;"><b style="font-size: 17px;"><font color="#b04fbb">世味年来薄似纱,谁令骑马客京华。</font></b></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>小楼一夜听春雨,深巷明朝卖杏花。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>矮纸斜行闲作草,晴窗细乳细分茶。</b></font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>素衣莫起风尘叹,犹及清明可到家。</b></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><br></div> <font color="#39b54a"><b><i>陆游听雨时,想到不如归家。</i></b></font>陆游一生都致力于恢复中原,收复河山。可他的一腔热情,面对朝廷的不作为,辗转多年的陆游,陆游已经十分寒心了。已经无力回天,朝廷也是这样,陆游在临安的客店里,无法入眠的他,听了一夜春雨,心内惆怅,想开了,想着不如归去吧!<br></h3> <h3><br></h3><h3></h3><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《风入松》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">宋·吴文英</font></h5> <p style="text-align: center;"><b><font color="#167efb">听风听雨过清明,愁草瘗花铭。</font></b></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>楼前绿暗分携路,一丝柳,一寸柔情。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>料峭春寒中酒,交加晓梦啼莺。</b></font></h3><h3><br></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>西园日日扫林亭,依旧赏新晴。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>黄蜂频扑秋千索,有当时、纤手香凝。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>惆怅双鸳不到,幽阶一夜苔生。</b></font></h3><h3><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><h3><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><h3> <b><i><font color="#39b54a">吴文英听雨时,想念离别的朋友。</font></i></b>这个清明节,吴文英听着凄风苦雨,独自过着清明节,他想起离别的朋友。犹想当年离别之处,已经是芳草依依。<br></h3> <h3></h3><h5 style="text-align: center;"><br></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《半死桐·重过阊门万事非》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">宋·贺铸</font></h5><h5 style="text-align: center;"><b style="color: rgb(176, 79, 187); font-size: 17px;"><br></b></h5><p style="text-align: center;"><b style="font-size: 17px;"><font color="#b04fbb">重过阊门万事非,同来何事不同归。</font></b></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>梧桐半死清霜后,头白鸳鸯失伴飞。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>原上草 ,露初晞,旧栖新垅两依依。</b></font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>空床卧听南窗雨,谁复挑灯夜补衣。</b></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><br></div> <font color="#39b54a"><b><i>贺铸听雨时,想念亡妻。</i></b></font>贺铸与妻子感情深厚,两人一起度过了困难的时光,妻子一朝离去,让他伤心欲绝。躺在空荡荡的床上,听着窗外的凄风苦雨,平添几多愁绪。今后还有谁再为我深夜挑灯缝补衣衫!<br></h3> <h3></h3><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a"><br></font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《长相思·雨》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">宋·万俟咏</font></h5> <p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>一声声,一更更。</b></font></h3><p style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>窗外芭蕉窗里灯,此时无限情。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b></b></font></h3><h3><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>梦难成,恨难平。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>不道愁人不喜听,空阶滴到明。</b></font></h3><h3><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><h3><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><h3> <font color="#39b54a" style="font-weight: bold; font-style: italic;">万俟咏听雨时,感伤羁旅,思念家乡。</font><font color="#010101">诗人屡试不第,羁旅异乡时,适逢阴雨,一夜难眠,</font>窗外的雨可不管忧愁的人喜不喜欢听,仍是不停地下着,雨滴一直滴到天明才停了下来。而诗人的愁绪如这不停歇的雨声一样,一夜不绝。<br></h3> <h3><br></h3><h5 style="text-align: center; "><font color="#39b54a">《听雨》</font></h5><h3 style="text-align: center; "><font color="#39b54a"></font></h3><h3></h3><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">元·虞集</font></h5> <p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>屏风围坐鬓毵毵,绛蜡摇光照暮酣。</b></font></h3><p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>京国多年情尽改,忽听春雨忆江南。</b></font></h3><p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><div style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></div> <font color="#39b54a"><b><i>虞集听雨时,想起江南。</i></b></font>虞集是元代的大学者,在京城为官多年,宦海沉浮后,性情尽改,忽然听到春雨淋淋的声响,忽然想念江南。江南春雨,是那么纯净美好,这是诗人的向往。<br> <h3><br></h3><h3></h3><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《寒食寄京师诸弟》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">唐·韦应物</font></h5><h5 style="text-align: center;"><br></h5><h3><br></h3><p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>雨中禁火空斋冷,江上流莺独坐听。 </b></font></h3><p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>把酒看花想诸弟,杜陵寒食草青青。</b></font></h3><p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><p style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></h3><p style="text-align: left;"><b style="color: rgb(176, 79, 187); font-size: 17px;"></b></h3><h5 style="text-align: left;"><b style="color: rgb(176, 79, 187); font-size: 17px;"></b></h5><h3> <font color="#39b54a"><i><b>韦应物听雨时,想念兄弟。</b></i></font>这一天是寒食节,雨中的寒食节更显得寒冷,诗人独自坐听江上黄莺的鸣叫。端着酒杯赏花时又想起了杜陵家几个弟弟,寒食时,杜陵这一带已是野草青青了。<br></h3> <h3></h3><h5 style="text-align: center;"><br></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">《桂殿秋》</font></h5><h5 style="text-align: center;"><font color="#39b54a">清·朱彝尊</font></h5><h5 style="text-align: center;"><b style="color: rgb(176, 79, 187); font-size: 17px;"><br></b></h5><h1 style="text-align: center;"><span style="font-size: 17px;"><font color="#b04fbb"><b>思往事,渡江干,</b></font></span></h1><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>青蛾低映越山看。</b></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#b04fbb"><b>共眠一舸听秋雨,</b></font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b>小簟轻衾各自寒。</b></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#b04fbb"><b><br></b></font></div> <font color="#39b54a"><b><i>听雨时,朱彝尊思念恋人。</i></b></font>诗人回忆往事,那一年,江边上,江水中映着美人的倩影和秀丽的远山。我俩同船共听滴滴答答的雨声,各自孤宿,竹席衾被单薄,默默地忍受着严寒。<br></h3>