昆八中军事纪实(8.30.)——最后一天想说的话

白辄

<p style="text-align: center; ">平行级部高一九班 梁晨</h3> <p style="text-align: center; ">我有一个梦像雨后彩虹</h3><p style="text-align: center; ">用所有泪水换来笑容</h3><p style="text-align: center; "><br></h3><h3><br></h3> <p style="text-align: center; ">还有一种爱穿越了人海</h3><p style="text-align: center; ">拾起那颗迷失的尘埃</h3> <p style="text-align: center; ">你的呼吸越靠越近</h3><p style="text-align: center; ">将我抱紧</h3> <p style="text-align: center; ">我睁开双眼想你在身边</h3><p style="text-align: center; ">无所谓永远还是瞬间</h3> <p style="text-align: center; ">静闭上了眼你却有浮现</h3><p style="text-align: center; ">带我远离寂寞的边缘</h3> <p style="text-align: center; ">忘了是非没有伤悲</h3><p style="text-align: center; ">无怨无悔</h3> <p style="text-align: center; ">我拥抱着爱当从梦中醒来</h3><p style="text-align: center; ">你执着地等待却不曾离开</h3> <p style="text-align: center; ">舍不得分开在每一次醒来</h3><p style="text-align: center; ">不用再徘徊你就是我最美的期待</h3> <h3>  时光这个东西,谁也抓不住。那是从天黑到天亮的长短,是军训七天的所有,总还是觉得这是我写的第一篇稿,这是我第一天与九班相遇,这是我普通到不能再普通的一天。</h3> <h3>  可惜不是呢!过了今晚,大雁湖畔的笑闹将不再只属于我们,长虫山脚的歌声也不再是我们的专场。仔细想想这七天,虽然每天都在与早晨的寒露,正午的骄阳和晚上的清辉不停抗争,但的的确确是关于我青春浓墨重彩的一笔。</h3> <h3>  我想我大概永远都不会忘记这次军训。它教给我们的,不只是军事战术,正步踏步,内务整理,很强的时间观念,一起吃苦的日子。其实还有流在操场上的汗水,永远都晾不干的衣服,满是泥巴的裤子,晒到翻黑的手臂……</h3> <p style="text-align: center; "><font color="#ed2308">再见了,旧时光</font></h3>