<h3>长恨歌</h3><div>作者:白居易</div><div><br></div><div>汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。</div><div><br></div><div>杨家有女初长成,养在深闺人未识。</div><div><br></div><div>天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。</div><div><br></div><div>回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。</div><div><br></div><div>春寒赐浴华清池,温泉水滑洗凝脂。</div><div><br></div><div>侍儿扶起娇无力,始是新承恩泽时。</div><div><br></div><div>云鬓花颜金步摇,芙蓉帐暖度春宵。</div><div><br></div><div>春宵苦短日高起,从此君王不早朝。</div><div><br></div><div>承欢侍宴无闲暇,春从春游夜专夜。</div><div><br></div><div>后宫佳丽三千人,三千宠爱在一身。</div><div><br></div><div>金屋妆成娇侍夜,玉楼宴罢醉和春。</div><div><br></div><div>姊妹弟兄皆列土,可怜光彩生门户。</div><div><br></div><div>遂令天下父母心,不重生男重生女。</div><div><br></div><div>骊宫高处入青云,仙乐风飘处处闻。</div><div><br></div><div>缓歌谩舞凝丝竹,尽日君王看不足。</div><div><br></div><div>渔阳鼙鼓动地来,惊破霓裳羽衣曲。</div><div><br></div><div>九重城阙烟尘生,千乘万骑西南行。</div><div><br></div><div>翠华摇摇行复止,西出都门百余里。</div><div><br></div><div>六军不发无奈何,宛转蛾眉马前死。</div><div><br></div><div>花钿委地无人收,翠翘金雀玉搔头。</div><div><br></div><div>君王掩面救不得,回看血泪相和流。</div><div><br></div><div>黄埃散漫风萧索,云栈萦纡登剑阁。</div><div><br></div><div>峨嵋山下少人行,旌旗无光日色薄。</div><div><br></div><div>蜀江水碧蜀山青,圣主朝朝暮暮情。</div><div><br></div><div>行宫见月伤心色,夜雨闻铃肠断声。</div><div><br></div><div>天旋地转回龙驭,到此踌躇不能去。</div><div><br></div><div>马嵬坡下泥土中,不见玉颜空死处。</div><div><br></div><div>君臣相顾尽沾衣,东望都门信马归。</div><div><br></div><div>归来池苑皆依旧,太液芙蓉未央柳。</div><div><br></div><div>芙蓉如面柳如眉,对此如何不泪垂。</div><div><br></div><div>春风桃李花开日,秋雨梧桐叶落时。</div><div><br></div><div>西宫南内多秋草,落叶满阶红不扫。</div><div><br></div><div>梨园弟子白发新,椒房阿监青娥老。</div><div><br></div><div>夕殿萤飞思悄然,孤灯挑尽未成眠。</div><div><br></div><div>迟迟钟鼓初长夜,耿耿星河欲曙天。</div><div><br></div><div>鸳鸯瓦冷霜华重,翡翠衾寒谁与共。</div><div><br></div><div>悠悠生死别经年,魂魄不曾来入梦。</div><div><br></div><div>临邛道士鸿都客,能以精诚致魂魄。</div><div><br></div><div>为感君王辗转思,遂教方士殷勤觅。</div><div><br></div><div>排空驭气奔如电,升天入地求之遍。</div><div><br></div><div>上穷碧落下黄泉,两处茫茫皆不见。</div><div><br></div><div>忽闻海上有仙山,山在虚无缥渺间。</div><div><br></div><div>楼阁玲珑五云起,其中绰约多仙子。</div><div><br></div><div>中有一人字太真,雪肤花貌参差是。</div><div><br></div><div>金阙西厢叩玉扃,转教小玉报双成。</div><div><br></div><div>闻道汉家天子使,九华帐里梦魂惊。</div><div><br></div><div>揽衣推枕起徘徊,珠箔银屏迤逦开。</div><div><br></div><div>云鬓半偏新睡觉,花冠不整下堂来。</div><div><br></div><div>风吹仙袂飘飘举,犹似霓裳羽衣舞。</div><div><br></div><div>玉容寂寞泪阑干,梨花一枝春带雨。</div><div><br></div><div>含情凝睇谢君王,一别音容两渺茫。</div><div><br></div><div>昭阳殿里恩爱绝,蓬莱宫中日月长。</div><div><br></div><div>回头下望人寰处,不见长安见尘雾。</div><div><br></div><div>惟将旧物表深情,钿合金钗寄将去。</div><div><br></div><div>钗留一股合一扇,钗擘黄金合分钿。</div><div><br></div><div>但教心似金钿坚,天上人间会相见。</div><div><br></div><div>临别殷勤重寄词,词中有誓两心知。</div><div><br></div><div>七月七日长生殿,夜半无人私语时。</div><div><br></div><div>在天愿作比翼鸟,在地愿为连理枝。</div><div><br></div><div>天长地久有时尽,此恨绵绵无绝期。</div>