<h3>香叆雕盘,寒生冰箸,画堂别是风光。主人情重,开宴出红妆。</h3> <h3>腻玉圆搓素颈,藕丝嫩、新织仙裳。</h3><div><br></div><div><br></div> <h3>双歌罢,虚檐转月,余韵尚悠扬。 </h3><div><br></div><div><br></div> <h3>人间,何处有,司空见惯,应谓寻常。</h3><div><br></div><div><br></div> <h3>坐中有狂客,恼乱愁肠。</h3><div><br></div> <h3>报道金钗坠也,十指露、春笋纤长。</h3><div><br></div> <h3>亲曾见,全胜宋玉,想像赋高唐。</h3><div><br></div><div><br></div>