<p class="ql-block"> 测评一座城市的兴衰及其命途好坏,切勿被繁华的外表遮住望眼。只有在锐步进取的同时,切实在历史传承方面卓有建树,才有资格获取掌声和鲜花。</p><p class="ql-block" style="text-align:right;">___题记</p> <p class="ql-block" style="text-align:right;"> 老门东位于南京中华门以东,总面积达70万平方米。据考证,远在三国鼎足而立的吴国时代,此处便有散落民居存在。目前,这里正在努力恢复旧观,以试图展现昔日南京的市井文化,亦称民俗文化。提起老门东,几乎无人不知,而不明就里之人,却并不知晓箍桶巷。其实,前者就包藏在后者之内!附近还有许多老街巷,如马道街、剪子巷、油坊巷、堆草巷、信府河、钓鱼台、璇子巷等。</p> <h3 style="text-align: right; ">历史与现实之揉和,古韵与时尚之结合</h3><h3>,外表与内涵之匹配,这些能否真正体现“修旧如旧”、“推陈即陈”并被人民群众乐于接受的大众效果,笔者认为,现在还不宜大肆渲染,正所谓:刮目相看尚早,拭目以待且可。</h3> <h3 style="text-align: right; ">这是一幅反映老门东地域区划标志的立</h3><h3>面草图,犹如一张名片,较为准确、详细地介绍了密如蛛网、犬牙交错的各条巷陌的地理位置。</h3> <h3 style="text-align: right; ">不少人认为,扬州以巷子多而闻名于全</h3><h3>国。但以本人童年时代在夫子庙地区的生活经历,以及对城南街巷较高的熟悉程度,愿具实直言,原南京市秦淮区这一大块地段,大巷套小巷,小巷连马路,其巷陌密密麻麻、多如牛毛,可谓数不胜数。若以巷子多少而论,金陵城南绝不输于广陵!</h3> <h3 style="text-align: right; "><font color="#010101">正如秦淮河是南京人民的母亲河一样,</font></h3><h3><font color="#010101">南京城南地区,包括老门东,就是蕴含大量优秀、丰富人文内涵的南京地域文明的发源地。</font></h3> <h3 style="text-align: right; "><font color="#010101">简单的文字介绍,启示游客抓住游览之</font></h3><h3><font color="#010101">要項重点,不致漫无目标地盲游。但,其内容不甚详尽,明显有遗漏之处。如,东晋时期斩蛟杀虎的周处,被称为“当代耆儒”的国学大师王伯沆,此二人故居情况,只字未被提及,实属不当!</font></h3> <h3 style="text-align: right; ">笔者只好代为介绍王伯沆先生。王先生</h3><h3>是清末民国享有盛名的国学大师,与黄季刚、陈伯弢、胡翔冬、胡小石、汪辟疆、王晓湘、吴宓等,同为金陵大学、中央大学的著名教授。</h3><h3 style="text-align: right; ">家父乃黄先生在金大时的得意门生,生</h3><h3>前曾与我们晚辈叙及一件趣事,即1929年冬,应黄季刚先生之邀,王伯沆先生与上述前六位大师(吴宓除外)相聚南京鸡鸣寺豁蒙楼开怀畅饮,诗酒联句,此盛事被世人誉为“南雍佳话,金陵掌故”,其联句真迹如今已被南京大学图书馆珍藏。</h3> <p style="text-align: center;"><span style="color: rgb(1, 1, 1);">王伯沆先生二三事:</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: rgb(1, 1, 1);">(一)博学宏闻,广交大家。王先生</span></p><p><span style="color: rgb(1, 1, 1);">与《老残游记》作者刘鶚先生情趣相投,相处甚欢,致后者某次特在所赠紫毫毛笔的笔杆上为之妙提戏辞:“象管愧无闲写句,玉尖可捧笑求诗。”他与杨仁山先生平时过往甚密,二人在佛学研究方面相洽相得。只要杨先生在金陵刻经处讲学,王伯沆则每场必至,从不迟到,而且总是端坐于台下认真恭听。</span></p><p style="text-align: right;"><span style="color: rgb(1, 1, 1);">(二)只述不著,精于“红学”。王伯沆</span></p><p><span style="color: rgb(1, 1, 1);">先生学问广博、深厚,熔经史子集、诗词歌赋、金石篆刻、文学评论、甲骨收藏等于一炉,其中对《红楼梦》的研究尤为精深,但从不著书立说。在1938年前的25年间,他将《红楼梦》熟读了二十多遍,六次批注,批下了一万二千多条评语,而且所有点评均具独到之处。尤其令人刮目相待的是,他对《红楼梦》的研究,不仅时间上早于胡适、俞平伯,还在数量、质量上优于民国其他红学研究者。</span></p><p style="text-align: right;"><span style="color: rgb(1, 1, 1);">(三)竭尽全力,保护国粹。刘鶚先生于</span></p><p><span style="color: rgb(1, 1, 1);">1909年辞世后,其家属生活日益艰难。日本古董商人知其典藏甲骨,遂与其家人频繁接触,欲高价收购。王伯沆先生得此消息,疾往刘家在南京的寓所予以劝阻,并与故旧门生柳徴、商承祚、段熙仲等以优厚价格分别购入,为祖国保留了一大批十分珍贵的甲骨文物。</span></p> <h3 style="text-align: right; ">本图系自外向内(由北而南)所摄,突</h3><h3>出表现了居住在不同城市地区、不同年龄层次、不同性别的游客利用节假日慕名而来并乘兴游览之盛况。</h3> <h3 style="text-align: right; ">本图系自外向内(由北而南)所摄,视</h3><h3>线内的明城墙之外,便是闻名于世的大报恩寺。</h3> <h3 style="text-align: right; "><font color="#010101">本图系从里往外(自南向北)所摄,集</font></h3><h3><font color="#010101">中展示了广大游人兴致勃勃到访的景象,可谓当代的“众生冬游图”!</font></h3> <h3 style="text-align: right; ">根据图中所示,人们看到的这条统统由</h3><h3>青石板铺就且宽大的主干道,便是呈南北走向的箍桶巷。</h3> <p style="text-align: right;"> 用“子母巷”或“连环套”来形容老门东,真是再恰当不过。在主干道箍桶巷的东西两侧,衍生出中营、三条营、新民坊等条条支系小巷,而边营则横列于城墙附近。据史料记载,明初,包括边营在内,在这三大块营地中长期戍守的警卫部队,均为朱元璋的精兵强将。 </p><p><br></p> <h3 style="text-align: right; "><font color="#010101">一切都是推倒重来。图中所见,乃重建</font></h3><h3><font color="#010101">并已修缮完毕的旧民居。当然,原住民早已搬迁,而现在的业主一定是以极其不菲的价格,方能购得此房产。</font></h3> <h3 style="text-align: center;">情眷恋。向其间、密约轻怜事何限。</h3><h3 style="text-align: center; ">忍聚散。况已结深深愿。</h3><h3 style="text-align: center; ">愿人间天上,暮云朝雨长相见。</h3> <h3 style="text-align: right; ">老门东内的巷陌纵横交错、密如蛛网,</h3><h3>更加凸显南京城南地区的民俗特色。</h3><h3><br></h3> <h3 style="text-align: center; ">佳景留心惯。</h3><h3 style="text-align: center; ">况少年彼此,风情非浅。</h3><h3 style="text-align: center; ">有笙歌巷陌,绮罗庭院。</h3> <h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">千古江山,英雄无觅,孙仲谋处。</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">舞榭歌台,风流总被、雨打风吹去。</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">斜阳草树,寻常巷陌,人道寄奴曾住。</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">想当年,金戈铁马,气吞万里如虎。</font></h3> <h3 style="text-align: center; ">梅英疏淡,冰澌溶泄,东风暗换年华。</h3><h3 style="text-align: center; ">金谷俊游,铜驼巷陌,新晴细履平沙。</h3><h3 style="text-align: center; ">长记误随车。正絮翻蝶舞,芳思交加。</h3><h3 style="text-align: center; ">柳下桃蹊,乱分春色到人家。</h3> <h3 style="text-align: center; ">平康巷陌,往事如花雨。</h3><h3 style="text-align: center; ">十载却归来,倦追寻、酒旗戏鼓。</h3><h3 style="text-align: center; ">今霄幸有,人似月婵娟,霞袖举。</h3><h3 style="text-align: center; ">杯深注。一曲黄金缕。</h3> <h3 style="text-align: center; ">水浴清蟾,叶喧凉吹,巷陌马声初断。</h3><h3 style="text-align: center; ">闲依露井,笑扑流萤,惹破画罗轻扇。</h3><h3 style="text-align: center; ">人静夜久凭阑,愁不归眠,立残更箭。</h3><h3 style="text-align: center; ">叹年华一瞬,人今千里,梦沉书远。</h3> <h3 style="text-align: center; ">门外迢迢行路。</h3><h3 style="text-align: center; ">谁送郎边尺素。</h3><h3 style="text-align: center; ">巷陌雨余风,当面湿花飞去。</h3><h3 style="text-align: center; ">无绪。无绪。闲处偷垂玉著。</h3> <h3 style="text-align: center; ">《鹧鸪天.正月十一日观灯》</h3><h3 style="text-align: center; ">___姜夔</h3> <h3 style="text-align: center; ">巷陌风光纵赏时,</h3><h3 style="text-align: center; ">笼纱未出马先嘶。</h3><h3 style="text-align: center; ">白头居士无呵殿,</h3><h3 style="text-align: center; ">只有乘肩小女随。</h3> <h3 style="text-align: center; ">花满市,月侵衣,</h3><h3 style="text-align: center; ">少年情事老来悲。</h3><h3 style="text-align: center; ">沙河塘上春寒浅,</h3><h3 style="text-align: center; ">看了游人缓缓归。</h3> <h3 style="text-align: center; ">西园夜饮鸣茄。</h3><h3 style="text-align: center; ">有华灯碍月,飞盖妨花。</h3><h3 style="text-align: center; ">兰苑未空,行人渐老。</h3><h3 style="text-align: center; ">重来是事堪嗟。烟暝酒旗斜。</h3><h3 style="text-align: center; ">但倚楼极目,时见栖鸦。</h3><h3 style="text-align: center; ">无奈归心,暗随流水到天涯。</h3> <h3 style="text-align: right; ">不知从何年何月起,这棵大树便深深地</h3><h3>扎根在这座老宅院落中的围墙边。它虽然叶落殆尽,却仍然高耸挺拔,那遒劲舒展的枝杈,似乎欲向世人振臂高呼:“唯我独尊!”</h3> <p style="text-align: right;"> 自古以来,“岁寒三友”倍受人们的好评 ,而身居其一的腊梅,却以无畏严寒、不入时俗、冷峻高雅、清新幽香,尤为人们津津乐道并被大加赞誉。 </p><p><br></p> <h3 style="text-align: right; ">入冬后,天气一直较暖,温度迄今都在0</h3><h3>度以上徘徊。本人预感,节令不由人,阳历2018年的首场雪,极可能于近日飘落大地。若此,这棵含苞欲放的腊梅一定会傲雪凌霜,吐出沁人心脾的芳香!</h3><h3 style="text-align: right; ">是时,在一片银色世界里,人们踏雪赏</h3><h3>梅、乘兴闻香,一定会极尽雅致,别有情趣。</h3> <h3 style="text-align: right; ">楹联所书“聚得东南宝,大昌日月明”,</h3><h3>有点意思,写出了至今仍流传在民间的一段故事。</h3> <h3 style="text-align: right; ">明初,朱元璋欲在长干里附近的秦淮河</h3><h3>畔建中华门城堡,因淮水泛滥,屡建屡辍,然挫而弥坚,依旧不改初心,却又无可奈何。后来,洪武皇帝采纳大臣建议,将当时全国首屈一指富可敌国的大豪绅沈万三家的聚宝盆,强行征调并填于城堡底部,遂镇压洪水,如愿以偿。</h3><h3 style="text-align: right; ">现在,南京人别称中华门为聚宝门,周</h3><h3>边尚存一座“镇淮桥。”</h3> <h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">以下四图为沈万三故居。</font></h3> <h3 style="text-align: right; ">沈万三,祖籍原属浙江湖州南浔,后随</h3><h3>父迁至江苏苏州昆山周庄,元末大富商,本名沈富,又名沈秀,字仲荣,俗称万三。万三者,乃万户中仅有三秀,为巨富之别号,史称其人“资巨万万,田产遍于天下。”</h3> <h3 style="text-align: right; ">沈万三富可敌国,已是不争事实,但其</h3><h3>财富从何而来,则众说纷纭。传说他有一聚宝盆,任将何物置于其内,均能变成珍宝。清人编撰的《明史》里关于马皇后的传记中,提及沈万三,说他赞助朱元璋建筑了三分之一的明城墙,又请求出资犒劳三军,朱元璋闻言大怒:“匹夫犒天子之军,此乱民也,宜诛之!”后经马皇后劝谏,遂免死,将其流放云南。</h3> <h3 style="text-align: right; ">传说,不能当真;正史,也并非完全正</h3><h3>确,更何况《明史》乃清人所撰,其中抹黑明朝之事时有发生。目前,据大量可靠史实证明,沈万三就是地地道道的元朝人,生卒均于元朝。</h3> <h3 style="text-align: right; ">沈万三之南京故居在太平天国期间为赞</h3><h3>王府。目前,7号院内尚存巨型石鼓、楠木大厅各一座。大厅系抬梁式结构,面阔四间,门砖雕刻精细;厅后有两进小楼,屋顶未被动及。</h3> <h3 style="text-align: center; ">这是沈万三故居边门。</h3> <h3 style="text-align: right; ">故居位于老门东边营1号,至今仍未对外</h3><h3>开放,为“南京市老门东拆迁复建办公处”所在地。</h3> <h3 style="text-align: center;">以下三图为蒋寿山故居。</h3> <h3 style="text-align: right; ">蒋寿山,又名蒋士权,回族,生于清道</h3><h3>光八年(1829),老家是江苏淮阴清江浦。他是南京富商,人称“蒋百万”、“蒋半城”。他行事低调,乐善好施,经常捐款修路筑桥,赈济灾民。</h3><h3><br></h3> <h3 style="text-align: right; ">这是蒋寿山在南京多处房产中最具特色</h3><h3>的一座故居,面积为4500平方米,位于城南老门东三条营。</h3> <h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">民间至今仍流传蒋寿山致富的两种版本。</font></h3><h3 style="text-align: right; "><font color="#010101">一说他早年赶毛驴发家,被戏称“蒋驴子</font></h3><h3><font color="#010101">”(南京人自古有给人起绰号的习惯);</font></h3><h3 style="text-align: right; "><font color="#010101">二说他加入太平军后,得忠王李秀成赏</font></h3><h3><font color="#010101">识,被升职为驴马总管,及至天京陷落,有幸在南京清凉山掘得太平军败逃时埋下的24箱金银窖藏,于是一夜暴富。</font></h3> <h3 style="text-align: right; ">遗憾的是,坊间传说并不真实。蒋寿山</h3><h3>忠厚老实,吃苦耐劳,继承祖业后仍经营有方,始得富甲一方,与赶驴致富、掘宝发财扯不上半毛钱关系!</h3> <h3 style="text-align: right; ">蒋寿山在南京有多处房地产,已知仅为</h3><h3>三处:第一处在剪子巷49号,今已片瓦不存;第二处在太平巷口,即今太平商场新大楼处,因建商场之需,其建筑构件,全部被编号拆除并留存待建;第三处在老门东三条营18、20号,也是已知他房产中最具代表性的一处建筑。</h3> <h3 style="text-align: right; ">蒋寿山的此处故居,为南京民居典型的</h3><h3>多进穿堂庭院式建筑群,坐北朝南,共二路七进,有门厅、大厅、轿厅、正房、厢房、后宅、花园等,门厅外墙有拴马石,山墙上带有封火墙,具标准的大户望族人家特殊风格和显著标志。</h3><h3 style="text-align: right; ">如今,该整体建筑完好无缺,结构无损</h3><h3>,是南京被保存较好的一处晚清建筑群,现为江苏省重点文保单位。</h3> <h3 style="text-align: center;">以下二图为傅善祥故居。</h3> <h3 style="text-align: right; ">傅善祥(1833__1856),南京秦淮人,</h3><h3>自幼聪颖,饱读诗书,与傅鸾祥为同胞姊妹,皆如花似玉,才貌双全;于清咸丰三年(1853),被洪秀全激赏亲点,高中鼎甲第一名,成为中国历史上唯一女状元。后在太平天国天京事变中悄然失踪,不知去向;或说于内讧中,被乱军诛杀,抛尸江中,东流而逝。众说纷纭,但未得善终,却是史实。</h3> <h3 style="text-align: right; ">傅善祥故居大门。殊不知,当年荣耀仅</h3><h3>为一时,现在人去室空,香消玉殒,徒留一片惆怅哀怨。</h3> <h3>这是傅善祥玉照。傅善祥参加太平军并高中状元后,深受洪秀全、杨秀清赏识,先后任天王府、东王府女侍史、簿书、恩赏丞相。</h3><h3>其间,傅追随杨秀清左右,力谏改革弊端,尊重女权,保护南京名胜,等等;而后,与洪宣娇争宠于东王,写下一首无题诗:</h3><h3 style="text-align: center; ">燕子红襟矜宠贵,</h3><h3 style="text-align: center; ">鹅儿黄帕助娇羞;</h3><h3 style="text-align: center; ">居然小婢称如愿,</h3><h3 style="text-align: center; ">有大佳人号莫愁。</h3><h3 style="text-align: right; ">此诗在洪、傅二人争风吃醋的矛盾激流</h3><h3>中,使作者不幸触礁,更加引起农民政权高层的猜忌,无形中催生了他们之间的倾轧相残。</h3> <h3 style="text-align: center; ">以下二图为张可大故居。</h3> <h3 style="text-align: right; "><font color="#010101">张可大(1580__1632),字观甫,南京</font></h3><h3><font color="#010101">人,明万历二十九年武进士,明末爱国将领,世袭南京羽林左卫千户,先后任游击参将、副总兵、南京锦衣卫掌堂右府佥书、总兵、右军都督府都督同知、南京右都督等职。</font></h3> <h3 style="text-align: center; ">下方为张可大故居大门近景。</h3> <h3 style="text-align: right; ">张可大不仅文武兼备,廉洁奉公,忠于</h3><h3>职守,工作勤勉,而且礼贤下士,博学多才,长于诗赋,曾亲撰《南京锦衣卫志》二十卷,还写下不少脍炙人口的诗篇,如《泛海》一诗:</h3><h3 style="text-align: center; ">“到处啼莺倚棹歌,</h3><h3 style="text-align: center; ">客怀偏向布帆多。</h3><h3 style="text-align: center; ">黄云飞尽天如洗,</h3><h3 style="text-align: center; ">鳌背山前万顷波。”</h3><h3 style="text-align: right; ">其弟张可仕及儿子张怡均系张氏文学世</h3><h3>家的传承者,前者“隐居博学,尝辑《明布衣诗一百卷》”;后者更是一位传奇人物,作为一名角色,曾被孔尚任写入《桃花扇》的传奇。</h3><h3 style="text-align: right; ">言归正传,《明史》有张可大传记,称</h3><h3>他“好学能诗,敦节行,有儒将风。”他还工于书法,曾为普陀山留有“震旦第一佛国”墨迹,摩崖石刻至今尚存。</h3> <h3 style="text-align: right; ">张可大身为将军,在万历、崇祯年间,</h3><h3>平叛杀倭、惩恶荡寇、边防武备等方面,屡建奇功,战绩累累。</h3><h3 style="text-align: right; ">他在镇守浙江舟山时,曾率军痛击来犯</h3><h3>倭寇,将其逐一歼灭,并带领军民修葺加固久已塌坏的舟山城墙。他还为当地百姓建水闸蓄淡水,提供惠民条件,广布恩泽。</h3> <h3 style="text-align: right; ">有关张可大的丰功伟绩,《明史.张可大</h3><h3>传》多有记载。</h3> <h3 style="text-align: right; ">明清时代,凡各府、州、县的秀才、廪</h3><h3>生到南京的江南贡院应试,之前都要参加预试。位于老门东的上江考棚,是当时安徽学子的预试场所。</h3> <h3 style="text-align: center; ">清同治四年迁徙至此的上江考棚旧址。</h3> <h3 style="text-align: right; ">老门东内的古井比比皆是,把南京城南</h3><h3>地区的市井文化彰显得淋漓尽致。</h3> <h3 style="text-align: center; ">古井庇幽亭,</h3><h3 style="text-align: center; ">涓涓一窦明。</h3><h3 style="text-align: center; ">仙源通海水,</h3><h3 style="text-align: center; ">灵液孕山精。</h3><h3 style="text-align: center; ">久旱宁同涸,</h3><h3 style="text-align: center; ">长年只自清。</h3><h3 style="text-align: center; ">欲彰贞白操,</h3><h3 style="text-align: center;">酌献使君行。</h3> <h3 style="text-align: center; ">山捧亭台郭绕山,</h3><h3 style="text-align: center; ">遥盘苍翠到山巅。</h3><h3 style="text-align: center; ">岩中古井虽通天,</h3><h3 style="text-align: center; ">窟里阴云不上天。</h3><h3 style="text-align: center; ">罗列众星依木末,</h3><h3 style="text-align: center; ">周回万室在檐前。</h3><h3 style="text-align: center; ">我来可要归禅老,</h3><h3 style="text-align: center; ">一寸寒灰已达玄。</h3> <h3 style="text-align: center; ">伯鸾憔悴甘飘寓,</h3><h3 style="text-align: center; ">非向嚣尘隐姓名。</h3><h3 style="text-align: center; ">鸿鹄羽毛终有志,</h3><h3 style="text-align: center; ">素丝琴瑟自谐声。</h3><h3 style="text-align: center; ">故桥秋月无家照,</h3><h3 style="text-align: center; ">古井寒泉见底清。</h3><h3 style="text-align: center; ">犹有余风未磨灭,</h3><h3 style="text-align: center; ">至今乡里重和鸣。</h3> <h3 style="text-align: center; ">来时乖面别,</h3><h3 style="text-align: center; ">终日使人惭。</h3><h3 style="text-align: center; ">易记卷中句,</h3><h3 style="text-align: center; ">难忘灯下谈。</h3><h3 style="text-align: center; ">湿苔粘树瘿,</h3><h3 style="text-align: center; ">瀑布溅房庵。</h3><h3 style="text-align: center; ">音信如相惠,</h3><h3 style="text-align: center; ">移居古井南。</h3> <h3 style="text-align: center; ">数里白云里,</h3><h3 style="text-align: center; ">身轻无履踪。</h3><h3 style="text-align: center; ">故寻多不见,</h3><h3 style="text-align: center; ">偶到即相逢。</h3><h3 style="text-align: center; ">古井生云水,</h3><h3 style="text-align: center; ">高坛出异松。</h3><h3 style="text-align: center; ">聊看杏花酌,</h3><h3 style="text-align: center; ">便似换颜容。</h3> <h3 style="text-align: center; ">庭树几株阴入户,</h3><h3 style="text-align: center; ">主人何在客闻蝉。</h3><h3 style="text-align: center; ">钥开原上高楼锁,</h3><h3 style="text-align: center; ">瓶汲池东古井泉。</h3><h3 style="text-align: center; ">趁静野禽曾后到,</h3><h3 style="text-align: center; ">休吟邻叟始安眠。</h3><h3 style="text-align: center; ">仙都山水谁能忆,</h3><h3 style="text-align: center; ">西去风涛书满船。</h3> <h3 style="text-align: right; ">老门东内的现代雕塑随处可见,那姿态</h3><h3>各异、栩栩如生的造型,在令人称奇的同时,使人极易触景生情。</h3> <h3 style="text-align: center; ">艺术之源,在于内在的真,</h3><h3 style="text-align: center; ">你的形、你的色,都要传达情感。</h3><h3 style="text-align: center; ">___罗丹</h3> <h3 style="text-align: right; ">用爱去拥抱生活吧,因为它可以抛弃冷</h3><h3>漠,暖和身心。</h3> <h3 style="text-align: center; ">艺者的德性只是智慧、</h3><h3 style="text-align: center; ">专注、真诚、意志。</h3><h3 style="text-align: center; ">_____罗丹</h3> <h3 style="text-align: right; ">不要待孤单无助来临时,才想起朋友;</h3><h3>只要还有温暖,还有真情,就一定会有问候。</h3> <h3 style="text-align: center; ">美是到处都有的,对于我们的眼睛,</h3><h3 style="text-align: center; ">不是缺少美,而是缺少发现。</h3><h3 style="text-align: center; ">___罗丹</h3> <h3 style="text-align: right; ">给陀螺不断的鞭策,它才能站得稳、转</h3><h3>得快。一个人,只有不断地自我鞭策,才能站得更长,走得更久。</h3> <h3 style="text-align: center; ">生活中从不缺少美,</h3><h3 style="text-align: center; ">而是缺少发现美的眼睛。</h3><h3 style="text-align: center; ">___罗丹</h3> <h3 style="text-align: right; ">天底下不乏大事,但最多的还是小事,</h3><h3>如果愿意从小事做起,慢慢积累,终能收获更多财富,成就一番大事。</h3> <h3 style="text-align: center; ">雕刻不需要独创,</h3><h3 style="text-align: center; ">但一定需要生命</h3><h3 style="text-align: center; ">___罗丹</h3><h3 style="text-align: center; "><br></h3> <h3 style="text-align: right; ">热爱生活的人,骨子里一定有童真。当</h3><h3>你回忆从前时,你笑了,说明你长大成熟了。</h3> <h3 style="text-align: right; ">快乐不需要理由。快乐能改变人的心情</h3><h3>,让自己活得有滋有味、有声有色。</h3> <h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">雕刻是凹与凸的艺术,</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">并不是没有光滑润饰的形状。</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#010101">___罗丹</font></h3> <h3 style="text-align: right; ">并不是所有人都渴望一夜暴富,但把积</h3><h3>累财富寄托在秤杆之上,也许是最实惠有效的。</h3> <h3 style="text-align: right; ">原来,在小运河南段的水面上,以五块</h3><h3>长石板搭建一小桥,故名“五板桥”。</h3> <h3 style="text-align: right; ">2010年,有关部门组织人力,把深埋地</h3><h3>下的五块石板挖出,尽管水已干涸,却仍在旧址重建小桥,以展示原貌。</h3> <h3 style="text-align: center;">五板桥近景。</h3> <h3 style="text-align: right; ">南京云锦因色泽亮丽灿烂、灿如云霞而</h3><h3>得名,是中国传统的丝制工艺品,有“寸锦寸金”之称,其历史可追溯到东晋义熙十三年(公元417年)在国都建康(今南京)设立专门管理织锦的官署___锦署,至今已有一千六百多年的历史。</h3> <h3 style="text-align: right; ">南京云锦用料考究,织造精细,图案精</h3><h3>美,锦纹绚丽,格调高雅,这种靠人记忆编织的传统手工织造技艺,至今仍无法用现代机器来替代,达到了中国丝织工艺的巅峰状态,代表了中国丝织工艺的最高成就。</h3> <h3 style="text-align: right; ">南京云锦在元、明、清三个朝代,均为</h3><h3>皇家御用贡品,被国内外专家称作中国古代织锦工艺史上最后一座里程碑,公认为“中华一绝”。</h3> <h3 style="text-align: center; ">这是两家在南京享有盛名的百年老字号商铺。</h3> <h3 style="text-align: right; ">谢馥春,始创于清道光10年(1830),</h3><h3>是扬州古老的化妆品品牌,全名叫“扬州谢馥春香粉铺”,也是中国第一家化妆品企业,品种有藏香、棒香、香袋,还有形如鸭蛋的香粉,曾为清廷贡粉,1915年荣获美国巴拿马万国博览会的国际银质奖章和奖状。</h3> <h3 style="text-align: right; ">韩复兴清真盐水鸭,清同治五年(1866)</h3><h3>创立于南京,与章云板鸭同属业内姣姣者。这种鸭是南京著名特产,至今已有一千多年的历史。此鸭皮薄肉嫩、色白香鲜、肥而不腻,具有香、酥、嫩的特点,长期以来,深受广大食客,尤其是南京人的喜爱。</h3> <h3 style="text-align: right; ">金陵戏坊位于老门东边营30号,免费为</h3><h3>观众提供看戏场所,在传承、弘扬南京地方剧种及传播中国传统戏曲方面,起到了很好的作用。</h3> <h3 style="text-align: right; ">戏坊内景。坊内分为三层,建筑面积2200</h3><h3>平方米,可容纳300__350名观众。表演剧种,除了南京白局、白话、评话,还有昆曲、锡剧、京剧、越剧、黄梅戏等。每周都将邀请戏曲名家名流登台献艺。</h3><h3 style="text-align: right; ">考虑到南京人自古有边吃茶边听戏的嗜</h3><h3>好,戏坊特地安排早听白局、白话,晚听折子戏。</h3> <h3 style="text-align: right; ">南京白局与南京白话不尽相同,二者</h3><h3>殊途同归,却又同宗不同派。</h3> <h3 style="text-align: right; ">白局产生于明末清初,源自六合农村,</h3><h3>以民间方言说唱为主,迄今已有六百多年历史。</h3><h3 style="text-align: right; ">电影《三笑》中的大部分曲调,都来自</h3><h3>南京白局。该剧种与南京云锦密切相关。旧时,织锦工人在辛苦劳作之际,常以哼唱地方小曲解乏,每唱一次,称为“摆一局”。,</h3> <h3 style="text-align: right; ">白话,三十年代脱胎于相声,然而有两</h3><h3>大处异于北派、南派相声。一,北、南二派相声,只能以普通话说学逗唱,而白话是南京方言,是为“倒口相声”。二,南北派相声全部用第三人称,而白话仅用第一人称,演员即为剧中人。</h3> <h3 style="text-align: right; ">老门东景区以箍桶巷为中轴线,南北为</h3><h3>青石板大道,径直通向明城墙;主干道两侧,商铺紧相毗邻、比肩而立。周边民居及名胜古迹如皓月朗星,均密布于边营、中营、三条营、张家衙之中。</h3> <h3 style="text-align: center; ">“城南旧影”是老门东景区唯一的特色影楼。</h3> <h3 style="text-align: right; ">影楼迎合大多数年轻游客的需求,配置</h3><h3>不同时代、不同特色的服装、头饰、鞋帽等,并精心为顾客梳妆打扮,使其欣然留影,满意而归。当然,消费者付出的不仅是微笑,还有钞票。</h3> <h3 style="text-align: center; ">市井里巷尽染六朝烟水气,</h3><h3 style="text-align: center; ">布衣将相共写千古大文章。</h3> <h3 style="text-align: right; ">红公馆诞生于民国期间,具体年份不可</h3><h3>考,以经营中餐本帮菜而著名。</h3> <h3 style="text-align: right; ">红公馆在南京有数家分号,而老门东店</h3><h3>的就餐环境最为雅致。</h3> <h3 style="text-align: center; ">老门东景区一隅。</h3> <h3 style="text-align: center; ">以下六图为中华门。</h3> <h3 style="text-align: right; ">中华门与老门东仅有一街之隔,其位置</h3><h3>在老门东的西侧,集庆门的东边。</h3><h3 style="text-align: right; ">中华门于明洪武二年至洪武八年(1369__1375),在南唐都城江宁府和南宋陪都建康府城南门旧址拓建而成,史称“聚宝门”,占地面积16512平方米,是南京明城墙十三个城门中规模较大的城堡式城市,也是当今世界上结构最复杂、功能最多样、保存最完好的古代城堡瓮城,建筑规模仅次于南京通济门(拆于解放后),有“天下第一瓮城”之美称。</h3> <h3 style="text-align: right; ">聚宝门之易名,源自于民国十六年</h3><h3>(1927),国民政府定都南京后所致,现城门门端匾额上的“中华门”三字,为蒋公所书。</h3> <h3 style="text-align: right; ">中华门由三座瓮城、四道券门贯通,城</h3><h3>墙最高达21米,瓮城的南北及东西宽度大约在120米左右,全部砖石都以石灰、桐油和糯米汁等混合物作灰浆,层层嵌叠粘合而成,异常坚固,每块砖石的侧面,都有制砖年、月、日及各地制砖者的府、州、县衙的名称,以杜绝粗制滥造事件的发生。</h3> <h3 style="text-align: right; ">瓮城上下设13个藏兵洞,左右马道下设</h3><h3>14个藏兵洞,共有27个藏兵洞,可藏兵三千,蓄粮万担。此藏兵洞在我国古城门中系罕见建筑模式,布局巧妙合理,令人叫绝!它在古代战争里对军需储备和兵源设伏,具有十分重要的作用。</h3> <h3 style="text-align: right; ">中华门城堡的内城上下,建有700多米长</h3><h3>的马道和运兵通道,城门中层为砖石结构,下层正中筑券门通瓮城,而整个瓮城则取“瓮中捉鳖”之意理。</h3> <h3 style="text-align: right; ">驻足于中华门内的镇淮桥畔极目远眺,</h3><h3>古城堡庄严肃穆,其巍峨雄姿令人叹为观止!</h3> <h3 style="text-align: right; ">长乐渡,位于老门东与中华门城堡之间</h3><h3>,是近几年城南地区新增添的一处文艺街区。</h3> <h3 style="text-align: right; ">相对于老门东的非凡热闹,长乐渡却是</h3><h3>异常安静。君不闻,古人吟诗竟如斯:</h3><h3 style="text-align: center; ">江雨霏霏江草齐,</h3><h3 style="text-align: center; ">六朝如梦鸟空啼。</h3><h3 style="text-align: center; ">无情最是台城柳,</h3><h3 style="text-align: center; ">依旧烟笼十里堤。</h3> <h3 style="text-align: right; ">假如,你凭阑倚立,细细观赏游船从内</h3><h3>秦淮河面上缓缓驶过,那动静结合两相宜的画面,一定会给你带来十分惬意的美感!再如,夜幕降临,你静静地坐在岸边,美美地欣赏着秦淮河里的桨声灯影,肯定别有情趣在心头!</h3>