<h3>作者简介:</h3><h3><br></h3><h3>雪迎涛,男。网名:西风飘雪。1961年出生,河南省许昌市襄城县人。职业,教师。一直在乡村中小学从事语文教学工作。热爱文学,业余喜欢写诗文以自娱自勉。襄城诗词学会会员。作品散见于《襄城诗词》《文学与化学》《二都河文学》《江南文学》《河南文苑》《今日作家》《襄城新文化》等。著有个人诗集《西风飘雪诗词集》,散文集《抱明月而长终》。人生格言:非淡泊无以明志,非宁静无以致远。<br></h3> <h3>作者夫人简介:</h3><h3><br></h3><h3>王花玲,女。1961年生。河南襄城人。身份,教师。性格直爽,乐观豁达。为人热情大方,宽厚待人。喜欢音乐、舞蹈。网名,羽蝶。人生格言:愿意把自己的快乐分享给别人。</h3> <h3><br></h3><div style="text-align: center; ">抱明月而长终(散文)(原创)</div><div><br></div><div><br></div><div>今天晚上,又是一个月圆之夜。</div><div>每当月圆之时,我的心情便显得舒展开朗。心中有一种无法言表的愉悦之感。或遐想无限,或纵情狂歌。</div><div><br></div><div>记得在我幼小时候的一个夏天的夜晚,我一觉醒来,只见一轮圆月当空,向大地洒下如水的月色。我家的小院子更显出一种安祥和宁静。月光透过院子里几株高大树木的枝叶向地上洒下了斑驳的影子。此时,我便兴奋得无法入睡,起来在自家的小院子里散步。踩碎皎洁的月色,仰望如昼的夜空,心里充滿了神秘和遐想。我的父亲、哥哥们都躺在院子的树荫下安祥的入睡,发出了均匀的鼾声,只有我一人独醒,独自享受这美丽的月色和月色给农家小院带来的那种神秘和安祥。</div><div><br></div><div>我在上小学五年级时的一个秋季的凌晨,我突然被一声呼喊声惊醒。原来是我的朋友们喊我去上学。我急忙穿了衣服,来到院子,只见月色正浓,一轮冰盘似的月亮斜挂西天,给大地洒下明亮的光华,照得大地如同白昼。我的精神为之一爽,心中充满了无限的幸福。便急忙把弟弟唤醒。我们便一同雀跃着,踩着如水的月色,走上了通往学校的道路。路上洒下了我们欢乐的笑声。</div><div><br></div><div>记得我在上师范学校的一个冬季,也是一个明月当空的夜晚,月亮给大地洒下了清冷的光,照得大地上的残雪一片通明。我止不住我幸福激动的心情,竞吟起了李白的诗句:床前明月光,疑是地上霜……很久很久难以入眠,我迷恋着外面的月光。</div><div><br></div><div>如今是一个春光明媚的季节。</div><div>今晚又是一个皓月如盘,月华似水的夜晚。</div><div><br></div><div>整个校园都沐浴在乳白色的月光里。清凉的夜风不时送来花朵的芬芳,吹得那高大的白杨树沙沙作响。月光透过明净的玻璃窗照在我的床前。我心情激动,幸福快乐。我被这如水似雾、似真似幻的月色所陶醉。</div><div><br></div><div>我痴迷着明亮的圆月,我溺爱着这如梦的月光,无法入眠。我想到了苏东坡的诗句:抱明月而长终。</div><div>这正是我此时所渴望的。</div><div><br></div> <h3 style="text-align: center; ">猫(散文)(原创)</h3><div><br></div><div>我家里养了一只灰色公猫。</div><div>这只猫平时吃得胖胖的,一身灰色的绒毛也总是起明发亮。两只眼睛虎灵灵的,象两汪秋水。这是一只讨人喜爱的猫。它平时很善捉老鼠。一到晚上,便蹲在暗处,两只眼睛警惕地注视着四周,两只耳朵也不时地随着细小的声音转动。只要一发现老鼠,它便一个饿虎扑食,猛然扑去。即使是最狡猾的老鼠,也难以在猫的利爪下逃生。于是,一只硕大的老鼠,便成了它的美餐。有时,它一个晚上,可以捉到几只老鼠。如果它吃饱了,便把捉来的老鼠当作玩物,玩起了欲擒故纵的把戏。</div><div>白天,它便找个安静舒适的地方躺下睡大觉,或在阳光下,或在床上的棉被上。有时睡得昏迷不醒,饶你怎样去抚摸、搖动、戏弄,它仍是闭着眼睛呼呼大睡。如果闲来无事,猫便会跳到你的身上,用爪子和你逗着玩。</div><div>总之,这只猫可爱极了。</div><div><br></div><div>不幸的是,前天,这只猫无意中吃了一只中了毒的老鼠。鼠药发作时,描便渾身抽搐,躺在地上,口吐白沬,痛苦之极。虽然经过我妻的抢救,给猫打了解毒针,病情略有好转,但仍是不吃不喝,口中流着涎水,渾身消瘦,两眼失神,毛色无光,一脸痛苦表情。嘴里时常发出痛苦的呻吟,而且,有时还会突然倒地,渾身抽搐。现在,它连站的力气都没有了。</div><div><br></div><div>我站在猫的身边,看着猫的可怜巴巴的样子,感到一阵心酸,几乎滴下眼泪。</div><div>猫也不时地睁着痛苦失神的眼睛,似乎用乞求的眼神望着我,而且用头拱我的两腿。</div><div><br></div><div>已经是第五天了。</div><div>据说,老鼠药的毒性一个星期内仍是危险期。我不知道猫的性命将会如何。</div><div>我在心里默默地祝愿,愿这只可怜的猫能够度过生命的危难。</div><div><br></div><div><br></div> <h3><br></h3><div style="text-align: center; ">我的第二故乡(回忆性散文)(原创)</div><div><br></div><div><br></div><div>河南省许昌市襄城县孙祠堂乡刘楼中学,堪称我的第二故乡。</div><div>因为,我在那里,度过了我人生中最美好的五个年头。</div><div><br></div><div>1982年8月,由于工作调动,我来到了孙祠堂刘楼中学任教。那时我刚刚跨出大学校门,只有二十二岁。</div><div>这是一座美丽的山村中学。它座落在巍巍的紫云山脚下,四面环山,东临湖水,绿树环抱,青竹成荫。</div><div><br></div><div>更美的是我们的校园。一排青砖蓝瓦的教室,一栋红砖红瓦的教师办公室,都有点古色古香的味道。一条宽阔的林荫大道从校门直通教师办室大门。道路两边,古树参天。旁边,一口老式辘轳井更增添了校园的古朴色彩。</div><div><br></div><div>这里共三级六班,有二十几位教师和二百多名学生。这里民风淳朴,古道热肠。</div><div>所以,当我第一次踏入这个校园,我便爱上了这个山村学校。</div><div>我在这里工作、生活了五个春秋,和这里的广大师生相处得非常好。</div><div><br></div><div>我们的校长是一个白发老者——贾建昌。他虽然只有五十多岁,却已是白发如雪。他肤色微黑,五官端庄,一副菩萨心肠。他对人特别好,关心每一位教师。无论是在工作上,还是生活上有困难,他都给予热情的帮助。他平时说话和善,平易近人,和群众打成一片,向来不以校长身份自居。因而,这里的老师无论年老或年轻都很尊重他,工作也很卖力。学校的教学成绩一直不错。</div><div><br></div><div>副校长黄金襄,个子高大。左脸上长了个杏一样大的肉疙瘩。你别看他平时做事慢腾腾的,但却非常认真。对人也很热情。</div><div>业务主任陈自修是一个将近退休的老者。他比较清瘦,满头银发。说话声音不大,但工作认真负责,一丝不苟。他平时不苟言笑,但有时也能幽上一默。</div><div><br></div><div>在众多的教师中,最受人尊敬的是一个姓秦的老教师,人称秦老师。在全校教师中,就数他年纪最大。此人年轻时是一个部队干部,为人和善,彬彬有礼。他擅长书法,一笔行草是龙飞凤舞,颇见功底。在县文化局举行的书法作品展览中,曾荣获一等奖。另外,他博学多才,尤精地理,所教学科,深受师生好评。</div><div>还有一位老教师刘化斋,是教中三语文课的,他个子魁梧,浓眉大眼。该人不仅文学造诣颇深,还擅书法、精医道。一笔工楷无人能比,中医理论如数家珍。</div><div><br></div><div>年轻教师中,任保是一个数学大家,李广宗经常戴着一副高度近视镜,个子虽然不大,但精通外语。一口流利的英语让人折服。</div><div>在这些教师中,我最好的朋友就是张金国和田同生。张金国个子不高,年龄有三十多岁。为人精明,能说会道,热情好客,心底善良。</div><div>田同生为人忠厚老实,却不失幽默风趣……</div><div><br></div><div>总之,二十多位教师和二百多名学生,象一个温暖的大家庭。我生活在其中,心里颇感欣慰。</div><div>五年之后,我虽然离开了这个可爱的地方,但还是时时想起它。想起它就像想起了亲密的战友,想起它,心里就充满一种快乐,一种希望。</div><div><br></div><div>虽然,自从我离开之后,一次也没有重返故地,但这一块我年轻时曾经生活、工作过的乐土,永远也无法在我心中消失。</div><div><br></div><div>这是我终身难忘的岁月,这是我终生难忘的地方。</div> <h3 style="text-align: center; ">怀念父亲(原创)</h3><div><br></div><div>每当我想起我的父亲,心里便有一种深深的自责和愧疚。</div><div>我的父亲是一个老实巴脚的农民,辛辛苦苦一辈子,受尽了人间所有的磨难和艰辛。</div><div>父亲的个子不大,身体很瘦弱。瘦而黄的面庞。父亲靠着一双瘦弱而勤劳的双手,养活了我们弟兄七人。我们小时候的家景是可想而知的,几乎是吃了上顿没下顿,家里穷得叮当响。父亲是一个老实无能的农民,只知道辛辛苦苦的劳动,却收获不到什么东西。在这样的情况下,父亲还是省吃俭用,疼爱儿子们,不愿意让孩子们忍饥挨饿,宁可自己不吃饭。而且还千方百计凑钱让孩子们读书上学。</div><div><br></div><div>我父亲的身世也是很悲惨的。很小时就失去了父母,一度在死亡线上挣扎,后来跟着爷爷奶奶长大,再后来,被抓去当了壮丁。在部队奔波了几年,受尽了当官的气,挨了不知多少毒打。后来,父亲终于找个机会开了小差。</div><div>回到家里,哥嫂对他很不好,恶言泠语,不让吃喝。后来父亲终于与我母亲结为连理,成了个家。相依为命,苦度日月。后来连生了七个儿子。为了养活儿子们,父亲可以说是竭尽全力,耗尽心血。在那样艰难的岁月里,父亲又是一个老实巴脚的农民,能把七个儿子一个个拉扯成人,其艰难的程度可想而知。</div><div>从我记事时起,我便觉得,父亲虽然不能从物质上满足我们,但对儿子的爱心是可佳的。父亲很少让儿子们干活。无论是家务活还是地里的活,总是一个人默默无闻的去干,去做。吃饭时,宁可自己少吃或不吃,也尽量让孩子们吃好。父亲向来不向谁诉苦,常常是一个人默默地承受着一切艰难,默默地独自咀嚼生活的苦果。</div><div><br></div><div>父亲是在90年元旦前后去世的。那时他已70多岁,满脸的苦相,一脸的皱纹。面部写满了岁月的艰辛和人生的苦难。他是因患胃病而逝的。那时他已患病三年,病魔经常使他痛苦的呻吟。我看着父亲痛苦的样子,心里是阵阵难过。</div><div>后来,父亲的病情终于恶化,不住地从嘴里往外吐血。这时,我也意识到父亲病情的严重。记得那天晚上,父亲躺在床上,看见我来到跟前,便伸出一只颤抖的手拉住我说:"儿啊,我可能是不行了。"我安慰他说:“不碍事的。"可想不到的是,这一拉,竟是与父亲的永别,这句话.也是我与父亲生前最后的一句话。不大一会儿,父亲便与世长辞了。</div><div>"父亲啊,不孝的儿子愧对您的在天之灵。在您生前,我没有尽到一个做儿子的义务和孝心,而且在您被病痛折磨得难以忍受时,我不能为您分担痛苦。以致于眼睁睁看着您被病魔夺去生命。</div><div>对父亲的愧疚,是我内心深处永远也无法磨灭的痛。</div><div><br></div><div><br></div><div><br></div><div>我不知道,父亲拉着我的手的那一瞬间是怎样的心情,是留恋?是不舍?还是其他?</div><div><br></div><div>我永远怀念我的父亲!</div> <h3 style="text-align: center; ">给天堂母亲的一封信</h3><div><br></div><div>敬爱的母亲大人:您好!</div><div><br></div><div>您离我们而去已经二年有余了。二年多来,</div><div>每当我想起您,就会止不住心情悲痛,泪水长流。今天,我借助于麦子信箱这个平台,给您写一封信,以表达我对您的怀念和感激之情。我相信,您的在天之灵一定会听到的。</div><div>敬爱的母亲,二年多来,我无时无刻不在思</div><div>念着您,您那慈祥而熟悉的面容常常在我脑海里出现,有时,我甚至觉得您仍然活着,仍然生活在我的身边。多少次,我会在梦中哭醒,因为我梦到了您。</div><div>敬爱的母亲,您以自己的血肉之躯赐予我们以生命,让我们能够来到这个世界,让我们感受到了大自然的美丽,感受到了人世间的温情。</div><div>在那个物质匮乏的年代,您用自己的勤劳和艰辛,养育七个儿子长大成人,您还要省吃俭用,供我们上学、读书,教育我们怎样做人。这其间,您付出的艰辛和劳苦是可想而知的。</div><div>即使在您白发苍苍的垂暮之年,您对儿子们的爱心依然是那么强烈。</div><div><br></div><div><br></div><div>记得在一九九九年的初春,我不幸患上了心脏病,头晕,心跳,久治不愈。</div><div>我不免焦虑。有时独自落泪,黯然伤神。母亲您知道后,多次对我安慰劝解,鼓励,并积极与我一同寻访郎中。中药取回来后,您便亲自给我煎汤熬药,并亲自把熬好的汤药端到我的跟前。每当这时,我都会感动得泪水长流。在您和我的共同努力下,过了一段时间,我终于好了。这多亏了母亲您对我的鼓励和帮助</div><div>这样的事情是不胜枚举的。“慈母手中线,游子身上衣……"孟郊的这首《游子吟》不正是对母亲您的写照吗?</div><div>以长天作纸,大海为墨也写不完母亲您对儿</div><div>子们的关爱之情,而我们对您的感激之情,也是无法用语言表达的。我觉得,即使用自己的生命作代价,也难以报答母亲的恩情于万一。</div><div><br></div><div>敬爱的母亲,您是世界上千千万万个母亲的代表,您的所做所为,让我真切地感受到了人世间母爱的伟大。</div><div>母亲,我永远怀念您!</div><div>愿母亲的在天之灵,永远生活在神的国度里——天堂。永远的快乐幸福!</div><div><br></div><div style="text-align: right; ">您不孝的儿子</div><div><br></div><div style="text-align: right; ">2017年12月29日</div><div><br></div><div><br></div> <h3 style="text-align: center; ">我的木槿树(散文原创)</h3><div><br></div><div><br></div><div>我家的院子里,曾经有过一株比较高大的</div><div>木槿树。</div><div>每当我想到那棵木槿树,心中就免不了有</div><div><br></div><div>一种欢喜和忧伤。心中充满了深深的怀念。</div><div><br></div><div>那是我和妻子刚刚结婚时,妻从娘家的院</div><div>子里剪了一枝木槿枝带了回来。我于是把它插到我家的院子里,让它孕育我的梦。</div><div>过了一段时间,它居然发芽了。虽然有</div><div>些瘦弱,但却显得嫩嫩的,绿绿的。我和妻见到后,都非常喜欢。因为它是我的梦种儿长成的。一个夏天过去,它竞长了二尺来高。</div><div><br></div><div>不到二年时间,它竞长了一人多高,而且也长了许多的枝枝叉叉。树干也发育得很粗壮,枝叶长得也很茂盛。看上去郁郁青青,一片葱茏。而且,到了七月,那满树的花苞,一个一个绽开成了粉红色的花朵。</div><div><br></div><div>木槿花开放的时间非常短暂,早晨起来开始开放,看上去是满树红花,一树鲜艳,而且每朵花都有碗口大小,看上去珠光宝气,蔚为壮观。可是一到傍晚,便开始枯萎,甚至凋落。想不到,木槿花鲜艳动人,寿命竞也如此短暂。每当这时,我便就有些伤感,便想起了古人所说的:好花能有几日红?</div><div><br></div><div>鲜艳的木槿花就像那美丽动人的少女的脸庞。</div><div><br></div><div><br></div><div>可是,一到入夜,又有一些花苞,开始悄悄绽开。第二天早上起来,便又是一树鲜艳的花朵。</div><div><br></div><div>就这样,木槿树是花开花落,木槿花</div><div>是鲜了淡,淡了又鲜,竞能持续很长的一段时间,使我家的院子里花色耀眼,花香四溢。</div><div><br></div><div>木槿树年年如是,周而复始,而且一年比一年高大,一年比一年茁壮。</div><div>那个时候,每当月明之夜,我和妻便在溶</div><div>溶的月光下,坐在花香四溢的木槿树下,亲切交谈,享受着花前月下的温馨。</div><div><br></div><div>可是,终于有一天,因为院子里要搞一点建设,占据了木槿树所处的位置,木槿树竞由于年龄太大,身形太壮,而在搬迁的过程中竞然死去,后来终成一束干柴。</div><div><br></div><div>木槿树当年生长的地方,如今被一座压井所</div><div>取代。每当我站在压井旁,便想起了那一株木槿树,想起它,心中就免不了有几缕的欢喜和忧伤。`</div><div><br></div><div>木槿树现在已不复存在,而几十年后,我自</div><div>己又何尝不是也像木槿树一样,不复存在吗?</div><div>生命是多么短暂啊!</div><div>珍惜时间,珍惜生命吧</div> <h3><br></h3><div>我的启蒙人(原创)</div><div><br></div><div><br></div><div>我是农民的儿子。</div><div>我出生在一个贫寒的农民家庭。我的父亲是一个老实巴脚的农民,一生无什么作为,平平淡淡的一生。我的母亲是一个普通的农村妇女,勤劳辛苦了一辈子。</div><div>我们总共弟兄七人,我排行第五。在这七人当中,我是继承父亲基因最多的一个。无论是生理还是性格,我都似我的父亲,胆小怕事,善良懦弱。</div><div>在我们弟兄七人当中,我最敬佩的一个就是我的二哥。</div><div>可以说,二哥是我人生之路上的启蒙人。</div><div>二哥现在大约六十多岁,但看上去似乎没有这么老。他赤色的脸堂,一双比较细小的眼睛,头发早已脱落得秃了顶。但二哥年轻时,也是非常英俊潇洒的。</div><div><br></div><div>二哥是一个心底善良的人,他很忠诚,但却不象我那样老实。他关心别人,爱好文学,事业心强。他是一个很杰出的村支书,他带领全村,发展反季节西瓜大棚,使全村走上了致富路,使我村成了中州大地上的一颗璀璨的明珠。二哥百忙之中,不忘文学创作,陆续在报刊杂志上发表文学作品。</div><div>记得我在幼年时期,二哥就巳经在外面工作。他每次回来,对弟弟们的学习非常关心。有时,把我的作文找出来,看一看,遇到写得好的,就朗读一段,并加以赞扬。这在现在看上去虽算不得什么,但在幼小时候的我看来,就已是很兴奋的事了。从而激起了我爱好写文章的激情。为了多听几句二哥的称赞,我就在下面加紧写作,努力提高,这从客观上起到了促进学习的作用。</div><div><br></div><div>二哥也是一个勤奋治学,上进心极强的人。他本是一个小学毕业生,但自从参加工作后,非常爱好学习。他系统地学习了马克思主义哲学,对辩证唯物主义和历史唯物主义有独到的研究。最终成了一个学识渊博的人。他还热爱文学,以强烈的热情投入到文学创作中,虽然成就不大,但却不灰心,不气馁,这是我佩服二哥的又一原因。</div><div>记得我上高中时,二哥还是对我很关心,经常给我买一些书、本、笔之类的学习用品,而且经常过问我的学习情况。我高中毕业参加高考时,由于我是第一次进城,二哥便骑着自行车把我送到考场。我进场后,二哥就在外面等,每场下来,二哥都要问问答卷情况,我当时真为之感动。</div><div>后来,我在师范上学时,条件已经好多了,但二哥仍然很关心我,经常鼓励我进行文学创作尝试。于是,我便爱上了文学,走上了文学的道路。</div><div>在此后的三十多年的教学生涯中,我一直从事中小学语文教学工作。工作之余,我从没有放弃过对文学的爱好和追求。在工作中,我能够以比较深厚的文学功底,得心应手地对学生进行教育和培养,引导学生走向文学的殿堂,取得了较好的成绩,在生活中,又能够与诗文为友,以圣贤为师,与世无争,清心淡泊,悠然自乐,这些都全赖于二哥当初对我的鼓励和帮助。</div><div>可以说,二哥是对我的人生影响较大的启蒙人。</div><div>其实,二哥对每一个弟弟对是这样。</div><div><br></div> <h3><br></h3><div>感谢上帝(散文)(原创)</div><div><br></div><div><br></div><div><br></div><div>我在年轻的时候,‘我是个彻头彻尾的唯物主义者。</div><div>我根本不相信鬼神和迷信。我那时完全信仰马克思列宁主义,可以说是一个坚强的马列思想的捍卫者。</div><div>那时,我只要一见到那些信奉鬼神或宗教的人,便从内心里轻视他们,认为他们愚昧无知。而且,我还常常对这些人进行语言攻击和驳斥。常常是引经据典,或举例,或讲理,极展雄辩之才能,把这些人驳斥得脸红耳赤,无言以对,甚至于怒目相向。每当这时,我总是感到一种满足。</div><div><br></div><div>我的妻子是一个比较虔诚的基督教徒,我常常在她面前大谈唯物论而且经常引用逻辑学上的二难推理把她辩驳得恼羞成怒。为此,我俩还着实生过几场闲气。</div><div><br></div><div>随着年龄的增长,磨难的增多,人生的道路处处坎坷。渐渐地使我认识到:人生最大的悲哀就在于不信奉鬼神。越想到人死如灯灭,灵魂不复存在,便越觉得悲哀。我多么渴望世界上有神有鬼,有上帝,也多么希望人死之后仍然有灵魂存在啊!</div><div><br></div><div>这时候,我才体会到那些善良而又可怜的人们为什么要坚定不移地信奉鬼神,信奉上帝。他们是在寻找精神的支柱、思想的寄托。是啊,谁能挽救死亡?谁能保世人平安?谁能让人活得心安理得?谁能让受苦的人们思想上有所寄托?谁能给濒临死亡的人们以力量?谁能让那些病入膏肓的人幸福而安祥地离开这个世界?</div><div>看起来只有鬼神,只有那看不见摸不着,但又在冥冥之中存在的上帝了。</div><div><br></div><div>现在,我渴望上帝的存在,也相信上帝的大能。</div><div>我如今才真正认识到,我以前的所作所为是多么的荒唐可笑。</div><div>最后,我愿天上的主,能保佑普天下受苦受难的人们,保佑那些所有信他的儿女们。保佑我的家人,也保佑我自己!</div><div><br></div><div>感谢上帝,阿门!</div><div><br></div><div><br></div><div><br></div><div><br></div><div><br></div><div><br></div> <h3><br></h3><div>论“修身、养德"(原创)(短评)</div><div><br></div><div><br></div><div><br></div><div>今天,在课文里见到了诸葛亮在《诫子书》里提到的两句话:“静以修身,俭以养德”。</div><div>读罢课文,掩卷深思,觉得这两句话说得很有道理。</div><div><br></div><div>"静以修身,俭以养德"的意思是:恬静、节俭可以修身养德。这里给我们指出了恬静与节俭对修身养性的重要作用。</div><div><br></div><div>是啊,一个人如果热衷于功名利禄,满脑子的勾心斗角,尔诈我虞,争权夺利,吃喝玩乐,那他怎么会有时间和精力去修身和养德呢?</div><div>如果一个人生活得养尊处优,大手大脚花钱惯了,他就必须有稳定而长期的经济收入来满足自己的欲望。一旦情况变了,财源断了,就无法满足他的需要。他势必会居官而贪,居乡必盗,最后堕落成一个罪人,又何谈"养德″呢?</div><div>可见,“恬淡宁静,勤俭节约”对于一个人"修身"和"养德"是何等重要。</div><div><br></div><div>一个人只有生活平静,心境淡泊,无贪无欲,无忧无喜,才能有时间坐下来,有精力去思考,有心思去忏悔,从而使自己思想修养,道德品质不断加强,使自己的灵魂不断得到净化和升华,从而上升到一个崇高的境界。</div><div>一个人节俭惯了,养成了艰苦朴素的作风,就不会产生贪图享乐,奢侈腐化的欲望。久而久之,就会面对金钱不眼红,面对利益不贪心,心静如水,视名利如浮云,才能真真正正成为一个纯洁的人,一个高尚的人。</div><div><br></div><div>当今社会,贪图享乐,追名逐利之风日盛,各级官僚腐败成风,贪官污吏比比皆是,有哪一个人能真真正正地坐下来,心情平静地去考虑一下自己的过失,不断地修养自己的品行呢?又有哪一个能真真正正考虑一下人民和祖国的利益呢?</div><div><br></div><div>近几年来,在习总书记的领导下,严厉惩治腐败,坚持苍蝇老虎一齐打,在反腐倡廉的道路上取得了显著成效。然而,纵观当今社会,贪污腐败分子虽有所收敛,但形势依然严峻,那些披着"清廉为公,勤政为民"外衣的隐形腐败分子依然泛滥,所以,反腐倡廉、净化革命队伍的事业依然任重而道远。</div><div>所以,我们的国家领导人要多诠释一下“修身养德"一词的内涵,对广大党员干部多进行一些修身养德方面的教育,早日使我们的国家真正地风清气正,腐败绝迹,国运昌盛。</div><div><br></div> <h3 style="text-align: center; "><br></h3><div style="text-align: center; ">《陋室歌》(古风原创)</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "> </div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">身居陋室许多年,夏避暑热冬避寒。</div><div style="text-align: center; ">陋室人生不觉苦,日子虽贫心里甜。</div><div style="text-align: center; ">夏有绿蔓房上饶,秋有落叶飘窗前。</div><div style="text-align: center; ">春来门外柳吐绿,冬至白雪映入帘。</div><div style="text-align: center; ">朝闻树梢百鸟语,暮观小院星满天。</div><div style="text-align: center; ">白天耕耘校园里,夜晚陋室独自眠。</div><div style="text-align: center; ">冬穿棉衣夏着单,一日三餐粗茶饭。</div><div style="text-align: center; ">书香满屋手执卷,品读李杜诗百篇。</div><div style="text-align: center; ">怡然自乐度日月,与世无争尝平凡。</div><div style="text-align: center; ">静坐常思自己过,不论是非少闲谈。</div><div style="text-align: center; ">左邻右舍求和睦,不与世人争长短。</div><div style="text-align: center; ">闲来无事弄花草,不羡牡丹只爱莲。</div><div style="text-align: center; ">俭以养德勤自勉,五柳先生我为范。</div><div style="text-align: center; ">南阳茅庐藏卧龙,西蜀有个子云亭。</div><div style="text-align: center; ">杜甫草堂建蜀中,梦得曾做陋室铭。</div><div style="text-align: center; ">古代圣贤居陋室,留取美名照汗青。</div><div style="text-align: center; ">今日老朽居陋室,只求修德不图名。</div><div style="text-align: center; ">今日编得陋室歌,聊以自慰求安宁。</div> <h3 style="text-align: center; "><br></h3><div style="text-align: center; ">雪地的脚印(原创)(现代诗)</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">雪后的天空</div><div style="text-align: center; ">格外晴朗</div><div style="text-align: center; ">阳光是温暖的</div><div style="text-align: center; ">雪光和阳光一起闪亮</div><div style="text-align: center; ">照得人眼睛迷离</div><div style="text-align: center; ">一群饥饿的小鸟</div><div style="text-align: center; ">在雪地上觅食</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">我踩着积雪</div><div style="text-align: center; ">怀着喜悦</div><div style="text-align: center; ">在空旷的雪地上</div><div style="text-align: center; ">深一脚,浅一脚</div><div style="text-align: center; ">蹒跚而行</div><div style="text-align: center; ">洁白平静的雪的肌肤上</div><div style="text-align: center; ">顿时留下了一串</div><div style="text-align: center; ">弯弯曲曲</div><div style="text-align: center; ">深深浅浅的</div><div style="text-align: center; ">脚的印迹</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">回顾自己走过的脚印</div><div style="text-align: center; ">心有所悟:</div><div style="text-align: center; ">仿佛自己踩着的</div><div style="text-align: center; ">就是岁月,就是时间</div><div style="text-align: center; ">仿佛雪地上</div><div style="text-align: center; ">留下的每一个</div><div style="text-align: center; ">深浅不同的脚印</div><div style="text-align: center; ">奇妙地</div><div style="text-align: center; ">组成了一个</div><div style="text-align: center; ">完整的人生</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">其实,人的一生</div><div style="text-align: center; ">不正是一步一个脚印</div><div style="text-align: center; ">沿着一条曲折的线</div><div style="text-align: center; ">蹒跚地向前行进吗?</div><div style="text-align: center; ">人的一生</div><div style="text-align: center; ">不正是你用自己的轨迹</div><div style="text-align: center; ">画成的一个虚无的圆圈吗?</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">无论你走过的路</div><div style="text-align: center; ">是平坦,还是坎坷</div><div style="text-align: center; ">你画过的生命之圈</div><div style="text-align: center; ">是硕大,还是渺小</div><div style="text-align: center; ">最终,还是要回到原地</div><div style="text-align: center; ">回到起点</div><div style="text-align: center; ">而这起点,就是无限的平静</div><div style="text-align: center; ">自然的永恒</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">脚印,很快就会消失</div><div style="text-align: center; ">因为有太阳的存在</div><div style="text-align: center; ">就像太阳蒸发草叶上</div><div style="text-align: center; ">的露珠一样</div><div style="text-align: center; ">但,我仍然无悔</div><div style="text-align: center; ">因为,它毕竟存在过</div><div style="text-align: center; ">而且伴随了一定的</div><div style="text-align: center; ">时间和欢悦</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">但是,我们为什么</div><div style="text-align: center; ">不把自己的脚印</div><div style="text-align: center; ">走得更潇洒一些呢</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div> <h3 style="text-align: center; "><br></h3><div style="text-align: center; ">三十五年的歌——献给那些辛勤耕耘的乡村老年教师(校园诗)(原创)</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">春蚕到死丝方尽,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">蜡炬成灰泪始干。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">漫长的三十五年啊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">是一幅难以描绘的画,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">是一首难以咀嚼的诗。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">记得</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">二十岁时的你,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">刚从大学的校门迈出,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">英俊潇洒,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">才华横溢。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">美好的职业向你招手,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">年轻的爱情为你敞开心扉。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">而你</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">却满怀着一腔热情,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">一头扑进家乡贫穷的校园,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">双肩挑起了山村沉甸甸的教育……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">三十五啊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你耕耘在三尺讲台,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">浇灌了多少鲜花,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">哺育了多少桃李。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你劳作在百花园里,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">送走了多少晚霞,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">迎来了多少晨曦……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">三十五年啊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">在生活的海里,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你扬起一面人生的帆,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">驶过多少浪谷,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">经历几度风雨。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">而你始终,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">怀抱着一颗信念,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">躬身驼背,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">拉着身后一辆无形的车,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">默默无语,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">把花园里一棵棵幼苗精心料理……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">三十五年啊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">沉重的劳累</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">压弯了你的腰脊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">岁月的风霜</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">染白了你的青丝。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">一双苍老的手</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">捏住了黄昏的长翼……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">三十五年啊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你早已是门生若星,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">天下桃李。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你曾经的学生,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">有的成了工厂的主人,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">有的成了土地的儿子。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">有的成了科学家,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">有的成了工程师。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">有的坐着高级轿车,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">在城市的大街上奔驰,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">有的坐在主席台上,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">下达着重要指示……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">而你</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">依然生活在你奋斗了三十五年的校园,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">两袖清风,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">一身正气。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">依然是一名普通而光荣的</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">人类灵魂的工程师。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">三十五年啊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你的乡邻,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">一个个住上了小洋楼,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">开上了宝马车,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">过上了小康的日子。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">有的甚至到城里定居……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">而你,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">依然</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">洁身自好,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">身居陋室,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">修身养性,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">诵文吟诗……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">三十五年啊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你只求奉献,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">不求索取。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">像一头老牛,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">默默地耕耘着共和国的这块瘦土,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">像一条春蚕,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">悄悄地吐着自己生命的丝。……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">春蚕到死丝方尽,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">蜡炬成灰泪始干。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">三十五年啊,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你谱写着一支无声的歌,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">用信念,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">也用意志。……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">祝全天下所有的老教师健康长寿!</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">祝全天下辛勤的园丁万事如意!</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">我向全天下所有的教师致以最崇高的敬意!</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">谢谢好朋友光临寒舍!</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">′</div> <h3 style="text-align: center; "><br></h3><div style="text-align: center; ">棋坛诗话(组诗)</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">《中国象棋》</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">二十六条直线</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">编织成千里疆场</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">三十二块造型</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">组合成一场战争</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">战争</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">如同水火</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">残酷而无情</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">大炮声声</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">撼动五岳三山</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">血雨溅长空</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">马蹄如铁</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">践踏老弱妇婴</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">惨号鬼神惊</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">車是杀人魔鬼</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">丑恶狰狞</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">挖出人心当菜烹</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">卒是战争骄子</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">直撞横冲</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">直叫刺刀血染红</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">多亏得</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">相士忠心昭日月</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">卫国血肉筑长城</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">人人都应该爱好和平</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">为什么要亲手制造战争?</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">为了某些人的一时之欲</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">让许多无辜者流血丧生</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">《卒》</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">一旦战争的号角吹响</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你便跃出沉默</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">勇敢地冲锋向前</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">迎着枪林弹雨</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">踏着步步危险</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">沿着一条直线</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">实现着壮烈信念:</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">决不后退</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">向前、向前、向前</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">敌人被你的气概吓倒</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">逢你便纷纷逃窜</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">而你</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">终要用热血一腔</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">染红胜利的旗帜一面</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">《马》</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">只要你腾空一跃</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">就会画一个太阳的灿烂</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">只要战争的烽烟燃起</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你就开始了远征的艰险</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">踏着星光晨雾</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">踩着野岭荒原</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你轻骑突进,</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">一马当先</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">长驱直入</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">攻城摧坚</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你驰骋疆场</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">跃马扬鞭</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你生死搏杀</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">刀光闪闪</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你无惧死神</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">笑对危险</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你的铁蹄和长矛</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">让敌人魂飞天外</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你的顽强与英勇</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">让敌寇闻风丧胆</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">关山万里,雕刻着你足迹的坚贞</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">时光千年,跳动着你身姿的矫健</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你不求全身而退</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">死又何憾?</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">只希望征程万里</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">山河踏遍</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">直捣黄龙</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">还我河山</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">用意志和信念</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">铸造那红旗猎猎的明天</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">《炮》</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">自从人类的字典里</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">出现了"火药"这个词</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">你,便成了战争的宠儿</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">訇然一响,山摇地动</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">无穷的威力</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">远胜那闪闪发光的枪刀剑戟</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">长矛弯弓</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">于是,一个古老的平静</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">在你弥漫的硝烟中</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">荡然无踪.</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">历史便从那漫长的沉睡中</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">进入了现代国度的文明</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">生命也因你而遭受屠戮</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">纵观古今中外</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">谁拥有了你</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">谁就是一个不惧侵略或者侵略别人的</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">强者</div><div style="text-align: center; "><br></div> <h3 style="text-align: center; "><br></h3><div style="text-align: center; ">我们是雪花(校园诗)(原创)</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">我们是雪花,</div><div style="text-align: center; ">我们的心灵洁白无瑕。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">我们虽然生来清贫,</div><div style="text-align: center; ">但不贪恋天庭的豪华。</div><div style="text-align: center; ">富丽的天国诱不住我们思归的心,</div><div style="text-align: center; ">向着母亲,我们匆匆扑下。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">我们洁白的身躯装饰着世界,</div><div style="text-align: center; ">任天真的孩子雕塑美丽的童话。</div><div style="text-align: center; ">我们的汗水滋润着渴望的土地,</div><div style="text-align: center; ">让春草在我们身下悄悄发芽。</div><div style="text-align: center; ">我们的思维化作清澈的涓涓溪水</div><div style="text-align: center; ">浇灌着花园里娇嫩的百花……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">世界因我们而纯洁,</div><div style="text-align: center; ">山川因我们而秀雅。</div><div style="text-align: center; ">幼小的灵魂,</div><div style="text-align: center; ">因我们而美丽,</div><div style="text-align: center; ">无数的幼苗</div><div style="text-align: center; ">因我们而长大……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">我们的奉献无怨无悔</div><div style="text-align: center; ">我们的付出不需报答,</div><div style="text-align: center; ">粉身也罢,</div><div style="text-align: center; ">碎骨也罢,</div><div style="text-align: center; ">只要来年能有绿色的春,</div><div style="text-align: center; ">金黄的夏……</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; ">我们是雪花,</div><div style="text-align: center; ">我们的心灵洁白无暇。</div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div><div style="text-align: center; "><br></div>