王忠奇诗词新作20首

王忠奇

<h3>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 七绝·红嘴鹊</h3><div>生性耐寒身态美,衣呈蓝紫巧相间。</div><div>雍容华贵端斑翼,展翅千山瑞气添。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 七绝·崇敬</div><div>&nbsp;&nbsp;千古诗仙称李白,万年尊奉座高台。</div><div>&nbsp;呕心沥血叹观止,梦里唐朝拜圣来。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 七绝·鸿儒聚</div><div>春秋知晓言真谛,笔墨名流懂笃行。</div><div>万里云天心中阔,集贤纳士叙衷情。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 七绝·赞恩双</div><div>高歌完成一幅画,雄鸡引颈惊中华。</div><div>挥墨如金为公益,德艺双馨乃方家。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div> 七绝·赏析</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp; 壁画烛台燃奉蜡,清新靓丽衬瓶花。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp; 人杰室雅书作证,绣户朱门学富家。 </div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 七绝·妙笔</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ——为化钟赠画题</div><div>力透纸中叹绝技,穷形尽相得其神。</div><div>手持画像怀惊喜,兄弟情深似铁真。 </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 七绝·天伦乐</div><div>年长隔辈千层爱,霜染青丝喜外孙。</div><div>照片视屏勤相见,梦中笑醒醉心人。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 为金凯大哥《牡丹胭脂红》画作配诗一首。&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 七绝·赞天香</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 文/王忠奇</div><div>唯有牡丹惊靓艳,雍容华贵立群芳。</div><div>胭红悬壁闻馨语,独醉名花纳瑞祥。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 秋景思</div><div>千枝摇拽叶纷飞,栈道披红满地悲。</div><div>署往寒来枯树日,凋零飘落朔风吹。</div><div>仰天多变寻常事,何必愁闷露苦眉</div><div>四季在胸任调换,人生春意尽朝晖。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 文心</div><div>&nbsp;&nbsp; 冷雨纷飞秋叶落,千枝万木绿装脱。</div><div>&nbsp;&nbsp; 书斋走笔才思断,信步推门到后坡。</div><div>&nbsp;&nbsp; 玉树林风兴睿智,文韬汹涌似江河。</div><div>&nbsp;&nbsp; 古今学富接灵气,吾辈遵循敬圣哲。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;昨日 参加群英荟萃联谊会活动,兴奋与感慨之余,赋诗一首。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 满堂彩</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;群英荟萃同台戏,笑语欢歌敢疏狂。</div><div>&nbsp;&nbsp; 学富五车齐聚集,才高八斗底功扬。</div><div>&nbsp;&nbsp; 温馨浪漫挥诗意,舞动人生吐艳芳。</div><div>&nbsp;&nbsp; 行乐及时天地阔,昌隆国运伴呈祥。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 踏秋</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp; 风满丛林凋敝叶,从容漫步享时光。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp; 目中芳菲难寻觅,唯见松枝未透黄。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp; 树影婆娑迷醉眼,沿途喜鹊伴翱翔。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp; 萧条本是藏春日,笑纳飘零更热狂。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 赞记者讲演</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;语惊四座雄思展,故事铿锵感满堂。</div><div>&nbsp;&nbsp; 铁血丹心豪气在,爱岗敬业诉衷肠。</div><div>&nbsp;&nbsp; 立言论道学韬奋,砥砺前行赶长江。</div><div>&nbsp;&nbsp; 衣带渐宽终不悔,乐为无冕敢称王。</div><div>&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 近日与旧友品茶聊天,引起对人生往事的回忆, 时至子夜命笔记之。&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 忆往昔</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;出生挨饿寒门破,革命荒学废课桌。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp; 反对尊师批孔圣,立言白卷树全国。</div><div>&nbsp;&nbsp; 下乡插队千番苦,返市无岗难诉说。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp; 岁月蹉跎挥泪去,如今盛世唱新歌。</div><div>&nbsp;</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 欢乐行</div><div>地域辽阳披锦绣,宜人景色畅开怀。</div><div>木屋池水呈惊艳,滑草棚枝巧剪裁。</div><div>可口农家锅炖菜,香甜席面妙安排。</div><div>今朝游客新发现,春暖花红我再来。&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 诗不过李白,词不抵苏轼。文朋诗友之间,雅趣相吸,弄墨怡情。切莫相轻评高下,傲物论是非。&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 警醒</div><div>舞文落墨生花事,莫论同仁弄是非,</div><div>褒贬高低怀善意,诗词歌赋展心扉。</div><div>李白苏轼谁能比,自命不凡最可悲。</div><div>骚客俊朋相敬畏,恃才傲物少修为。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 红镜头</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;─为摄影名家康成明而作&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>苦练技能藏底蕴,匠心独具视角真。&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;</div><div>高歌时代识旋律,闪耀英模懂弹琴。</div><div>摄入灵魂达脑髓,绝伦精妙传姿神。</div><div>八千里路云和月,天道酬勤满眼春。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;近日,金凯兄的临摹名家作品频出,今择其一幅,吟诗一首,以示点赞。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 五律·题荷图</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;遥知烟蕊里,香气引蜓来。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 独爱泥中立,他花到处开。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 谁说只点水,且看满情怀。</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 品贵身清净,尊崇赛殿台。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;近来,拜读一些律诗作品,颇感其字生僻不解,其文浮华不实,其境所向不明,故而冒昧,斗胆示怀。&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;</div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 劝君说</div><div>莫使读词成考古,深文奥义隐辞多。</div><div>玄虚故弄称学问,傲物孤芳敢鼓舌。</div><div>本是俗人装雅客,只能大作束高阁。</div><div>诗章生僻东流去,惟有鲜明动地歌。</div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; 俊友聚</div><div>人生贵在喝微醉,知己相逢笑是非。</div><div>情意厚重杯酒满,共同雅趣夜难归。</div><div>敞开内敛不觉累,敢吐襟怀大展眉。</div><div>把盏小烧须尽兴,良贤酣畅苦愁没。&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div><br></div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </div><div>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;</div>